W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Klasyka radzieckiego kina niemego z muzyką na żywo - "Strajk" z muzyką Marcina Pukaluka

Klasyka radzieckiego kina niemego z muzyką na żywo - "Strajk" z muzyką Marcina Pukaluka
Data rozpoczęcia 2011-06-12
Godzina rozpoczęcia 21:30
Kategoria Wydarzenie

„Strajk” to debiutancki film Siergieja Eisensteina, jednego z najwybitniejszych twórców w historii kina. Zrealizowany został na zamówienie partii komunistycznej wspólnie z kolektywem Proletkultu, który stawiał sobie za cel stworzenie nowej, klasowej kultury proletariatu. Eisenstein pisał o sobie: „Rewolucja dała mi w życiu to, co dla mnie najdroższe - to ona uczyniła mnie artystą”.
Film opowiadający historię buntu robotników w fabryce i jego pacyfikację przez wojsko można nazwać pierwszym filmem proletariackim. Eisenstein, pracując w filmie na bardzo krótkich ujęciach i montując je wedle koncepcji „montażu atrakcji”, czyli montażu dowolnie wybranych atrakcji (fragmentu oddziałującego na emocje), wywoływał u widza rodzaj emocjonalnego wstrząsu. Zestawiając sceny z robotniczej masakry z ujęciami z rzeźni, reżyser uzyskał piorunujące wrażenie, a skojarzenia, które to zestawienie ze sobą niosło, dawały czytelny przekaz ideologiczny.
Wyraźną cechą „Strajku” jest brak indywidualnego bohatera, którego zastępuje „masa”. Masowość pozwalała Eisensteinowi na intensyfikację oddziaływanie emocjonalnego na odbiorcę, co dla jego ideału sztuki rewolucyjne było sprawą kluczową. Film stał się prawdziwą „filmową rewolucją”, spełnieniem ideowych postulatów za pomocą genialnej realizacji.

Marcin Pukaluk - kompozytor, producent i multiinstrumentalista. W ramach stworzonego przez siebie projektu Ekran w Mroku wykonuje muzykę na żywo do filmów niemieckich ekspresjonistów i klasyki radzieckiego kina niemego. Seanse z jego udziałem obejrzało już setki widzów w najlepszych kinach: Warszawy, Krakowa, Poznania, Wrocławia, Gdańska, Łodzi i wielu innych. W swojej muzyce stosuje różne instrumentarium: fortepian, syntezatory, akordeon, cymbały. Nie stroni także od elektroniki, stosując sampling i eksperymentując z brzmieniami. Trudno zaszeregować go do jakiegoś konkretnego stylu muzycznego, choć o sam mówi, że jest minimalistą. Jedno nie ulega wątpliwości. Kluczem do odczytania jego muzyki jest obraz filmowy, któremu kompozytor nadaje swą muzyką nowe znaczenia.

wstęp wolny