Pablopavo opowiada. O miłości, o Warszawie, o młodości, o czasie. Opowiada prosto, prawdziwie i - czego życzyli sobie zawsze nasi poloniści - swoimi słowami. “Telehon” w 2009 roku trochę zmienił to, co wiedzieliśmy o Pablopavo. A wiedzieliśmy, że reggae, że Vavamuffin i inne zespoły, że Zjednoczenie Soundsystem. Ważny kawałek muzycznej historii Pawła Sołtysa, której echa wciąż słyszymy w utworach formacji Pablopavo i Ludziki. “10 piosenek” i “POLOR” są już bardziej refleksyjnie, czasem bluesowe, a czasem dancingowe. W kwietniu usłyszymy jednak przede wszystkim nową płytę zespołu. Premiera „Ladinoli” - 30 marca, tydzień później na Wschodach widzowie będą jednymi z pierwszych, którzy usłyszą nowe utwory na żywo.
Ladinola to godzina muzyki umiarkowanie młodzieżowej. Tytuł jest trochę zwodniczy, choć sporo piosenek nawiązuje do muzyki latynoskiej, ale takiej już oprowadzonej po Warszawie. Nieco się zmęczyła, a smog ją upudrował po naszemu. Na płycie zmieściło się 15 utworów, które skomponował zespół Ludziki, a słowa do nich napisał Pablopavo (i trochę Earl Jacob). Gościnnie na Ladinoli pojawili się: Ola Bilińska, Grzegorz Rytka i Lena Romul. To popowa płyta, zamieściliśmy na niej wiele melodii, które przy odrobinie dobrej woli można uznać za ładne. Gdyby wokalista umiał śpiewać, bylibyśmy od teraz popularni jak Eleni.
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
