Christoph de Babalon – berliński producent, najbardziej znany ze swojej współpracy z wytwórnią Digital Hardcore Recordings (DHR) należącą do Aleca Empire. Jest również współzałożycielem wytwórni Cross Fade Enter Tainment (CFET).
Po wydaniu kilku czarnych krążków nakładem małych niemieckich wytwórni stał się ulubieńcem Johna Peela i w 1996 r. podpisał kontrakt z DHR. Rok później światło dzienne ujrzał longplay „If You're Into It, I'm Out Of It”. Album został bardzo dobrze przyjęty i zdobył pozytywne recenzje, choć stał w opozycji do innych wydawnictw DHR. Oferował nową wizję muzyki elektronicznej, która znacznie różniła się od tego co tworzyli tacy artyści jak Atari Teenage Riot czy EC8OR. Christoph opuścił DHR po wydaniu epki „Seven UP” by rozpocząć własną działalność wydawniczą.
Charakterystyczne brzmienie Christopha de Babalona to kombinacja ekstremalnej złożoności kompozycyjnej i skrajnie eksperymentalnej formy. Łączy wiele gatunków muzyki elektronicznej, w tym noise, muzykę ilustracyjną, ambient, drum and bass i breakcore. Znany jest także z bardzo długich kompozycji, które niejednokrotnie trwają nawet 15 minut. Jako współzałożyciel wytwórni CFET miał okazję wydawać najbardziej wpływowych producentów ekstremalnej elektroniki, m.in.: Somatic Responses, DJ Scud, Zbigniew Karkowski i Merzbow. W celu zdobycia nowych doświadczeń i inspiracji Christoph de Babalon, zajął się także komponowaniem muzyki filmowej i teatralnej.
Ciekawostką jest, że wielkim fanem muzyki Christopha jest Thom Yorke, wokalista Radiohead, który zaprosił go w 2001 r. do udziału w trasie swojego zespołu po południowej Europie. W czerwcu 2008 roku de Babalon ponownie nawiązał współpracę z Radiohead, aby w Barcelonie, na festiwalu „Daydream” po raz pierwszy zaprezentować publiczności materiał z swojej ostatniej płyty długogrającej „Scylla & Charybdis". Album odnosi się do dawno zapomnianej formuły poematu muzycznego i opowiada historię dwóch pięknych kobiet, które zostały przeklęte i zamienione w morskie potwory.
Minimum – Maksimum to cykliczna prezentacja dwóch ekstremów (minimum i maksimum) funkcji muzyka współczesna. Minimum i maksimum w tym ujęciu rozumiane jest wielowątkowo, z jednej strony jest to uzyskanie maksimum ekspresji artystycznej przy wykorzystaniu minimalnej ilości środków – może to być zarówno zredukowane do ekstremum instrumentarium, jak też skrajna oszczędność kompozycyjna. Z drugiej strony działanie przeciwne, w którym siła przekazu artystycznego tkwi w skondensowanej, bogatej formie i mnogości wykorzystanych środków. Dwa pozornie przeciwstawne nurty, które łączy to samo zamiłowanie do eksperymentu i konieczność wyjścia poza ramy muzyki w tradycyjnym ujęciu, wymagające przedefiniowania tego, czym muzyka jest i w jaki sposób wpływa na odbiorcę. Dzięki takim założeniom zaproszeni artyści zaprezentują publiczności szerokie spektrum, skrajnie różnych gatunków muzycznych oraz technik i praktyk wykonawczych.
Cykl ma na celu zapoznanie publiczności, z tym co w muzyce współczesnej poszukujące i nietypowe, pokazać w jakich kierunkach może rozwijać się kultura muzyczna jeżeli zostanie wyrwana z kagańca kultury masowej. Dokonać zderzenia skrajnych form wyrazu i technik wykonawczych oraz umożliwić zaproszonym artystom skonfrontowanie swoich dokonań z przedstawicielami innych nurtów, a także umożliwić młodym wykonawcom (także debiutantom) wymianę doświadczeń z uznanymi na świecie twórcami muzyki współczesnej.
bilet 10 zł
