Spotkanie poprowadzą Jarosław Denisiuk i Lech Lechowicz
Notatnik Robotnika Sztuki 1972-1973
(red. Jarosław Denisiuk, 94 s., il. Elblag 2008)
Publikacja jest wznowieniem pierwszego zina artystycznego w Europie Wschodniej – wydawanego w Elblągu, przez Galerię EL, w latach 1972-73. Wydrukowany został reprint pięciu tomów „Notatników Robotnika Sztuki", w nakładzie numerowanym - 500 sztuk. Do wznowienia jest dołączony specjalny wolumin o charakterze historycznym – w którym zamieszczone zostały teksty Gerarda Kwiatkowskiego, Lecha Lechowicza, Łukasza Rondudy i Jarosława Denisiuka, oraz archiwalny materiał zdjęciowy. Wolumin ten jest tłumaczony na język angielski. W trosce o to, by wznowiony Robotnik Sztuki był jak najbardziej zbliżony do pierwowzoru, reprint został wydrukowany na specjalnym ekologicznym papierze, który swą fakturą przypomina materiały dostępne w latach 70.
Czym był „Robotnik Sztuki"?
„Notatnik Robotnika Sztuki” miał charakter nieregularnika i był wydawany pomiędzy IV Biennale Form Przestrzennych „Zjazd Marzycieli” a V Biennale Form Przestrzennych „Kinolaboratorium", w latach 1972-73. Ostatni - piąty numer pisma był jednocześnie katalogiem V Biennale Form Przestrzennych.
„Notatnik Robotnika Sztuki” redagowany przez założyciela Galerii EL – Gerarda Kwiatkowskiego był przedsięwzięciem wyjątkowym. Powstawał jako autentyczna oddolna inicjatywa, dzieło grupy pasjonatów bez żadnego wsparcia ówczesnych czynników oficjalnych. Drukowany był na powielaczu, na kiepskiej jakości papierze, zachowując nieformalny, zupełnie nowatorski charakter zinu. W założeniu miał być miejscem żywej wymiany idei artystycznych, prezentacji postaw twórczych. „Notatnik Robotnika Sztuki” odegrał rolę konsolidującą nurt sztuki konceptualnej w Polsce.
Na jego łamach artyści formułowali programy wystąpień tak znani twórcy i krytycy jak Jerzy Ludwiński, Jerzy Rosołowicz, Zofia Kulik, Andrzej Kostołowski. Tam też zamieszczone są oryginalne realizacje sztuki lingwistycznej m.in. Janusza Haki, Pawła Dudy, Romualda Kutery oraz „Poezji aktywnej” Ewy Partum, czy „Zasady Sztuki Monodycznej” Andrzeja Partuma. „Robotnik Sztuki” nie był tylko zbiorem komentarzy, opinii czy esejów dotyczących przedsięwzięć w dziedzinie polskiej sztuki współczesnej na początku lat siedemdziesiątych. Sam w sobie stał się efektem kreacji artystycznej.
Dziś „Notatnik Robotnika Sztuki” jest pozycją całkowicie niedostępną, jego pojedyncze egzemplarze odnajdują się w prywatnych księgozbiorach. Nawet podczas słynnej wystawy w Niemczech „Europa, Europa” w latach 90. organizatorzy nie zdobyli kompletu „Notatnika…” a jego ekspozycja cieszyła się dużym zainteresowaniem gości.
Wierzę, że wydawnictwo to pozwoli na zintensyfikowanie badań naukowych nad historią nurtu konceptualnego w sztuce polskiej a także przyczyni się do znaczenia kluczowej roli Galerii EL w kształtowaniu tego ruchu.
www.kont.art.pl
