Twórca jako aktor społeczny - doświadczenia Euromajdanu – panel dyskusyjny

Rola, którą odgrywa dziś w Ukrainie sztuka zaangażowana społecznie i politycznie; jej wymiary artystyczne i kulturowe; rola nowych mediów w służbie sztuki aktualnej, interwencje w przestrzeń publiczną jako doświadczenie zrodzone na EuroMajdanie, możliwe konsekwencje dla twórców, dziennikarzy i szerzej pojętej kultury młodych środowisk twórczych w Ukrainie – wszystkie te wątki będą poruszane w związku z unikalnym doświadczeniem Majdanu w Kijowie i innych miastach Ukrainy.

Uczestnicy: Chrystyna Berdynskych, Łesia Chomenko, Andrij Lubka, Łarysa Wenediktowa

Prowadzący: Iza Chruślińska, Tomasz Dostatni OP

Chrystyna Berdynskych – dziennikarka, aktywistka społeczna. Przez 6 lat pracowała w ukraińskim tygodniku społeczno-politycznym „Korrespondent”. W roku 2012 zajęła I miejsce w drugiej edycji konkursu „Reporterzy dla Reporterów” dla dziennikarzy z krajów Partnerstwa Wschodniego. Odeszła z „Korrespondenta” w związku ze zmianą polityki redakcyjnej czasopisma spowodowaną zmianą właścicieli w listopadzie 2013 r., w przededniu pierwszych protestów studenckich. W dniu 1 grudnia 2013 r. zainicjowała projekt „JeLudy – Maidaners” (https://www.facebook.com/maidaners), prezentujący sylwetki i rozmowy z uczestnikami Majdanu i mieszkańcami Wschodu i Południa Ukrainy. W maju 2014 r. została laureatką nagrody im. Ołeksandra Krywenki „Za postęp w dziennikarstwie”.

Łesia Chomenko – ur. w 1980 r. w Kijowie, malarka, kuratorka. Absolwentka Państwowej Średniej Szkoły Artystycznej im. T. Szewczenki w Kijowie (1998) i Narodowej Akademii Sztuk Pięknych i Architektury (2004). Rezydentka Centrum Sztuki Współczesnej (Kijów, 2005–2006) oraz Leipzig International Art Program (2008). Łączy indywidualną i grupową pracę twórczą – jest współzałożycielką i członkinią grupy R.E.P. (Rewolucyjna Eksperymentalna Przestrzeń) i kuratorskiego stowarzyszenia „Chudrada”. Miała personalne wystawy m.in. w Centrum Kultury „Mystećkyj Arsenał” (Kijów, 2007), Regina Gallery (Moskwa, 2006). Brała udział w licznych wystawach zbiorowych w galeriach White Box (Nowy York), DEPO (Stambuł), Кunstraum Мuenchen (Monachium), Feinkost Gallery (Berlin), Kunsthalle (Wiedeń), PinchukArtCentre (Kijów), w Zamku Ujazdowskim (Warszawa), Centrum Kultury Lublinie, Index – The Swedish Contemporarty Art Foundation (Sztokholm), na Węgierskim Uniwersytecie Sztuk Pięknych (Budapeszt), w Muzeum im. Iwana Honczara (Kijów) i in. Brała udział w Praskim Biennale i Biennale w Wenecji (2007). Nominowana do Nagrody PinchukArtCentre w latach 2009 i 2011 oraz do Nagrody Future Generation Art Prize i Nagrody Artystycznej im. Kazimierza Malewicza (2012). Mieszka i pracuje w Kijowie.

Andrij Lubka – ur. 1987 w Rydze, poeta, prozaik, tłumacz, eseista, aktywista społeczny. Absolwent Narodowego Uniwersytetu Użhorodskiego, w latach 2006–2008 przewodniczący Parlamentu Studenckiego NUU. W roku 2006 był obserwatorem wyborów na Białorusi i uczestnikiem akcji protestów, za co spędził 15 dni w więzieniu. Laureat nagród literackich „Debiut” (2007) i „Kijowskie Laury” (2011). Stypendysta m.in. programu Gaude Polonia Ministra Kultury RP i Stowarzyszenia Willa Decjusza, uczestnik programów rezydencyjnych w Polsce, Łotwie i Austrii. Współkurator międzynarodowych festiwali literackich „Kijowskie Laury” i „Meridian Czernowitz”, uczestnik licznych festiwali literackich. Redaktor gościnny numeru specjalnego czasopisma „Tygiel Kultury” poświęconego kulturze ukraińskiej (2010). Autor tomików poetyckich „Osiem miesięcy schizofrenii” (2007), „Terroryzm” (2008), „Czterdzieści dolarów plus napiwek” (2012), zbioru esejów „Spać z kobietami” (2014). Tłumacz wierszy Bohdana Zadury (zbiór „Życie nocne”, 2012). W Polsce ukazała się książka jego opowiadań „Killer” w tłumaczeniu Bohdana Zadury (2013), w Austrii zbiór wierszy „Notaufname” (2012). Wiersze Lubki tłumaczono także na angielski, serbski, portugalski, rosyjski, białoruski, czeski.

Łarysa Wenediktowa – choreografka, reżyserka, pedagog, performerka, kuratorka, blogerka. Studiowała balet, contemporary dance, contact improvisation, butoh w Rosji, Grecji, Niemczech, USA, Estonii, Słowacji, Polsce. Organizatorka Actual Dance Stage Festival (ADSF) w Kijowie. W 2001 roku zdobyła stypendium na staż w zakresie choreografii w American Dance Festival (USA) i w Polli Talu Art Center (Estonia). Wykładała contemporary dance na Międzynarodowym Uniwersytecie Słowiańskim. Aktywistka powołanej w 2012 r. Inicjatywy Samoobrony Pracowników Sztuki ІСТМ), założycielka projektu artystyczno-edukacyjnego „Performatywność”. Jako reżyserka współpracuje z teatrem Dmytra Bohomazowa „Wolna scena”. W 1999 r. założyła własny projekt – grupę artystyczną TanzLaboratorium, w której jest choreografką i performerką. TanzLaboratorium bierze udział w licznych festiwalach w Europie oraz projektów artystycznych w Ukrainie, USA, Polsce, Rosji, Austrii, Rumunii, Estonii, Serbii, Danii oraz rezydencji artystycznych w Niemczech i Ukrainie.

Iza Chruślińska – publicystka, zaangażowana na rzecz współpracy polsko-ukraińskiej. Absolwentka pedagogiki UW oraz studiów III cyklu w Institut National des Langues et Civilisations Orientales w Paryżu. W latach 2007–2008 koordynowała Plan Działań Rady Europy i Unii Europejskiej w dziedzinie mediów dla Ukrainy. Współpracuje z „Przeglądem Politycznym”, „Nową Europą Wschodnią” oraz kijowskim środowiskiem „Ducha i litery”. Publikowała m. in. w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Więzi”, „Dialogu” oraz w czasopismach ukraińskich. Zawodowo związana z Fundacją Solidarności Międzynarodowej. Członkini Komitetu Obywatelskiego Solidarności z Ukrainą. Autorka wywiadu rzeki „Była raz Kultura. Rozmowy z Zofią Hertz” (1994, 2003) oraz Jarosławem Hrycakiem „Ukraina. Przewodnik Krytyki Politycznej” (2009). Opublikowała także tom wywiadów z ukraińskimi i polskimi intelektualistami „Wiele twarzy Ukrainy” (2005, wspólnie z Piotrem Tymą) oraz również z Piotrem Tymą w j. ukraińskim tom wywiadów poświęconych relacjom ukraińsko-żydowskim „Diałohy porozuminnia. Ukrajinśko-jewrejśky wzajemyny” (2011). W 2013 r. nakładem Kolegium Europy Wschodniej ukazała się książka „Ukraiński palimpsest” – Oksana Zabużko w rozmowie z Izą Chruślińską (w kwietniu 2014 ukazał się ukraiński przekład tej książki). Mieszka w Warszawie.

Tomasz Dostatni OP – dominikanin, założyciel Ośrodka Kultury Chrześcijańskiej w Pradze. Autor kilkudziesięciu programów telewizyjnych m. in: „Rozmowy w drodze”. Członek rady redakcyjnej czeskiego czasopisma teologicznego „Salve”. Pomysłodawca i prowadzący wile debat i konserwatoriów m.in.: „Przedsiębiorczość – kultura – religia”, cykl debat filozoficznych „Jak żyć” oraz „Debaty Dwóch Ambon”. Zaangażowany w ruch ekumeniczny, dialog z innymi religiami oraz dialog społeczny. Był członkiem międzyresortowego zespołu doradców przy premierze RP do spraw Polonii i Polaków za granicą. Jest członkiem rady Fundacji św. Wojciecha – Adalberta.