"Odkrywanie przeszłości dla przyszłości" - wykład gościnny architekta Andrzeja Bulandy

Andrzej Bulanda i Włodzimierz Mucha, którzy w tym roku odbiorą Honorową Nagrodę SARP – najwyższe polskie wyróżnienie w dziedzinie architektury, wspólnie prowadzą pracownię architektoniczną od 1991 roku. W 1995 roku siedziba Banku BRE w Bydgoszczy uzyskała tytuł NAJLEPSZY BUDYNEK UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ 1989-1999 w organizowanym przez miesięcznik Architektura-murator konkursie Życie w Architekturze w którym oceniano obiekty zrealizowane w siedmiu spośród największych miast Polski. Pracowania Bulanda i Mucha Architekci ma na koncie także szereg innych cenionych projektów i realizacji.
Osoby zainteresowane teorią architektury cenią Andrzeja Bulandę za wydany w formie książki wywiad przeprowadzony przez niego z Jerzym Sołtanem.

Andrzej Bulanda tak anonsuje swój wykład:
Dwanaście wybranych projektów z ponad dwudziestoletniej twórczości pokazuje nasze zawodowe credo i sposób myślenia o architekturze, przestrzeniach publicznych, mieście, detalu. Czy je coś łączy? Tak, łączy je wspólny sposób myślenia o przeszłości w kontekście przyszłości. To jest coś co nas fascynuje i co staramy się przekazać w każdym projekcie niezależnie od jego odmienności.
Renzo Piano powiedział kiedyś:.”. Nieważne czy dany budynek jest stary czy nowy, ważne żeby miało się wrażenie, że stoi tu od zawsze…” jest to w zasadzie nasze motto, podobnie jak inny cytat znanego teoretyka architektury Petera Eisenmanna: „…dziś możemy zrozumieć przeszłość jedynie przez jej manifestacje we współczesności” Podpisujemy się pod tymi stwierdzeniami wielkich architektów o międzynarodowej sławie. To co usiłujemy robić w swoich projektach sprowadza się do tych prostych, ależ jak wymownych stwierdzeń.
Tematem prezentacji jest pokazanie.” na przykładach z własnej twórczości jak można operując współczesnym językiem prowadzić dialog z historią, tą istniejącą i utraconą, jak można ,nie wchodząc na ścieżkę nostalgicznej i niewspółczesnej rekonstrukcji i odbudowy, grać skojarzeniami, klimatem miejsca, odniesieniami do historii, tak aby w efekcie wyeksponować odrębność i unikatowość lokalizacji, a z drugiej strony wpisać się w zastany kontekst. Przy czym wpisanie się w istniejący kontekst nie jest działaniem jednoznacznym i obiektywnym. Trzeba ten kontekst zdefiniować i jest to rzecz bardzo subiektywna. Relacja do zastanego lub utraconego kontekstu i różnego typu nawarstwień może być oparta na zasadzie harmonijnego kontrastu, podporządkowania, negacji, kontynuacji. Naszym zdaniem takie działanie, które odrzucają bezrefleksyjne kopiowanie jest uczciwe, szczere. Operując współczesnym językiem odnosi się z szacunkiem do zastanego kontekstu, ale musi go najpierw odczytać lub zinterpretować. Pozostawia natomiast po sobie rzecz bezcenną dla przyszłych pokoleń: ślad, odmienności, inności, własną warstwę na zapisywanej matrycy miejsca i czasu- kolejną współczesną tj. wyrażoną współczesnym twórcy językiem warstwę-kolejne nawarstwienie całego złożonego kontekstu miejsca. O tym jest nasza twórczość. Odkrywa przeszłość dla przyszłości.

Wykład odbywa się w ramach cyklu „Aktualne problemy w pracy architekta” będącego cześcią projektu "Kwalifikacje dla rynku pracy - Politechnika Lubelska przyjazna dla pracodawcy", Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Bulanda i Mucha Architekci

Strona wydarzenia