Na wczorajszej (15 października) sesji, Rada Miasta Lublin podjęła uchwały o nadaniu nazw dwóm skwerom w Lublinie. Pierwszy z nowo nazwanych skwerów – im. prof. Kazimierza Górskiego, zlokalizowany jest przy ul. Organowej, pomiędzy budynkami nr 1, 7 i 9. Drugi – im. architekta Ignacego Kędzierskiego znajduje się u zbiegu ulic Peowiaków i Hugona Kołłątaja.
W uzasadnieniu podano, że zaproponowana przez Stowarzyszenie Camerata Lubelska forma upamiętnienia prof. Kazimierza Górskiego poprzez nazwanie skweru jego imieniem, będzie wyrazem uznania dla tego wybitnego dyrygenta, muzykologa, kompozytora i pedagoga. W latach 1976-1998 wykładał w Instytucie Muzykologii KUL, 1980-2009 w Instytucie Muzyki UMCS, gdzie kierował Zakładem Dyrygentury Wokalno-Instrumentalnej i Zakładem Teorii Muzyki. Ponad trzydzieści pięć lat kierował chórami lubelskimi. W 2001 założył przy Wydziale Artystycznym UMCS zespół wokalno- instrumentalny Camerata Lubelska, z którym realizował własne unikatowe projekty muzyczne. Poza tym, był miłośnikiem Lublina. W sposób szczególny upodobał sobie dzielnicę Czechów, ze względu na walory krajobrazowe i muzyczne nazewnictwo ulic. Tutaj zamieszkał przy ul. Organowej 5.
Natomiast Ignacy Kędzierski to architekt i urbanista związany na stałe z Lublinem od 1920, kiedy został mianowany architektem miejskim, a następnie naczelnikiem Wydziału Budowlanego Zarządu Miasta Lublin. W latach 30. XX wieku wykonał plan regulacyjny Lublina, który cechowała znaczna troska o zachowanie pięknej panoramy miasta, a także wykorzystanie walorów ekologicznych. Jako architekt zakładał konieczność polepszenia warunków życia mieszkańców miasta poprzez wyznaczenie większej ilości terenów zielonych oraz poprawę warunków sanitarnych. Chciał także wprowadzić nowoczesne rozwiązania dróg, wodociągów, kanalizacji, elektrowni oraz transportu i połączeń komunikacyjnych. Dostrzegał jednocześnie konieczność renowacji i zachowania starej zabudowy i zharmonizowania jej z nowopowstającymi obiektami. Zaprojektował gmach Bobolanum, gmach Izby Skarbowej przy ul. Spokojnej 4, Szkołę Powszechną na Czwartku oraz odbudowę ratusza. Po zakończeniu wojny władze Lublina w dużej mierze skorzystały z planu urbanistycznego autorstwa Ignacego Kędzierskiego.