W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Wieczność narodziła się na wsi

Wieczność narodziła się na wsi
04.08.202008:51

Przez cały sierpień w Zaułku Hartwigów w Lublinie będzie można oglądać wystawę „Wieczność narodziła się na wsi”, na której zaprezentowane zostaną fotografie autorstwa Zaharii Cuşnira.

Wystawa „Wieczność narodziła się na wsi” przedstawia Mołdawskie Archiwum Fotograficzne autorstwa Zaharii Cușnira (1912-1993). Zbiór zdjęć to narracja o wiejskim życiu: zmieniających się porach roku, ważnych wydarzeniach, rutynie zajęć i różnych emocjach, zalanych i schowanych pod czarnoziemem mołdawskich wiosek, zbłąkanych w przytulnych dolinach. Zapraszamy do wysłuchania brzmienia nieśmiałego chichotu panny młodej, doświadczenia rodzinnej jedności czczonej przy czerwonym domowym winie i cierpienia całej wsi zatopionego w słonym zapachu chleba i smaku łez w czasie pogrzebów. Posłuchajcie myśli dzieci urodzonych w tamtym czasie i poczujcie chrupkość suchych patyków z gałęzi z zeszłych lat, po których wszyscy oni stąpali. Wszystkie te życia i mgnienia oczu będą od teraz lśniły bez końca, obramowane przez ich wiejską alma mater.


O Autorze

Zaharia Cuşnir to najmłodsze z szesnaściorga dzieci rodziny pochodzącej z wioski Rosietici w rejonie Soroca, Mołdawia (wówczas Besarabia). Ukończył szkołę podstawową w sąsiedniej wiosce Rogojeni, a następnie uczył się w liceum pedagogicznym w Iasi w Rumunii. Od 1945 r., kiedy Związek Radziecki ustanowił granicę na rzece Prut, przez rok był nauczycielem, po czym został zwolniony i pracował fizycznie w kołchozie. Fotografii nauczył się od swojego krewnego, który był lokalnym fotografem dla okolicznych wiosek: Casunca, Rogojeni, Tsira, Ghindesti, Rosietici oraz Cenusa.

Zaharia Cuşnir zdjęcia zaczął robić około 1955 roku. Potrafił uchwycić wyjątkowość każdego fotografowanego człowieka. Do 1970 roku pozostawił niemal 4000 negatywów przedstawiających sceny z życia mieszkańców wsi. Negatywy te są świadectwem ludzkiej rutyny i szczęścia, a także obciążeń, jakie niosły ze sobą minione lata. Zaharia wydobywał prostotę i piękno wiejskiego życia, przyrody, tradycji, która już nie istnieje.

Kiedy w 1993 roku Zaharia Cuşnir zmarł, w walizce na strychu, w jego pustym już domu, nadal znajdowały się negatywy. Wiosną 2016 r. Victor Galusca, student Wydziału Filmowego z Kiszyniowa przyjechał do wioski kręcić swój film dyplomowy o zniszczonych i opuszczonych domach. W domu Zaharii odnalazł negatywy. Za zgodą mieszkającej w wiosce córki Zaharii, wraz ze swoim nauczycielem fotografii Nicolae Pojogą oraz Nadejdą Cervinscaia, rozpoczął porządkowanie, indeksowanie, a następnie popularyzację zbioru. Archiwum fotograficzne zostało w pełni zdigitalizowane, a zespół w rozbudowanym składzie kontynuuje pracę nad książkami i wystawami, aby rzucić światło na fascynujące dzieła sztuki tego pasjonata.


WKiedy: sierpień 2020, codziennie bez ograniczeń godzinowych – wystawa plenerowa
Gdzie: Zaułek Hartwigów w Lublinie
Wstęp wolny

Autorka projektu wystawy: Nadejda Cervinscaia

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej

Wydarzenia polecane