Tworzywem literackim, na którym Janusz Zaorski oparł scenariusz filmu, było słuchowisko radiowe Stanisława Grochowiaka. Jest to opowieść o starym człowieku, który zbliża się do kresu swoich dni. Bliscy i sąsiedzi są już do jego śmierci przygotowani. Żona – prawie wdowa, trumna gotowa, ksiądz – czeka. Okazuje się jednak, że główny zainteresowany zaczyna zachowywać się niezgodnie z oczekiwaniami. Jacenty nie chce spokojnie umrzeć, jak tego wszyscy od niego oczekują. Zaczyna targować się o warunki, w jakich ma się z tym światem pożegnać. Wykłóca się z rodziną, z księdzem, z sąsiadami, nawet ze Śmiercią… Film jest pełen soczystego, plebejskiego, często czarnego humoru. Aktorzy zaś – czołówka polskich artystów – tworzą ze swoich ról prawdziwe perełki sztuki aktorskiej.
Źródło: http://www.filmpolski.pl, 72 min
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
