MAAT FESTIVAL jest pierwszym rezydencyjnym festiwalem w Polsce, który zapewnia laboratoryjne warunki pracy zaproszonym tancerzom. Przez ostatnie 12 miesięcy wraz z zaproszonymi artystami przyglądaliśmy się ich procesowi pracy studyjnej, aby na koniec rok spotkać się we wspólnej przestrzeni prezentacji. Od 7 do 10 grudnia będziemy oglądać efekty ich pracy.
W czasach określanych końcem historii, która okazała się bolesnym powrotem do punktów w czasoprzestrzeni wydawałoby się nierealnych, dialog jest jedyną siłą zdolną do zbudowania pojęcia wspólnej racji. Wydaje się, że proces budowania wspólnoty (jako przeciwieństwo zrzeszenia!) jest dzisiaj za wszelką cenę sprawą godną każdego wysiłku. My wszyscy, podzieleni na fragmenty gustu, racji, stanowiska wobec realności, oczekujący zwycięstwa (swojego własnego ego) stawajmy razem! Choć słowa te brzmią po części jak groteskowe zawołanie z bestiariusza rycerskiego czas obecny stał się takim pryzmatem. Ciało postawione w centrum wytwarza inny rodzaj języka: być może jest szansa na to aby jak mówi Anna Halprin „było [ono] osią naszej wspólnoty, kiedy język wytwarza zbyt dużo konfliktów nazywając świat. Natomiast ciało będzie zawsze wspólne”.
IX edycja platformy rezydencji bada w tym roku związki pomiędzy ciałem performera/tancerza a wszystkim tym, co klasyfikować możemy jako „narodowe” w szerokim ujęciu próby określenia statusu artysty. Nie sięgamy do klasyki ale poddajemy pod analizę sam fakt tworzenia kontekstów.
Narodowe ciało artystów to tkanka/matryca skupiająca w sobie zarówno to co lokalne jak i to co nie dające się uchwycić w cyfrowej fali ery „post”. Czy „kolekcja narodowa” kształtowana będzie w przyszłości z rozbitych pryzmatów różnych pól i linków dotyczących naszej globalnej zbiorowości bez mitotwórczego etosu bohatera? Oddajmy ciała naszym narodowym artystom! Spotkajmy się!
Tomasz Bazan, kurator festiwalu
