Wernisaż wystawy Jakuba Woynarowskiego
Słowo Hikikomori (w wolnym tłumaczeniu: oddzielenie się, istota odosobniona) – stosuje się jako określenie rozpowszechnionej wśród japońskiej młodzieży, przypominającej depresję choroby cywilizacyjnej o podłożu psychiczno-emocjonalnym; chory izoluje się od świata i ludzi, nie opuszczając swego pokoju, który traktuje jak "twierdzę" (nieosiągalną nawet dla najbliższej rodziny).
Hikikomori to również tytuł wystawy Kuby Woynarowskiego, obejmującej cykl rysunków i instalacji, których tematem przewodnim jest awaria prywatnej „maszyny do mieszkania” – oto okazuje się, że sterylna, zgeometryzowana architektura jest jedynie funkcjonalną powłoką skrywającą barokowo rozbuchaną, organiczną strukturę wykwitów pleśni, kłączy kabli i hydraulicznych splotów.
Pojawienie się niebezpieczeństwa w "oswojonej" przestrzeni, wskazuje na umowność wyznaczonego przez człowieka terytorium – stanowiącego zarazem azyl, jak i więzienie.
