Wystąpią:
Ryszard Borkowski – gitara, wokal
Piotr Czyżowski – mandolina
Włodzimierz Wysocki, ur. 25 stycznia 1938 r. w Moskwie. Matka była tłumaczką j. niemieckiego, ojciec pułkownikiem w stanie spoczynku. W czasie wojny, chroni się z matką przed nalotami, we wsi Woroncowka koło Buzułuku. W 1943 r. wracają do Moskwy. Jako nastolatek (1947 r.) osiedla się z ojcem i jego drugą żoną w Niemczech, w Eberswalde, gdzie rozpoczyna naukę gry na fortepianie. W 1949 r. przeprowadza się do Moskwy i wspólnie z matką zamieszkują w zaułku Balszoj Karietnyj 15. Ponure i niebezpieczne otoczenie, w którym przyszło mu dorastać, pozostawiło w duszy barda ślad na całe życie. Z dala od uczęszczanych szlaków Moskwy „turystycznej”, wśród alkoholików i złodziei, odkrywa młody Wołodia tajniki gry na gitarze, uczy się formułować myśli, które w późniejszych latach z taką siłą będą wybrzmiewały w poezji. Udaje mu się skończyć szkołę i rozpoczyna studia inżynierskie, które wkrótce przerywa. Jego marzeniem jest występowanie na deskach teatralnych. W 1956 r. dostaje się do szkoły teatralnej przy Moskiewskim Teatrze Dramatycznym MChAT, którą kończy po czterech latach. Marzenia zaczynają się powoli spełniać. Wysocki gra w teatrach. Odnosi sukcesy. Kreuje znaczące role w inscenizacjach tekstów m.in.: Dostojewskiego, Szekspira, Gorkiego, Brechta, Czechowa. Równolegle zaczyna grywać w filmach oraz tworzyć niezapomniane do dziś pieśni.
Całe dorosłe życie pisał, śpiewał, grał i kochał. Nadwrażliwiec, który ukojenie znajdował w swojej twórczości i alkoholu. Żył pełną piersią, szybko. Aż do końca. Jego ochrypły głos jest rozpoznawalny na całym świecie. 16 lipca 1980 r. zagrał swój ostatni koncert. 25 lipca już nie żył. Spoczął na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie.
Utwory Włodzimierza Wysockiego:
Pieśń o nowych czasach, Rozpal w łaźni, Żółte ognie, Muza, Liryczna, Kasandra, Pogoń, Wierszyna, O przyjacielu, Górskie echo, Na szczyt, Korsarz, Polowanie na wilki, Jeszcze raz o wilkach, Kopuły, Szalone konie.
Bułat Okudżawa – poeta, piosenkarz, prozaik. Syn Ormianki i Gruzina. Ojca stracił w latach stalinowskiego terroru, matkę osadzono na 10 lat w łagrze. Sytuacja zmusiła Okudżawę do szybszego wkroczenia w świat dorosłych. W 1942 r., mając zaledwie 18 lat, na ochotnika wstąpił do wojska i poszedł na front. Po wojnie, do czasu dostania się na studia, pracował fizycznie jako robotnik. W 1950 r. ukończył Wydział Filologii na Uniwersytecie w Tibilisi i podjął pracę nauczyciela w wiejskiej szkole.
Rozpoznawalnym stał się dopiero, gdy w latach 60-tych do swoich wierszy dołączył muzykę. Połączenie świetnej liryki z przemyślaną interpretacją i okraszenie wszystkiego niepowtarzalnym głosem oraz delikatnym akompaniamentem gitary przyniosło Okudżawie międzynarodową sławę.
Utwory Bułata Okudżawy:
Aleksander Siergiejewicz Puszkin, Maleńka orkiestra nadziei, Piechota, Buty, Pieśń o otwartych drzwiach, Czarny kot, Północny trolejbus, Wasze dostoeństwo, Pieśń o Mocarcie, Pożegnani z Polską, Majster Grisza, Gruzińska pieśń, Historyczna powieść, Modlitwa, O Wołodii Wysockom.
Ryszard Borkowski – jeden z najdłużej goszczących na scenie poetyckiej bardów. Debiutował w 1971 r. Jest reprezentantem, zanikającego w dzisiejszej rzeczywistości, nurtu piosenki autorskiej. Ale nie tylko. W swoim reoertuarze ma również twórczość polskich poetów, których wiersze wzbogacił świetnie korespondującą muzyką. Od początku swej drogi artystycznej zafascynowany jest kulturą Rosji, stąd tak często w trakcie koncertów pojawiają się pieśni Bułata Okudżawy, Aleksandra Wertyńskiego Włodzimierza Wysockiego, Jurija Kukina i innych, śpiewane w orginale, a także w doskonałych tłumaczeniach własnego autorstwa. W wykonaniu lubelskiego barda można usłyszeć także ballady Leonarda Cohena, piosenki Franka Sinatry i niezwykle liryczne i rzewne romanse rosyjskie oraz ludowe pieśni ukraińskie. W roku debiutu scenicznego rozpoczął również swoją przygodę z żeglarstwem, która trwa do dzisiaj i która zaowocowała tym, że w jego repertuarze znalazły się również, wykonywane z doskonałym wyczuciem, szanty i pieśni morza. Ryszard Borkowski jest wielokrotnym laureatem wielu festiwali, m.in. Festiwalu Pieśni Prawdziwej /twórczość Włodzmierza Wysockiego/, Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie, Festiwalu Pieśni Morza w Giżycku czy Spotkań Zamkowych w Olsztynie. Poza polską koncertował w Debreczynie, w Moskwie, w Archangielsku i w Sydney.
Piotr Czyżowski – muzyk grający na mandolinie i gitarze. Współzałożyciel lubelskiego zespołu folkowego „Los Centauros”. Od roku 2002 związany z Ryszardem Borkowskim, z którym gra szanty, pieśni morza, muzykę irlandzką oraz akompaniuje do pieśni Włodzimierza Wysockiego i Bułata Okudżawy. Jest także twórcą oprawy muzycznej do poezji Andrzeja Samborskiego i Jeremiego Jastrzębskiego.
Bilety: 10 zł
