W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Koncert: Polsko-ukraińskie dialogi

Koncert: Polsko-ukraińskie dialogi
Data rozpoczęcia 2016-06-10
Godzina rozpoczęcia 19:00
Miejsce Sala koncertowa FL (ul. M. Curie-Skłodowskiej 5)
Organizator Filharmonia im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie
Udział Bezpłatny
Kategoria Koncerty

Zrealizowano przy pomocy finansowej Miasta Lublin   

Zespół kameralny „Kijowscy Soliści” 
Roman Rewakowicz – dyrygent
Ewa Kuszewska – słowo o muzyce
Program:
T. Opałka – HemiSphere na orkiestrę smyczkową
Z. Almaszi – Concerto grosso na orkiestrę smyczkową
I. Szczerbakow  – Warum na orkiestrę smyczkową
Z. Krauze – Aus aller Welt stammende na orkiestrę smyczkową
M.  Zieliński – Shinning II
. Szymko – Sny starego lasu na orkiestrę smyczkową
W. Sylwestrow – Cicha muzyka na orkiestrę smyczkową
W. Kilar – Orawa na orkiestrę smyczkową

Koncert Zespołu Kameralnego „Kijowscy Soliści” pod nazwą „Polsko-ukraińskie muzyczne dialogi” jest swego rodzaju zwieńczeniem moich wieloletnich starań zbliżenia muzyki polskiej i ukraińskiej. Od pamiętnego „Wieczoru premier” we Lwowie w 1995 roku, z którego narodził się Festiwal Muzyki Współczesnej „Kontrasty”, gdzie przedstawiono wiele polskich utworów i polskich wykonawców, poprzez cykl koncertów w 2013 roku z muzyką Witolda Lutosławskiego z udziałem 10 ukraińskich orkiestr ważnych centrów kulturalnych Ukrainy do czterech Festiwali „Dni muzyki ukraińskiej w Warszawie”, jak również wiele innych przedsięwzięć, które prezentowały muzykę polską w Ukrainie i ukraińską w Polsce – to te mosty, które dzięki przychylności różnych instytucji i poszczególnych osób udało mi się zbudować w ciągu tych już ponad 20 lat mojej organizacyjnej i dyrygenckiej działalności. 

Chcę szczególnie wydzielić lwowski Festiwal „Kontrasty”, gdzie u jego początków przełamywaliśmy radziecki estetyczny paradygmat. I chociaż nie udało się to w pełni, to jednak występy wirtuoza instrumentów perkusyjnych Stanisława Skoczyńskiego, ezoterycznego kompozytora Mieczysława Litwińskiego, Zespołu „Nonstrom”, solistów, chóru i orkiestry Filharmonii Krakowskiej pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego, przyjazdy symfonicznych orkiestr z Warszawy – Polskiej Orkiestry Radiowej i Orkiestry „Sinfonia Varsovia” – zbudowały rozpiętość estetyczną, która do dziś stawia „Kontrasty” wśród najważniejszych platform muzyki współczesnej Ukrainy. To także miejsce, gdzie swój estetyczny świat budowali Bohdana Frolyak, Bohdan Sehin, Mychajlo Szwed, Lubawa Sydorenko, Zoltan Almaszi – dziś wiodący ukraińscy kompozytorzy swego pokolenia. Nie mogę tu nie wspomnieć koncertowego tournee Polskiej Orkiestry „Sinfonia Iuventus” (także w Lublinie!), gdzie wykonane były utwory wymienionych i innych ukraińskich kompozytorów, stypendystów programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Gaude Polonia”. Moje polsko-ukraińskie muzyczne mosty to także koncert poświęcony 20-leciu Niepodległości Ukrainy w Filharmonii Lubelskiej oraz prawykonanie Koncertu Fortepianowego Bohdany Frolyak z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lubelskiej w 2012 roku i powtórzenie tego koncertu na Festiwalu „Wirtuozi” we Lwowie.  
W roku ubiegłym z Zespołem Kameralnym „Kijowscy Soliści” wystąpiliśmy w Polsce z koncertem pod nazwą „Koncert muzyki ukraińskiej – w solidarności z Ukrainą”. W tym roku z orkiestrą tą wykonujemy program pt. „Polsko-ukraińskie muzyczne dialogi”. Repertuar koncertu wypełnią utwory kompozytorów polskich i ukraińskich, zarówno tak znakomitych jak Wojciech Kilar, Zygmunt Krauze, Walentyn Sylwestrow i Igor Szczerbakow, jak i twórców młodszych, którzy już wyraźnie zaznaczyli swoją obecność na muzycznej scenie: Maciej Zieliński, Tomasz Opałka, Zoltan Almaszi i Oleksandr Szymko. Wspólnym stylistycznym mianownikiem tych utworów jest ich raczej postmodernistyczna estetyka, nie stroniąca jednak od XX-wiecznych zdobyczy dźwiękowych – szmerów, świszczących flażoletów w otoczeniu jednak wyraźnych melodycznych i rytmicznych konstrukcji, przez to przystępnych w odbiorze. Program zbudowany jest na zasadzie kontrastowości i ciekawie pokazuje pewną polską i ukraińską immanencję estetyczną – raczej aktywną i wyrazistą polską i bardziej liryczną, stonowaną ukraińską.
Roman Rewakowicz

 

 

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej