Wystąpią:
Zespół z wsi Lapardha (Albania)
Sgioba Luaidh Inbhirchluaidh (Szkocja)
Rustavi Ensemble (Gruzja)
Zespół z wsi Lapardha
Skład:
Feti Brahimaj
Nikolin Likaj
Defrim Mustafaraj
Mirjan Agaraj
Piro Bregaj
Meleq Cela
Zespół należy do najlepszych składów wykonujących śpiew wielogłosowy w Albanii. Dał o sobie znać znakomitym wykonaniem pieśni „Janines c’i pane syte” w 1983 roku. Liderem grupy, poszukiwaczem starych i twórcą nowych pieśni jest Feti Brahimaj. Zespół koncertował w całej Europie m.in. we Francji, Włoszech, Hiszpanii i w Grecji.
Sgioba Luaidh Inbhirchluaidh
Grupa Sgioba Luaidh specjalizuje się w rekonstrukcji pieśni w języku gaelickim, wyśpiewywanych podczas pracy, zwłaszcza podczas folowania tweedu. Jej siedzibą jest miasto Greenock w hrabstwie Inverclyde, położonym na zachodnim wybrzeżu Szkocji. Nazwa „Sgioba Luaidh Inbhirchluaidh” oznacza „Grupę Folowania z Inverclyde”.
Założyła ją Frances Dunlop w 2000 roku wspólnie z koleżankami z Gaelickiego Chóru z Greenock. Grupę fascynują pieśni śpiewane przy pracy, w ich naturalnym kontekście. Nie są to utwory koncertowe, lecz pieśni towarzyszące przędzeniu, dojeniu, ubijaniu masła, zbieraniu i mieleniu kukurydzy oraz folowaniu tkanin, co stanowi kulminacyjny punkt każdego występu.
Rustavi Ensemble
Skład:
George Aleksandria
Giorgi Bugianishvili
Badri Chikhiashvili
Anzor Erkomaishvili
David Gvelesiani
Goderdzi Janelidze
Nugzar Kakhashvili
Ilia Kurashvili
Amiran Mamaladze
George Natroshvili
Merab Samkurashvili
Badri Toidze
Anzor Erkomaiszwili – dyrektor artystyczny
Badri Toidze – kierownik chóru
Pridon Sulaberidze – choreograf
Celem zespołu jest popularyzacja muzyki i tańców tradycyjnych z Gruzji. Realizują go na wiele sposobów – grają koncerty, biorą udział w festiwalach, programach telewizyjnych oraz sesjach nagraniowych.
Codzienna praca twórcza oraz intensywna działalność zespołu, zbliżyły jego członków do tego stopnia, że wydają się odczuwać jednocześnie te same emocje. Osiągnięcie podobnej harmonii było możliwe tylko dzięki ich profesjonalizmowi i ogromnemu zaangażowaniu.
Największą wartością zespołu jest to, że jego członkowie wzięli na siebie odpowiedzialność kultywowania powierzonej im przez przodków tradycji. Ducha Rustavi ukształtowały kunszt i kreatywność trzech jego mistrzów: Anzora Erkomaiszwiliego, założyciela i dyrektora artystycznego zespołu, opiekuna chóru Badriego Toidzego i choreografa Pridona Sulaberidzego.
Członkowie Rustavi do perfekcji opanowali i rozwinęli jedyną w swoim rodzaju sztukę synchronicznej improwizacji obecnej w polifonicznych pieśniach z różnych rejonów Gruzji.
