Koncert poświęcony pamięci Ewy Szeligi – pedagoga, nauczyciela, prezesa Fundacji Wzajemnego Wsparcia KLUCZ, członka Rady Seniorów przy Prezydencie Miasta Lublin.
Ewa Szeliga – pomysłodawczyni i główny fundator oraz prezes Fundacji Wzajemnego Wsparcia KLUCZ, nauczyciel dyplomowany, pedagog, społecznik, działacz senioralny – członek Rady Seniorów Miasta Lublin, żona i matka dwójki dzieci: syna Jakuba i córki Oli.
Studia pedagogiczne, magisterskie odbyła na UMCS, na Wydziale Pedagogiki i Psychologii. Po ich ukończeniu podjęła pracę w Szkole Podstawowej nr 24 przy ul. Niecałej w Lublinie, gdzie pracowała początkowo jako nauczyciel klas I-III, a potem, aż do uzyskania emerytury, jako pedagog szkolny. Ewa, będąc na emeryturze, do końca swych dni, była pedagogiem w Zespole Szkół Lider przy ul. Radziwiłłowskiej w Lublinie. W ciągu całego swego życia zawodowego dokładała starań, aby podnosić swoje kwalifikacje, zdobywać wiedzę i doświadczenie w pracy z dziećmi, młodzieżą i rodzicami. Ukończyła na UJ Podyplomowe Studium Pedagogiki Specjalnej w zakresie resocjalizacji, zdobyła certyfikat II stopnia z zakresu problematyki uzależnień. Była Kuratorem Społecznym dla Dorosłych w Sądzie Rejonowym w Lublinie.
Nasza niezapomniana koleżanka w roku 2007 założyła Fundację Wzajemnego Wsparcia KLUCZ i przez 10 lat była jej prezesem, a przede wszystkim pomysłodawcą i kreatorem działań Fundacji na rzecz środowiska lokalnego dzieci i młodzieży Śródmieścia i Starego Miasta. Od roku 2013 inicjowała i koordynowała projekty realizowane na rzecz seniorów. Bardzo kompetentna w pracy pedagogiczno-wychowawczej. Patrzyła na dzieci i ich problemy wnikliwie, diagnozując trafnie przyczynę ich kłopotów, a swymi oddziaływaniami obejmowała zarówno dziecko, jak i rodzinę. Jej aktywność zawodową cechował bogaty warsztat pracy, wyczucie problemu i trafne diagnozy. Miała mnóstwo pomysłów, którymi zarażała innych, skutecznie zachęcając do pracy. Ewa była inicjatorką wielu działań środowiskowych na rzecz ożywienia Placu Rybnego ( cykliczne „ Kier-Masze Książki za Darmo”, „Cuda –Wianki” , „Majówka z Julią Hartwig”). Jej pomysły i działania wzbogacały coroczne obchody Lubelskich Dni Seniora.
Uzdolniona plastycznie, upiększała w sposób artystyczny otoczenie, w którym przebywała. Sprawiała, że świat stawał się piękniejszy, estetyczny, pełen uroku. Ewa była osoba nietuzinkową, zauważalną, niezapomnianą, pełną życzliwości, kultury, dyskretnego taktu i elegancji. W relacjach nastawiona na słuchanie, dyskretna, nieustannie i na różne sposoby bardzo pomocna tym, z którymi się zetknęła. Pracowita, skromna, świetna obserwatorka zjawisk i ludzi, była powiernicą wielu. Nie narzekała, z lekka uśmiechając się, zmieniała na lepszy świat wokół siebie i zarażała tym innych. Z Jej odejściem straciliśmy bardzo, bardzo wiele. Nie straćmy chociaż tego, co pozostało w naszej pamięci…
