W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

„Lublin, którego nie ma”. Premiera książki Joanny Zętar

„Lublin, którego nie ma”. Premiera książki Joanny Zętar
Data rozpoczęcia 2019-01-10
Godzina rozpoczęcia 17:00
Miejsce Sala Czarna, Brama Grodzka, ul. Grodzka 21
Organizator Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN"
Udział Bezpłatny
Kategoria Spotkanie

Spotkanie poprowadzi Małgorzata Domagała

Na album „Lublin, którego nie ma” składa się ponad 160 zdjęć w wyborze i z komentarzem Joanny Zętar. Autorka zabiera nas na spacer w przeszłość po tych miejscach Lublina, które przetrwały tylko na fotografiach. Lublin zobrazowany w tej publikacji to wyjątkowe miasto o wielowiekowej tradycji, które zachwyca bogactwem i różnorodnością architektury. Spotkanie premierowe 10 stycznia w Bramie Grodzkiej.

Przed nami dzielnica żydowska i ulica Szeroka – najstarsza ulica Podzamcza, na której skupiało się życie lubelskich Żydów. Dalej widzimy niegdyś pełen rozemocjonowanej publiczności tor wyścigów konnych. Czas odcisnął na mieście swoje piętno. Zniknęły ulice, budynki, pomniki, mosty, a zakłady przemysłowe uległy zniszczeniu lub przekształceniu. Na próżno szukać słynnego baru „Pod Sosnami”, który był miejscem spotkań lublinian, spędzających wolny czas nad Zalewem Zemborzyckim. Nie ma już śladu po wieży spadochronowej przy Alejach Racławickich czy pomniku Wdzięczności na placu Litewskim, a w miejscu dawnej synagogi znajduje się ruchliwa aleja Tysiąclecia.

„Lublin, którego nie ma” to opowieść o miejscach przez dziesięciolecia tworzących krajobraz miasta – tętniącego życiem, wielokulturowego, przemysłowego, uniwersyteckiego. Miasta opisywanego przez poetę Józefa Czechowicza i fotografowanego przez Edwarda Hartwiga.

Jak pisze we wstępie autorka: Miasto jest księgą. Na kolejnych jej kartach zapisane są historie miejsc, budynków, ludzi i wydarzeń. Budynki, choć pozornie trwałe i niezniszczalne – znikają. Znikają z przestrzeni i pamięci. Przebudowy, zmiany ustrojowe, wojny, katastrofy budowlane i inne, mniej lub bardziej tragiczne zawirowania powodują, że obiekty, które nawet całkiem niedawno mijaliśmy, przemierzając miasto, już nie istnieją, a upływ czasu powoduje, iż traci je też nasza pamięć. Twórca lubelskiej geopoetyki, Władysław Panas, porównywał Lublin do palimpsestu – księgi pisanej na używanym wcześniej materiale piśmienniczym, z którego usunięto poprzedni tekst, aby stworzyć całkiem nowy. Podobnie, warstwa po warstwie, powstaje opowieść o mieście.

Trudno o lepszą przewodniczkę niż Joanna Zętar - historyczka sztuki, znawczyni lubelskiej architektury i ekspertka w dziedzinie wielu lubelskich kolekcji zdjęć. Co równie ważne: jest ona też doświadczoną przewodniczką, która wie, że najwięcej opowiada samo miejsce i jemu w opisie swój głos użycza. Jeśli chcemy zrozumieć, z czego składa się dusza mieszkańców Lublina, to podróż z książką Zętar wydaje się konieczna.

Książkę wydał Dom Wydawniczy „Księży Młyn”.

Joanna Zętar – historyczka sztuki, regionalistka, wykładowczyni, znawczyni lubelskiej fotografii. Od kilkunastu lat związana z Ośrodkiem „Brama Grodzka – Teatr NN”, gdzie m.in. odpowiada za Leksykon Lublin – internetową bazę wiedzy o Lublinie i Lubelszczyźnie.

 

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej