„Covfefe” – to słowo, którego użył w tweecie Donald Trump, a cały świat zaczął się zastanawiać, co znaczy i jak się je wymawia. Na cześć „covfefe” powstawały memy i piosenki. Dla Filipa Kijowskiego stanowi ono metaforę zamieszania i rozmaitych napięć, które towarzyszą naszemu doświadczaniu rzeczywistości.
W ciągu ostatniego roku obserwowałem nieprzewidywalność wydarzeń, które działy się wokół mnie. Miałem wrażenie, że z dnia na dzień głupieję, choć przez cały ten czas zdobywałem wiedzę. Ale to właśnie dzięki temu nauczyłem się akceptować to, że nie wiem, co się wydarzy jutro czy nawet za minutę. Był to okres wielu zmian i chwiejności, wypełniony momentami skupienia, zmieniającego się ponownie w dekoncentrację – opisuje artysta.
Performance składa się kontemplacji stanów, przeżyć, emocji, które zostają przepracowane i ufizycznione poprzez ruch. W tej symbolicznej przestrzeni, która stanowi rodzaj portalu między światem wewnętrznym i zewnętrznym, Filip Kijowski dzięki improwizacji szuka ich wzajemnych powiązań. Jednocześnie wprowadza w chaos elementy kontroli i planu.
Ale gdy wydaje się nam, że wiemy, czym i o czym jest ów rodzaj niewysłowionego języka, wszystko zostaje wywrócone do góry nogami. Rzeczywistość nagle pęka i zamienia się w swój własny absurdalny pastisz.
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
