Prezentowany monodram z muzyką na żywo jest próbą uchwycenia metaforyki sztuki Wita Szostaka.
Realizacja sceniczna sztuki „Pogłosy” Wita Szostaka. Choć autor nazywa ją dramatem, w rzeczywistości przypomina bardziej poemat, rozpisany na bohaterów, którymi są słowa. Wit Szostak nie sugeruje żadnych scenicznych rozwiązań, powierzając wszelkie decyzje sceniczne realizatorom. Niezwykłość tego tekstu powoduje, że można zrealizować go zarówno jako wielkoobsadowe wydarzenie, jak i kameralny spektakl, nie ingerując w strukturę dramatyczną i poetycką tekstu.
Prezentowany monodram z muzyką na żywo jest próbą uchwycenia metaforyki sztuki Szostaka. Opowieść toczy się wokół takich pojęć jak utrata, pożegnanie, pamięć i prawda, a każde z nich tworzy bardzo osobisty punkt widzenia, niepowtarzalną optykę. Odbiciem tego w inscenizacji jest forma spektaklu – rachityczna i tymczasowa, tracąca i zyskująca kształt, rozpadająca się i konstruująca na nowo, będąca metaforą pamięci ugniatanej i formowanej w zależności od kontekstu.
Pokaz stanowi próbę otwartą / work in progress w ramach otwartego konkursu Przestrzeni Sztuki Teatr. Premiera zaplanowana jest na 2023 rok.
reżyseria/scenografia: Konrad Dworakowski;
muzyka: Piotr Klimek;
kostiumy: Marika Wojciechowska;
obsada aktorska: Joanna Chmielecka (wykonanie muzyki, udział w wizualizacjach), Przemysław Buksiński (bohater);
realizacja wideo: Rami Shaya/Hollybaba
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
