W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.
Premiera filmu "Stand by"
Data rozpoczęcia 2011-11-06
Godzina rozpoczęcia 19:00
Miejsce TVP o/Lublin, ul. Henryka Raabego 2
Kategoria Projekcja filmowa

Premiera filmu Lubelskiego Teatru Tańca oraz TVP Lublin 52'

choreografia: Karen Foss
asystenci choreografa: Daniel Racek, Marianne Kjærsund
współpraca: tancerze zespołów Karen Foss Quiet Works, NANOHACH, Lubelskiego Teatru Tańca
muzyka: Jǿrgen Knudsen
wizualizacje: Alan Lucien Øyen
scenariusz i reżyseria: Natasza Ziółkowska-Kurczuk
zdjęcia: Tomasz Michałowski
dźwięk: Andrzej Jarski
montaż: Zbigniew Gustaw
asystent operatora: Ryszard Huszaluk, Paweł Krysa
Współpraca realizacyjna: Anna Kalita, Michał Jaskot, Dorota Kozak, Kaja Kurczuk
kierownik produkcji: Magdalena Kołodziejczyk
producent: Maria Mazurek Telewizja Polska 2011
wystąpili: tancerze Lubelskiego Teatru Tańca: Beata Mysiak, Anna Żak, Ryszard Kalinowski, Wojciech Kaproń
Czas: 52'

Film porusza problem bytu tancerza na scenie, ale również bytu człowieka w życiu i w świecie. Inspirację do filmu stanowi spektakl „gracerunners” autorstwa norweskiej choreografki Karen Foss. Wypowiadane na przemian przez tancerzy w spektaklu zdania: „Jestem zmęczony”, „Jestem gotowy”, przenoszą się również na życie każdego człowieka. Stąd główne elementy występujące w filmie to bieg, nagłe zatrzymania i spowolnienia ukazujące zmaganie się człowieka ze swoimi ograniczeniami, również fizycznymi, zmaganie się tancerza z choreografią, z przestrzenią, z ciałem, ze zmęczeniem.

Film został opowiedziany w kilku sekwencjach, które wzajemnie się ze sobą łączą, montują, niezależnie od choreografii, a nawet od muzyki.

Wiele jest w filmie ruchowej improwizacji, w której ważną rolę gra chropawa i nieprzewidywalna przestrzeń, niezwykle interesująca wizualnie. Tancerze zmagają się z jej oryginalnym urokiem. Sceny ułożone są według abstrakcyjnej dramaturgii, według różnicy napięć i nastrojów, prowadzą do kulminacji i rozładowania.

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej