Inspiracją do stworzenia wystawy jest opowieść mojej babci, która całe życie spędziła, mieszkając w drewnianym domu we wsi Koniaczów (Конячів). Jej sąsiadami była ukraińska rodzina, która żyła w podobnym domu. Pod koniec lat 40. sąsiedzi zostali wysiedleni w ramach Akcji „Wisła”. Przed wyjazdem podarowali mojej babci drewniany stół, który przez lata stał w kuchni mojego rodzinnego domu. We współczesnym kontekście wojny w Ukrainie i w ramach solidarności z uchodźczyniami i uchodźcami stał się dla mnie symbolem ponadnarodowej solidarności, która może pozwolić na przepracowanie traum związanych z historią tych terenów i zwiększenie wzajemnej otwartości Polaków i Ukraińców.
Mikrohistorie z pogranicza pokazują, że lokalne wspólnoty posiadają potencjał do przekroczenia narodowych, religijnych i językowych podziałów, a kulturalne różnice nie muszą być zarzewiem konfliktu, a raczej okazją do spotkania i celebracji.
Na wystawie zaprezentowane zostanie video, będące zapisem moich spotkań ze współczesnymi mieszkańcami rodzinnej miejscowości i kilku sąsiednich, które są świadkami pamięci o dawnych ukraińskich mieszkańcach i kulturowej różnorodności. Praca została zrealizowana z gościnnym udziałem Karoliny Węgrzyn, która wykonała ukraińskie pieśni ludowe w przestrzeniach dawnych wsi.
Projekt zrealizowany w ramach programu „Stypendia Kulturalne Bogdanki w Chatce Żaka”.
Wydarzenie jest częścią 32. Mikołajek Folkowych.
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
