„Siostra Carrie” – pokaz filmu w ramach Edukacyjnego Cyklu Filmowego „Akademia zapomnianych arcydzieł filmowych”

Siostra Carrie (Carrie, USA, 1952) 118 min.

reż. William Wyler
scenariusz na podstawie powieści Theodore Dreiser: Ruth & Augustus Goetz
obsada: Laurence Olivier, Jennifer Jones, Miriam Hopkins i inni.


Film niedoceniony w twórczości reżysera, a osobiście bardzo dla niego ważny. Wyler przeniósł na ekran okrutną powieść Dreisera, rok wcześniej zrobił to George Steven w filmie "A Place in the Sun" (1951). Oba filmy są porażające, ale chyba nazbyt odważne jak na lata, w których powstały. Wyler z charakterystyczną dla siebie dbałością o stylowość obrazu tworzy mroczną filmową opowieść wierną ciężkiej atmosferze powieści. Historia wydaje się banalna. W Columbia Clay, Missouri, młoda i naiwna Carrie Meeber wsiada do pociągu spodziewając się spotkać ze starszą siostrę w Chicago by rozpocząć lepsze życie w wielkim mieście. Podczas podróży w pociągu spotyka handlowca Charlesa Droueta, który daje jej swoją wizytówkę. W Chicago dziewczyna znajduje pracę w fabryce obuwia, ale wypadek niweczy dalszą możliwość zatrudnienia i stawia ją na trudnej ekonomicznie pozycji. Dziewczyna ponownie spotyka Charlesa. Ich znajomość przeradza się w bardzo skomplikowaną lekcję życia. Romans jak romans, ale to nie narracja, a raczej analiza ludzkich postaw odegrana przez niezwykłych aktorów jest siłą tej opowieści. Olivier daje nam w tym obrazie najlepszy aktorski popis w swej karierze filmowej. Jako George Hurstwood, tragiczna historia jego miłości do bardzo młodej Carrie Meeber zapala w nim spektakularną pasję życia, ale ostatecznie okazuje się gwałtownym katalizatorem ludzkiego upadku. Carrie Hurstwood gra Jennifer Jones, w życiu żona wielkiego producenta Selznicka, co paradoksalnie utrudniło jej rozwinięcie kariery, a była to jedna z najzdolniejszych i najpiękniejszych gwiazd klasycznej ery kina. Carrie jest zjawiskowa, ale jednak to Olivier jest absolutnie genialny w historii upadku swej postaci. Każdy gest, każde słowo jest doskonale zagrane, a erotyczna chemia z piękną Jones daje ekranowy portret miłosnej pasji niepowtórzony na ekranie od czasu "Przeminęło z wiatrem" (1939). Miriam Hopkins jest również doskonała jako nienawistna żona Oliviera, która nie cofnie się przed niczym, aby udowodnić mężowi jak jest niszczony przez swe miłosne obłąkanie.

Opis Cyklu „NAJWIĘKSZY Z WIELKICH - William Wyler - CYKL MONOGRAFICZNY Autorskie kino wielu gatunków.”

„W naszym cyklu dwa lata już trwają szczegółowe peregrynacje po bogatym i meandrycznym świecie klasycznego kina. Spróbujmy więc zmierzać do uogólnień i próby syntezy. Stąd nasza nowa propozycja monografii jednego tylko artysty, która byłaby równocześnie opowieścią o kinie w ogóle. Czy jednak możliwe jest opowiedzenie Hollywoodu poprzez biografię i filmową twórczość tylko jednego reżysera? W zasadzie wydaje się to nonsensowne - bo skąd w tak niejednorodnym medium jak kino jeden człowiek mógłby objąć i udźwignąć całą tą różnorodność. Ale jest w historii kina jeden wyjątek, twórca arcydzielny, genialny, wizjonerski, którego jednak dorobku nie pamiętamy już tak dobrze. Twórca, który po dziś dzień pozostaje autorem najliczniej uhonorowanym przez Akademię Filmową. Twórca, który opowiadał swoim kinem fascynujące historie, ale może bardziej opowiadał nim specyfikę kina, zastanawiał się nad osobnością filmowej sztuki. Twórca, który jest rzadkim w USA przykładem totalnie autorskiego kina, a paradoksalnie przynależał jeszcze do epoki kina gatunków, realizując w swej długiej karierze niemal każdą gatunkową odmianę filmu. Twórca, który przy tej genologicznej różnorodności jest formalnie bardzo unikalny i rozpoznawalny w swej niepowtarzalnej wizualnej estetyce. To o nim Stanley Kubrick powtarzał, że nauczył go wszystkiego o kinie. Mamy prawdziwą przyjemność zaprosić państwa na spotkanie z NAJWIĘKSZYM Z WIELKICH, z Williamem Wylerem. Poznajmy jego największe dokonania.”
/Rafał Szczerbakiewicz, kurator cyklu/