scenografia, tekst, reżyseria: César Brie; muzyka: Antonio Vivaldi
Historia aktora, który po przebudzeniu stwierdza, że zamienił się w księdza.
Urodziłem się i dorastałem w kraju katolickim – Argentynie. Dzisiaj, na rozstajach mej teatralnej drogi, znajduję zawieszoną na drzewie sutannę. Te rozstaje to mój wybór powrotu do życia i pracy w Ameryce Łacińskiej – ziemi tak bogatej, że eksportuje kawę, kukurydzę, piłkarzy, naukowców, artystów, i tak biednej, że nie może tych dóbr dla siebie zatrzymać. Drzewo, z którego zwisa sutanna, symbolizuje lata upartej pracy i dobrowolnego wygnania. Jej owocami są nie tylko moje dzieła. To także moje błędy, to, co zniszczyłem, bezużyteczne trudy.
Sam się dziwię: niepowodzenia zakiełkowały.
Z owej sutanny i z tych owoców zbudowałem niniejszy spektakl.
César Brie
