Widzisz, tam, pomiędzy? Tak. Nazywamy to pustką. Spójrz, posłuchaj – „słuchanie niczego wydawałoby się wymaga wyjątkowej uwagi na każdy subtelny szczegół”.
Karen Barad
Co tam jest? Nieskończona ilość możliwości i rzeczywistości łączących się w tym „spotkaniu w połowie drogi”. Tam, w połowie drogi, nie chodzi już o nas, ale o niekończącą się dynamikę między nami. Karen Barad nazywa to „intra-akcją”.
Czym jest „intra-akcja”? To działanie, w którym sama relacja jest o wiele ważniejsza od ciebie czy ode mnie. To znaczy w ramach „intra-akcji” obie osoby są odpowiedzialne za siebie nawzajem. Są w stanie zareagować. Muszą stale reagować i słuchać, reagować i słuchać. Słuchaj i reaguj.
Zachodzi zgodność. Czasami. Jak magia. Ale właśnie wtedy, gdy jesteśmy w relacji, w której porzucamy indywidualne chęci i pragnienia.
Jak mogę przestać chcieć i pragnąć? Nie wiem. Staraj się zachowywać jak materia. Postrzegaj siebie jako materię. Jakie jest przeznaczenie materii? Miłość.
choreografia: Elisabetta Consonni; taniec: Mikołaj Karczewski, Beata Mysiak; światła: Grzegorz Polak; dramaturgia: Konrad Kurowski; produkcja: Anna Kalita, Konrad Kurowski.
Wydarzenie jest częścią 26. Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca.
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
