Wspomnienia umożliwiają powrót do przeszłości, myśli mogą nas zabrać w przyszłość. Oczy widzą teraźniejszość.
Wracamy do domu, do miejsca pochodzenia naszego serca, do korzeni naszych stóp, poczucia pokrewieństwa i początku, poczucia drogi, życia. To miejsce w którym przechowywane są wszelkie informacje o nas. Nasze marzenia i wszystko, co się wydarzyło. Nasze tajemnice. Właśnie dlatego tak przyjemnie, i zarazem tak boleśnie jest wracać w to miejsce. Zwłaszcza, że ścieżka jest bardzo blisko. W końcu nasz dom, tak jak nasze ciało, po prostu jest i będzie z nami.
Projekt Weaving Bridges, w ramach którego powstał spektakl „SomeBody’s home”, to platforma wymiany pomiędzy polskimi i białoruskimi środowiskami artystycznymi. Spektakl był możliwy do zrealizowania dzięki wsparciu fundacji Trust For Mutual Understanding (NYC). Inspiratorem ideowym projektu jest festiwal PlaStforma (Białoruś) oraz Joanna Leśnierowska (Polska).
choreografia: Yauheniya Nikalaichuk; konsultacja – Joanna Leśnierowska, Katarzyna Sitarz, Inna Aslamova; ruch: Anton Dzioshau, Anastasiya Embulaeva, Yauheniya Nikalaichuk; muzyka: Fillfre; wideo: SH4TTLE; zdjęcia: L194; dekoracje: Dzmitry Vologin; kostiumy – Alexandra Anisim; czas trwania: 60 minut
Inicjatorzy projektu: Art Stations Foundation, Poznań Plastforma Festival, Minsk
Partnerzy: Fundacja Witryna Kultury, Szczecin, Movement Research, NYC, Centrum Kultury w Lublinie
Wydarzenie jest częścią 25. Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca.
