W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Spektakle: Sztuka pływania / DNACE

Spektakle: Sztuka pływania / DNACE
Data rozpoczęcia 2012-09-26
Godzina rozpoczęcia 19:00
Miejsce Warsztaty Kultury, ul. Grodzka 5A
Kategoria Spektakl

Warsztaty Kultury zapraszają na dwa spektakle dwóch artystek: Justyna Jasłowska / Irena Lipińska: Sztuka pływania / DNACE

Justyna Jasłowska i Irena Lipińska to dwie tancerki młodego pokolenia zajmujące się tańcem performatywnym. Obydwie są stypendystkami poznańskiego programu edukacyjnego dla młodych choreografów Alternatywna Akademia Tańca. Choć mają ze sobą wiele wspólnego na co dzień pracują samodzielnie tworząc własne projekty artystyczne. W Warsztatach Kultury wystąpią w ramach wspólnego cyklu pokazów, prezentując swoje solowe spektakle.
Dzięki zastosowaniu oszczędnych środków i ograniczeniu scenografii do minimum, na pierwszy plan wszystkich spektakli wysuwa się ludzka cielesność. Mierzenie się z własną fizycznością i swoboda tanecznych wypowiedzi złożą się na cykl czterech pokazów eksplorujących tę tematykę.

O artystkach:
Justyna Jasłowska - tancerka, performerka, choreografka, socjolożka i fizjoterapeutka. Współpracowała z Centrum Kultury w Lublinie - w latach 2004-2011 tańczyła w Teatrze Maat Projekt. Współpracowała także z Teatrem Ciała Limen i Campagne La Sablier. Tworzy własne choreografie: „Spirale” (2008), ”Kill Bill vol.0” (2010), „Sztuka Pływania” (2010), „November” (2011), „Bye,bye kitty” (2012). Laureatka konkursu Rezydencja/Premiera 2011 organizowanego przez Klub Żak w Gdańsku. W latach 2009-2011 stypendystka programu edukacyjnego dla młodych choreografów Alternatywna Akademia Tańca, Stary Browar Poznań. Różnych technik tańca (butoh, współczesny, BMC) uczyła się jako uczestniczka wielu warsztatów i programów tanecznych w Polsce i za granicą. Nieustannie poszerza swoją edukację taneczną i doświadczenie w pracy z ciałem. Prowadzi regularne zajęcia z dziećmi, młodzieżą, dorosłymi i seniorami.

Irena Lipińska - tancerka, choreografka i fotografka. Wieloletni warsztat taneczny zdobywała u wielu wybitnych tancerzy i choreografów tańca współczesnego i butō. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca w Poznaniu. Uczestniczyła w programie stażystów Teatru ZAR. W 2011 roku została rezydentką Art Station Foundation - Solo Projekt. Ukończyła kurs choreografii scenicznej i otrzymała dyplom w Artystycznej Alternatywie Art Studio w Krakowie. W sierpniu i wrześniu zeszłego roku przeprowadziła projekt badawczo - edukacyjny dotyczący kobiecego tańca w Japonii. Projekt był wspierany przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego. Nieustannie dba o swój rozwój artystyczny, poszerza doświadczenie taneczne i choreograficzne oraz poszukuje nowych rozwiązań dla swojej twórczości.

Opisy spektakli:
DNACE / Irena Lipińska
choreografia i wykonanie: Irena Joanna Lipińska
opieka artystyczna: Luca Giacomo Schulte, Ornella Balestra
muzyka: Indigo Tree (Peve Lety, Michał Kupicz)
realizacja techniczna: Łukasz Kędzierski
produkcja: Art Stations Foundation

Solo powstało w ramach SOLO PROJEKT 2011 - programu rezydencyjnego Art Station Foundation/ www.starybrowarnowytaniec.pl.
Spektakl z założenia nie ma opisu. Tytuł i działania tancerki mają świadczyć za słowa.

Sztuka Pływania / Justyna Jasłowska
Koncept, choreografia, przestrzeń, wykonanie: Justyna Jasłowska
Reżyseria świateł: Justyna Jasłowska, Wojciech Maniewski
Video: Maciek Połynko, Emil Zięba
Grafika: Patrycja Płanik
Produkcja: Festiwal Międzynarodowe Konfrontacje Teatralne, Międzynarodowy Maat Festival
Czas trwania: 45 minut
Premiera: 23 września 2010, II International Maat Festival, Lublin

Spektakl zbudowany w dużym stopniu na podstawie doświadczeń z poprzedzających go akcji happenerskich w terenie ( lipiec 2009). Działania te miały charakter angażujący publiczność. Osoby zachęcone do wzięcia udziału w akcji proszone były o prezentowanie gestów lub sekwencji ruchowych wykonywanych w ich wyobrażeniu przez pływaków. Osoba performera starała się je powtórzyć i w  ten sposób „pobierała naukę pływania”. Pływanie przeniesione na ląd stanowi punkt wyjścia w poszukiwaniach choreograficznych i w estetyce. Kinetyka ruchu pływaka oraz formy jakie przybiera wówczas ciało, uchwycone niczym w stopklatkach. Akcja jest także wyjściem ku subiektywnej fobii performera przed wodą i zwrócenie uwagi, że pływać można poza wodnym kontekstem.

Koniecznie spełniać marzenia.
Podjęty zostaje  rodzaj gry (z) kontekstami. Ruch pływaka, marginalny wobec procesu pływania, a niezwykle plastyczny i ciekawy, zostaje odłączony od naturalnego środowiska wodnego i poddany analizie. Być może poza rodzimym przeznaczeniem, rodzą się nowe sensy a konwencje tracą rację bytu?

Nie odwołuję się do wspomnień, nie poruszam zjawisk obecnych w literaturze, mediach czy ideologiach. Wybrany moment rzeczywistości, specyfika miejsca oraz dyktowane tym zjawiska.

Inny kierunek poszukiwań i odczytywania to strefa sceniczna. Estetyka całości rozpięta między chłodną i oszczędną sztuką konceptualną a campowym przerysowaniem, nachalnością, absurdem. Nieustające  odpływanie w marzenia i fantazjowanie, uchwycenie klimatu odpoczywania aż do rozleniwienia, rozpłynięcia, rozpuszczenia, odpuszczenia.

Znajduję się nad wielka wodą, pod słońcem, które świeci i zagrzewa. A ja nie umiem pływać i nie pojmę tego nigdy. Znajduję rozwiązanie poza przeznaczeniem.

Justyna Jasłowska umiejętnie łączy w swojej twórczości elementy tańca, muzyki, nowoczesnych mediów, happeningu, sztuki akcji. Świadomie wprowadza działania innowacyjne, przez co rozszerza obszar twórczej penetracji. W swojej pracy skupia uwagę na jednostce, na jej problemach egzystencjalnych i komunikacji społecznej(…).Uważam, że w jej twórczości widoczna jest radość z  manifestowania swojego „ja“ w różnych dziedzinach artystycznych. Oglądanie i przeżywanie świata transponuje w nowych przedsięwzięciach(...). Solo ,, Sztuka pływania” to swoisty performans społeczny, który koncentruje się na spostrzeżeniu, że wszelka ludzka aktywność opiera się, (szczególnie wykonywana świadomie) na powtarzaniu pewnych ustalonych norm zachowania przyjętych w danych kulturach, poza tym zawsze podczas tego odgrywania towarzyszą mu widzowie.
/Adam Kamiński, pomysłodawca i kurator Mandala Performance Festival/

Inspiracją dla artystów bywa literatura, muzyka, często czerpią oni też z własnych doświadczeń i przeżyć. Tymczasem, Justyna Jasłowska przy tworzeniu „Sztuki pływania” postanowiła zainspirować się czymś nieco odmiennym, czyli… brakiem umiejętności pływania. Można więc powiedzieć, że z niczego zrobiła coś(…)Jasłowska, która sama pływać nie potrafi, postanowiła w odmienny sposób spojrzeć na tę dyscyplinę sportową. Podpatrzone gesty pływaków stały się materiałem do stworzenia spektaklu. Ciężko powiedzieć, czy Jasłowska naśmiewa się z pływaków, czy może raczej im zazdrości. Gesty, które wykonuje, są nienaturalnie przerysowane, sztuczne i groteskowe. Nikt nie porusza się w wodzie w taki sposób, jak sugeruje artystka. Ale gdyby poddać obróbce większość ludzkich gestów, to okazuje się, że każdy z nich nosi znamiona śmieszności.
Koncepcja pokazania pływania jako sztuki to pomysł dość oryginalny i świeży. Ruch kończyn w wodzie zwielokrotniony i połączony w całość może dać efekt dziwnego, rytmicznego tańca. Więcej niż gestów pływackich jest tu jednak pozowania na gwiazdę – Jasłowska zgrywa się, świadomie wykonuje szereg czynności stereotypowych dla sławnych ludzi. Na koniec przedstawienia tańczy nad gumowym basenem z wiązkami kwiatów, które kolejno wrzuca do wody. Rozwija też baner z własną, gwiazdorską podobizną i tym kończy występ(…)
/Zatańczyć pływanie - Justyna Jasłowska, Sztuka pływania. Fragment recenzji Katarzyny Plebańczyk/

Wstęp wolny

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej