Spotkanie literackie z cyklu "Gardzienice-Czarne" z Zaharem Prilepin wokół jego książki "Sańkija".
Prowadzenie: Paweł Laufer i Kazimierz Malinowski
Zachar Prilepin urodził się w 1975 roku w okolicach Riazania. Z wykształcenia filolog, z zawodu dziennikarz i pisarz, jest także aktywnym działaczem partii narodowo-bolszewickiej. Służył jako kapitan specnazu OMON-u podczas operacji w Czeczenii w 1996 i 1999 r. Opublikował trzy powieści: „Patologie” (2005), „Sańkja” (2006) i „Grzech” (2007), opowiadania i wiersze. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród, w tym Rosyjskiej Nagrody Literackiej "Bestseller Narodowy 2008" za powieść "Grzech". Za „Sańkję” otrzymał nagrodę Jasnej Polany oraz tytuł najlepszej powieści obcojęzycznej w Chinach. Była ona także nominowana do nagrody "Rosyjskiego Bookera" i nagrody "Evrika" w 2006 roku.
Mieszka w Niżnym Nowogrodzie.
O książce:
Sańkja, tak Saszę Tiszyna, głównego bohatera książki, nazywają jego mieszkający na wsi dziadkowie. Jednak to zdrobnienie, sugerujące miękki charakter, może być mylące. Sasza jest agresywnym intelektualistą, członkiem ekstremistycznej partii narodowo-bolszewickiej, a wokół niego nie brakuje takich jak on, mądrych, gniewnych i kochających ojczyznę. W imię tej miłości wylewają na głowę prezydenta pomyje albo niszczą w trakcie manifestacji pół miasta. Prilepin próbuje pokazać, co kieruje tymi młodymi ludźmi - bo nie jest to ani chuligaństwo, ani młodzieńczy bunt, tylko ich prawda, wiara i nadzieja. I wielka miłość do “matki Rosji”. Sańkja to opowieść o dojrzewaniu - zarówno duchowym, jak i politycznym.
O szorstkiej przyjaźni i szarej miłości, o obowiązku, poświęceniu, tonącej w błocie rosyjskiej wsi i nowym złotym społeczeństwie."Sańkja" opowiada historię młodego chłopaka, Saszy, członka partii narodowo-bolszewickiej. Jest opowieścią o jego dojrzewaniu – zarówno duchowym, jak i politycznym. To też historia o zmierzaniu Saszy do Wielkiego Wydarzenia, które – jak marzy bohater – zmieni na zawsze i jego, i Rosję. Rosyjscy krytycy najczęściej porównują "Sańkję" do "Matki" Maksyma Gorkiego. Podobnie jak klasyczna powieść nadwornego pisarza Stalina i ta opowiada dzieje człowieka, który pragnie wysadzić świat, który zna. I podobnie jak u Gorkiego, i tu najważniejszą postacią jest (pozornie obecna jedynie w tle) matka. Niektórzy porównują Prilepina do Fiodora Dostojewskiego. "`Sańkja` jest powieścią o duchowym i politycznym dojrzewaniu młodego pokolenia. Bezpieczne obrazy dzieciństwa Saszy, spędzonego u dziadków na wsi ustępują zgiełkowi miasta, którego mroczna atmosfera przypomina Petersburg ze `Zbrodni i kary` Dostojewskiego. Tytuł ten przywołuje również doskonale zarysowana psychologia postaci ukazanych w powieści. Sam Sasza zaś, niemal jak Raskolnikow idąc ulicami miasta myśli: `Jestem mroczną pokraką (…) Mogę zabić.` `Sańkja` to w szerokim wymiarze studium przeobrażania się chłopca w mężczyznę a próba wpisania własnego życia w przerażającą machinę historii staje się zarówno poszukiwaniem wiedzy o Rosji, jak i o sobie."
Piotr Huniewicz
Wstęp wolny
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
