W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Twórczy WSCHODNI EXPRESS - mini maraton literacki

Twórczy WSCHODNI EXPRESS - mini maraton literacki
Data rozpoczęcia 2014-07-12
Godzina rozpoczęcia 12:00
Kategoria Spotkanie

Biorący udział w cyklu paneli dyskusyjnych pisarze ukraińscy i polscy odczytają wybrane przez siebie utwory (wiersze, fragmenty prozy lub eseistyki). Wspólne czytanie odbędzie się w Klubie Festiwalowym na Błoniach przy Placu Zamkowym. Zostaną zaprezentowane m.in. najnowsze utwory, dotąd nie publikowane lub nie tłumaczone na język polski.

Uczestnicy: Ołeksandr Bojczenko, Wołodymyr Danyłenko, Tadeusz Karabowicz, Andrij Lubka, Ołeh Łyszeha, Daniel Odija, Natalka Śniadanko, Bohdan Zadura, Serhij Żadan

Ołeksandr Bojczenko – krytyk, tłumacz, literaturoznawca i eseista, doktor nauk humanistycznych. Wykładał na Czerniowieckim Uniwersytecie Narodowym im. Jurija Fedkowycza, koordynował działalność Bukowińskiego Centrum Badań Humanistycznych. Był współzałożycielem i współredaktorem czasopisma środkowoeuropejskiego „Potyah 76” („Pociąg 76”). W 2012 r. koordynator okolicznościowego festiwalu Dni Schulza w Czerniowcach w 120. rocznicę urodzin i 70. rocznicę śmierci pisarza. Kolumnista tygodnika „Krajina”, portalu zbruc.eu oraz wydawanego w Pradze miesięcznika „Ukrajinśkyj Żurnał”. Kilkakrotny stypendysta programu Gaude Polonia Ministra Kultury RP. Wydał zbiory esejów „Szczos na kształt szatokua” (2003, nagroda „Książka Roku”), „Szatokua plus” (2004), „Aby knyżka” (2011), „Moji sered czużych” (2012). Tłumacz utworów m.in. Leszka Kołakowskiego, Andrzeja Stasiuka, Olgi Tokarczuk, Daniela Odiji, Marka Hłaski.

Wołodymyr Danyłenko – prozaik, krytyk i badacz literatury, producent projektów literackich, doktor nauk humanistycznych. Ideolog i jeden z przedstawicieli tzw. żytomierskiej szkoły prozy. Absolwent filologii ukraińskiej Żytomierskiego Instytutu Państwowego im. Iwana Franki. Pracował jako dziennikarz, kierował Wydziałem Kultury w Urzędzie Miasta Żytomierz. W latach 1998–2000 był redaktorem czasopisma „Słowo i Czas” Instytutu Literatury Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. W latach 2001–2006 pracował jako główny specjalista Sekretariatu Gabinetu Ministrów Ukrainy. Wydał kilka antologii współczesnej prozy ukraińskiej. Jako osobne książki opublikował m.in. zbiór opowiadań „Son iz dzioba stryża” (2006), powieści „Misto Tirowywan”, „Usypalnycia tarhaniw” (1999), „Dzeńky-breńky” (1997), „Gazeli bidnoho Ramzi” (2008), „Kochannia u styli baroko” (2011), „Kapeluch Sikorskoho” (2010), „Tini w majetku Tarnowskych” (2012) oraz zbioru esejów literaturoznawczych „Drwal na pustyni” (2008). Jego utwory w tłumaczeniach na język niemiecki zostały opublikowane w antologiach „Ein Rosenbrunnen” (1998), „Die Kürbisfürstin” (1999), „Die Stimme des Grases (2000). Publikowany m.in. na łamach lubelskiego czasopisma „Akcent”. Mieszka w Kijowie.

Tadeusz Karabowicz – jeden z czołowych ukraińskich poetów w Polsce, krytyk literacki, literaturoznawca, tłumacz, badacz pogranicza polsko-ukraińskiego, doktor nauk humanistycznych. Absolwent UMCS, obecnie adiunkt w Zakładzie Filologii Ukraińskiej UMCS. Założył i prowadzi – wraz z żoną Aliną – Skansen Kultury Materialnej Chełmszczyzny i Podlasia w Holi. Założyciel i redaktor rocznika „Ukrajinśkyj literaturnyj prowułok” („Ukraiński Zaułek Literacki”) – najważniejszego ukraińskiego periodyku literackiego w Polsce. Debiutował na łamach „Kameny” w 1980 r. Opublikował kilkanaście tomów poetyckich i przekładów na język polski wierszy poetów ukraińskich (m. in. Emma Andijewska, Jurij Tarnawski, Roman Babował, Maria Rewakowicz, Bohdan Bojczuk, Ihor Kałyneć) oraz polskich (Jan Leończuk). Redaktor i tłumacz antologii poezji ukraińskiej Po tamtej stronie deszczu (1998). W 2001 r. wydał Poezje wybrane, w 2009 r. ukazał się obszerny jubileuszowy wybór wierszy „Uże weczir” („Już wieczór”). Autor m.in. monografii „Poezja Ihora Kałyncia jako współczesne wcielenie mitu o Mytusie: monografia twórczości” (1998), „Portret ze skrzydłem archanioła: o poezji Ihora Kałyncia” (2003), „Scalenie rozbitego świata. Twórczość literacka ukraińskich poetów emigracyjnych „Grupy Nowojorskiej”” (2008), „Dziedzictwo i tożsamość kultury ukraińskiej” (2012). Mieszka w Holi na Włodawszczyźnie.

Andrij Lubka – ur. 1987 w Rydze, poeta, prozaik, tłumacz, eseista, aktywista społeczny. Absolwent Narodowego Uniwersytetu Użhorodskiego, w latach 2006–2008 przewodniczący Parlamentu Studenckiego NUU. W roku 2006 był obserwatorem wyborów na Białorusi i uczestnikiem akcji protestów, za co spędził 15 dni w więzieniu. Laureat nagród literackich „Debiut” (2007) i „Kijowskie Laury” (2011). Stypendysta m.in. programu Gaude Polonia Ministra Kultury RP i Stowarzyszenia Willa Decjusza, uczestnik programów rezydencyjnych w Polsce, Łotwie i Austrii. Współkurator międzynarodowych festiwali literackich „Kijowskie Laury” i „Meridian Czernowitz”, uczestnik licznych festiwali literackich. Redaktor gościnny numeru specjalnego czasopisma „Tygiel Kultury” poświęconego kulturze ukraińskiej (2010). Autor tomików poetyckich „Osiem miesięcy schizofrenii” (2007), „Terroryzm” (2008), „Czterdzieści dolarów plus napiwek” (2012), zbioru esejów „Spać z kobietami” (2014). Tłumacz wierszy Bohdana Zadury (zbiór „Życie nocne”, 2012). W Polsce ukazała się książka jego opowiadań „Killer” w tłumaczeniu Bohdana Zadury (2013), w Austrii zbiór wierszy „Notaufname” (2012). Wiersze Lubki tłumaczono także na angielski, serbski, portugalski, rosyjski, białoruski, czeski.

Ołeh Łyszeha – ur. 1949 w Tyśmienicy, poeta, prozaik, tłumacz. Studiował anglistykę na Uniwersytecie Lwowskim, wydalony z ostatniego roku studiów za udział w drugim obiegu wydawniczym, w latach 1972­–1988 objęty zakazem druku. Dopiero w roku 1989 wydał tomik poezji Wielki most. Karnie wcielony do wojska, służbę wojskową odbył w Buriacji, gdzie zainteresował się filozofią i literaturą chińską. Ten okres jego życia znalazł odzwierciedlenie w dramacie Druhu Li Bo, bracie Du Fu. Przetłumaczył na język ukraiński utwory m. in. Ezry Pounda, T. S. Eliota, H. D. Thoreau, D. H. Lawrence’a, Marka Twaina, Sylvii Plath. W latach 1997–1998 stypendysta programu Fullbrighta. Opublikował także tomiki „Śniegowi i ogniu” (2002), „Druhu Li Bo, bracie Du Fu” (2010), „Wielki most” (2012), „Zima w Tyśmienicy” (2014). Wybór jego wierszy „The selected poems of Oleh Lysheha” (2000) przetłumaczony przez Jamesa Brasfielda został uhonorowany Nagrodą Amerykańskiego PEN. W Polsce jego wiersze tłumaczyli Ola Hnatiuk, Leszek Engelking, Bogdan Zadura. Prowadzi styl życia blisko natury, uprawiał garncarstwo i rzeźbiarstwo w drewnie.

Daniel Odija – ur. 1974 w Słupsku, prozaik, dziennikarz, felietonista. Obecnie pracuje jako bibliotekarz w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Słupsku. Był felietonistą tygodnika „Ozon”, i magazynu „Pragnienie piękna”. Autor książek prozy „Podróże w miejscu” (2000), „Ulica” (2001), „Tartak” (2003), „Szklana huta” (2005), „Niech to nie będzie sen” (2008), „Kronika umarłych” (2010). Laureat Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2001) za powieść „Ulica”, powieść „Tartak” otrzymała tytuł Gdańskiej Książki Roku 2003, a w 2004 znalazła się wśród nominacji do nagrody literackiej NIKE. Na podstawie Tartaku powstał spektakl teatralny wyreżyserowany przez Agnieszkę Olsten. Książki Odiji „Das Sagewerk” („Tartak”) oraz „Auf offener Straße” („Ulica”) wydano w Austrii w tłumaczeniach Martina Pollaka. „Tartak” został też wydany po ukraińsku w przekładzie Ołeksandra Bojczenki i po francusku w przekładzie Carlier Margot. Mieszka w Słupsku.

Natalka Śniadanko – ur. 1973 r. we Lwowie, pisarka, tłumaczka, dziennikarka. Absolwentka Uniwersytetu Lwowskiego i Uniwersytetu we Fryburgu. Redaktorka działu kulturalnego „Lwowskiej Gazety” i magazynu „RADAR”. Wielokrotna stypendystka (m. in. Polskiego Instytutu Książki w Krakowie, Homines Urbani w Willi Decjusza, Berlińskiej Akademii Sztuki oraz fundacji Roberta Boscha). Autorka książek „Kolekcja namiętności czyli Przygody młodej Ukrainki” (2001), „Sezonowa wyprzedaż blondynek” (2005), „Syndrom sterylności” (2006), „Mleko z macierzanką” (2007), „Kraj zepsutych zabawek oraz inne podróże” (2008), „Owadzia huśtawka” (2009), „Herbarium kochanków” (2011), „Frau Müller nie jest skłonna płacić więcej” (2013). Z polskiego tłumaczyła Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta, Jarosława Iwaszkiewicza, Jana Brzechwę, z niemieckiego Stefana Zweiga, Franza Kafkę, Güntera Grassa, Friedricha Dürrenmatta, Judith Hermann oraz Hertę Müller. W 2011 otrzymała Nagrodę literacką im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego ufundowaną przez Instytut Polski w Kijowie. Jej utwory weszły w skład licznych ukraińskich analogii. W 2005 w wydawnictwie „Czarne” ukazał się jej debiut z 2001 „Kolekcja namiętności”, a w 2008 powieść „Syndrom sterylności” pod tytułem „Ahatanhel”. Jej książki ukazały się także w tłumaczeniach na język niemiecki, rosyjski oraz czeski. Mieszka we Lwowie.

Bohdan Zadura – ur. 1945 w Puławach, poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, tłumacz, redaktor naczelny „Twórczości”, współzałożyciel i wieloletni redaktor lubelskiego kwartalnika „Akcent”, współpracownik „Literatury na Świecie”. Skończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 1962 na łamach dwutygodnika „Kamena”. Autor kilkudziesięciu książek poezji, prozy, esejów, a także tłumaczeń. W latach 2005–2007 ukazało się 7-tomowe wydanie jego utworów zebranych. Laureat licznych nagród, w tym Nagrody im. Stanisława Piętaka czy Nagrody im. Józefa Czechowicza. W 2012 za tom „Nocne życie” uhonorowany Wrocławską Nagrodą Poetycką SILESIUS w kategorii „Książka Roku”. Honorowy obywatel miasta Puławy. W 2004 r. wydał antologię poezji ukraińskiej w swoich tłumaczeniach „Wiersze zawsze są wolne”, która była 2 razy wznawiana. Ponadto w jego tłumaczeniach ukazały się osobne tomiki wierszy Dmytra Pawłyczki, Wasyla Machny, Jurija Andruchowycza, Andrija Bondara, Serhija Żadana, Ostapa Sływynskiego, w tym roku „Powieść o ojczyźnie” Dzwinki Matijasz. Z angielskiego tłumaczył m. in. D. J. Enrighta, Tony’ego Harrisona, Johna Ashbery’ego, Johna Guzlowskiego. Aktywny tłumacz poezji węgierskiej, wydał m.in. antologię „Węgierskie lato”. Tomy jego wierszy ukazały się w tłumaczeniach na języki węgierski i ukraiński. Mieszka w Warszawie i Puławach.

Serhij Żadan – ur. 1974 w Starobielsku, poeta, prozaik, tłumacz. Absolwent filologii ukraińskiej i niemieckiej na Charkowskim Narodowym Uniwersytecie Pedagogicznym, obronił pracę doktorską, pracował na uczelni. Opublikował ponad 20 książek wierszy, prozy, oraz wybranych utworów, ułożył kilka antologii poezji i prozy ukraińskiej, a także antologię współczesnej poezji austriackiej „Dzieci Rainera i Marii” (2004) we własnych przekładach. Tłumaczy z języka niemieckiego i polskiego, m. in. wiersze Paula Celana i Marcina Świetlickiego. Występuje z charkowskim zespołem „Sobaky w kosmosi”, z którym nagrał 2 płyty. Laureat licznych nagród literackich, w tym „Książka Roku”, „Książka Roku BBC”, nagrody im. Hermanna Lenza (2005, Niemcy), nagrody im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego, ufundowaną przez Instytut Polski w Kijowie (2009), a także stypendiów w Polsce, Austrii, Niemczech. W 2005 roku we wrocławskim Biurze Literackim ukazał się w przekładzie Bohdana Zadury jego tom wierszy „Historia kultury początku stulecia”. W przekładach Michała Petryka opublikowane zostały jego książki „Big Mac” (2005), „Depeche Mode” (2006), „Anarchy in the Ukr” (2007), „Hymn demokratycznej młodzieży” (2007), „Odsetek samobójstw wśród klaunów” (2009). Jego książki zostały przetłumaczone na 16 języków. Mieszka w Charkowie.

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej