Projekt ma na celu ukazanie osoby Ludwika Zamenhofa, twórcy międzynarodowego języka esperanto, jego życia i pracy nad stworzeniem międzynarodowego języka. Ludwik Zamenhof, urodzony i wychowany w wielokulturowym i wielojęzycznym Białymstoku, w którym dochodziło do nieporozumień z powodu nieznajomości języka sąsiada, będąc dzieckiem marzył o stworzeniu języka łatwego, przyjaznego ludziom, którego „nauka byłaby igraszką”. Z założenia twórcy esperanto jest językiem pomocniczym, ułatwiającym porozumiewanie się pomiędzy ludźmi różnych kultur i narodowości i nie ma ambicji zastępowania języków narodowych.
Losy esperanta Zamenhof ocenie ludzi. Esperantem posługują się ludzie na całym świecie od 128 lat. Dane szacunkowe podają, że język zna nawet kilka milionów ludzi. Dzięki zgodnym zabiegom polskich parlamentarzystów, polskich i zagranicznych organizacji esperanckich, Polskiego Instytutu Narodowego Dziedzictwa Kulturowego 20 listopada 2014 r. otrzymano zgodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na wpisanie esperanta na Polską Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego. Inicjatorami działania byli senator prof. dr hab. Edmund Wittbrodt oraz członek zarządu Polskiego Oddziału Stowarzyszenia Europa-Demokracja-Esperanto Kazimierz Krzyżak. Decyzja ministra pozwoli na podjęcie działań mających na celu wpisanie w przyszłości języka esperanto naListę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Wśród esperantystów panuje przekonanie, że po angielsku lub hiszpańsku ludzie porozumiewają się, po niemiecku robią interesy, ale po esperancku zaprzyjaźniają się. Zaprzyjaźnijmy się z esperanto!
