W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.
Ukraiński kod kulturowy
Data rozpoczęcia 2014-07-13
Godzina rozpoczęcia 17:30
Kategoria Spotkanie

Jak dzisiejsza kultura i literatura ukraińska jest postrzegana dzisiaj w Polsce i szerzej – w Europie, w świecie? Co stanowi o jej oryginalności, samoistności? Na ile jest europejska, na ile zaś „wschodnia”? Czy jednak etykietka „wschodniości” nie zagraża nowym orientalizmem? Czy otwartość na inne kultury koniecznie wiąże się z zagrożeniem kosmopolityzmu; na ile kultura ukraińska jest obecna w kontekstach światowych? Co oryginalnego może zaproponować światu? Wszystkie te pytania brzmią zbyt globalnie, mamy jednak nadzieję, że doświadczenia i refleksje uczestników dyskusji przybliżą konkretne odpowiedzi na nie.

Uczestnicy: Tadeusz Karabowicz, Andrij Łesiw, Romana Romanyszyn, Natalka Śniadanko, Bohdan Zadura

Prowadzący: Andrij Saweneć, Tomasz Dostatni OP



Tadeusz Karabowicz – jeden z czołowych ukraińskich poetów w Polsce, krytyk literacki, literaturoznawca, tłumacz, badacz pogranicza polsko-ukraińskiego, doktor nauk humanistycznych. Absolwent UMCS, obecnie adiunkt w Zakładzie Filologii Ukraińskiej UMCS. Założył i prowadzi – wraz z żoną Aliną – Skansen Kultury Materialnej Chełmszczyzny i Podlasia w Holi. Założyciel i redaktor rocznika „Ukrajinśkyj literaturnyj prowułok” („Ukraiński Zaułek Literacki”) – najważniejszego ukraińskiego periodyku literackiego w Polsce. Debiutował na łamach „Kameny” w 1980 r. Opublikował kilkanaście tomów poetyckich i przekładów na język polski wierszy poetów ukraińskich (m. in. Emma Andijewska, Jurij Tarnawski, Roman Babował, Maria Rewakowicz, Bohdan Bojczuk, Ihor Kałyneć) oraz polskich (Jan Leończuk). Redaktor i tłumacz antologii poezji ukraińskiej Po tamtej stronie deszczu (1998). W 2001 r. wydał Poezje wybrane, w 2009 r. ukazał się obszerny jubileuszowy wybór wierszy „Uże weczir” („Już wieczór”). Autor m.in. monografii „Poezja Ihora Kałyncia jako współczesne wcielenie mitu o Mytusie: monografia twórczości” (1998), „Portret ze skrzydłem archanioła: o poezji Ihora Kałyncia” (2003), „Scalenie rozbitego świata. Twórczość literacka ukraińskich poetów emigracyjnych „Grupy Nowojorskiej”” (2008), „Dziedzictwo i tożsamość kultury ukraińskiej” (2012). Mieszka w Holi na Włodawszczyźnie.

Andrij Łesiw – ur. 1984 r., grafik, ilustrator projektant książek. Historyk sztuki, doktorant Instytutu Narodoznawstwa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. Absolwent Państwowego Kolegium Sztuki Dekoracyjnej i Użytkowej im. I. Trusza we Lwowie i Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuk Pięknych (Katedra Renowacji Dzieł Sztuki). Uczestnik ponad 20 wystaw grupowych w Ukrainie, Polsce, Bułgarii, Włoszech, Japonii i Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Romana i Andrij tworzą Art Studio Agrafka, na którego koncie jest 14 wydanych książek artystycznych. Są dwukrotnymi stypendystami programu Gaude Polonia Ministra Kultury RP (których pokłosiem są polsko-ukraiński wybór Wisławy Szymborskiej „Może to wszystko”, dwukrotnie wydany przez Wydawnictwo BoSz oraz projekt książki Danuty Wawiłow „Był Sobie Pewien Człowiek”). Laureaci m.in. Nagrody ХІІІ Narodowego Forum Wydawców we Lwowie (2006), Nagrody „Książka Roku” ХVІІІ Narodowego Forum Wydawców we Lwowie (2011), Odznaki Honorowej 23. Biennale Ilustracji w Bratysławie (2011), Odznaki „Sharjah Children’s Reading Festival” (2013, ZEA). Stworzone przez „Agrafkę” książki „Rękawiczka” i „Rzepka” trafiły do monachijskiego katalogu „Białe Kruki” IBBY w latach 2012 i 2013. Własna książka „Agrafki” „Gwiazdy i ziarenka maku” otrzymała nagrodę Bologna Ragazzi Award, kategorii Opera Prima na Międzynarodowych Targach Książki dla Dzieci i Młodzieży w Bolonii (2014).

Romana Romanyszyn – ur. 1984 r., malarka, graficzka, ilustratorka, projektantka książek i szkła artystycznego. Absolwentka Państwowego Kolegium Sztuki Dekoracyjnej i Użytkowej im. I. Trusza we Lwowie i Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuk Pięknych (Katedra Szkła Artystycznego). Miała 7 wystaw personalnych w galeriach Ukrainy i Polski, uczestniczyła w ok. 30 wystawach grupowych w Ukrainie, Polsce, Bułgarii, Włoszech, Japonii i Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Laureatka Nagrody Konkursu Animacji „Srebrna Mucha” we Florencji (2004).

Natalka Śniadanko – ur. 1973 r. we Lwowie, pisarka, tłumaczka, dziennikarka. Absolwentka Uniwersytetu Lwowskiego i Uniwersytetu we Fryburgu. Redaktorka działu kulturalnego „Lwowskiej Gazety” i magazynu „RADAR”. Wielokrotna stypendystka (m. in. Polskiego Instytutu Książki w Krakowie, Homines Urbani w Willi Decjusza, Berlińskiej Akademii Sztuki oraz fundacji Roberta Boscha). Autorka książek „Kolekcja namiętności czyli Przygody młodej Ukrainki” (2001), „Sezonowa wyprzedaż blondynek” (2005), „Syndrom sterylności” (2006), „Mleko z macierzanką” (2007), „Kraj zepsutych zabawek oraz inne podróże” (2008), „Owadzia huśtawka” (2009), „Herbarium kochanków” (2011), „Frau Müller nie jest skłonna płacić więcej” (2013). Z polskiego tłumaczyła Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta, Jarosława Iwaszkiewicza, Jana Brzechwę, z niemieckiego Stefana Zweiga, Franza Kafkę, Güntera Grassa, Friedricha Dürrenmatta, Judith Hermann oraz Hertę Müller. W 2011 otrzymała Nagrodę literacką im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego ufundowaną przez Instytut Polski w Kijowie. Jej utwory weszły w skład licznych ukraińskich analogii. W 2005 w wydawnictwie „Czarne” ukazał się jej debiut z 2001 „Kolekcja namiętności”, a w 2008 powieść „Syndrom sterylności” pod tytułem „Ahatanhel”. Jej książki ukazały się także w tłumaczeniach na język niemiecki, rosyjski oraz czeski. Mieszka we Lwowie.

Bohdan Zadura – ur. 1945 w Puławach, poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, tłumacz, redaktor naczelny „Twórczości”, współzałożyciel i wieloletni redaktor lubelskiego kwartalnika „Akcent”, współpracownik „Literatury na Świecie”. Skończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 1962 na łamach dwutygodnika „Kamena”. Autor kilkudziesięciu książek poezji, prozy, esejów, a także tłumaczeń. W latach 2005–2007 ukazało się 7-tomowe wydanie jego utworów zebranych. Laureat licznych nagród, w tym Nagrody im. Stanisława Piętaka czy Nagrody im. Józefa Czechowicza. W 2012 za tom „Nocne życie” uhonorowany Wrocławską Nagrodą Poetycką SILESIUS w kategorii „Książka Roku”. Honorowy obywatel miasta Puławy. W 2004 r. wydał antologię poezji ukraińskiej w swoich tłumaczeniach „Wiersze zawsze są wolne”, która była 2 razy wznawiana. Ponadto w jego tłumaczeniach ukazały się osobne tomiki wierszy Dmytra Pawłyczki, Wasyla Machny, Jurija Andruchowycza, Andrija Bondara, Serhija Żadana, Ostapa Sływynskiego, w tym roku „Powieść o ojczyźnie” Dzwinki Matijasz. Z angielskiego tłumaczył m. in. D. J. Enrighta, Tony’ego Harrisona, Johna Ashbery’ego, Johna Guzlowskiego. Aktywny tłumacz poezji węgierskiej, wydał m.in. antologię „Węgierskie lato”. Tomy jego wierszy ukazały się w tłumaczeniach na języki węgierski i ukraiński. Mieszka w Warszawie i Puławach.

Andrij Saweneć ­– ur. 1977 r. w Kornynie na Żytomierszczyźnie, tłumacz, badacz przekładu. Absolwent Żytomierskiego Instytutu Państwowego im. Iwana Franki (filologia ukraińska i angielska) oraz Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów. Doktor nauk humanistycznych, wykładał na anglistyce w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi i na ukrainistyce na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. W czasie studiów opublikował tomiki poetyckie „Introspecto” (1996) i „Symwoł Sygmy” (1998). Autor monografii „Poezja w przekładzie: „ukraińska” Szymborska” (2006). Współredaktor „Raportu o stanie kultury i NGO w Ukrainie” (2013). Opublikował w swoich tłumaczeniach na język ukraiński wybory wierszy Wisławy Szymborskiej „Wersja wydarzeń” (2005) i „Może to wszystko” (2011, 2012) oraz „Poemat o mieście Lublinie” Józefa Czechowicza (2005). Tłumaczył ponadto poezję Stanisława Barańczaka, listy Jerzego Giedrojcia, eseje Józefa Łobodowskiego. Z angielskiego tłumaczył m.in. wiersze Emily Dickinson, Roberta Frosta, Jima Morrisona. Mieszka w Lublinie.

Tomasz Dostatni OP – dominikanin, założyciel Ośrodka Kultury Chrześcijańskiej w Pradze. Autor kilkudziesięciu programów telewizyjnych m. in: „Rozmowy w drodze”. Członek rady redakcyjnej czeskiego czasopisma teologicznego „Salve”. Pomysłodawca i prowadzący wile debat i konserwatoriów m.in.: „Przedsiębiorczość – kultura – religia”, cykl debat filozoficznych „Jak żyć” oraz „Debaty Dwóch Ambon”. Zaangażowany w ruch ekumeniczny, dialog z innymi religiami oraz dialog społeczny. Był członkiem międzyresortowego zespołu doradców przy premierze RP do spraw Polonii i Polaków za granicą. Jest członkiem rady Fundacji św. Wojciecha – Adalberta.

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej