W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Uroczyste Zakończenie Sezonu Filharmonii Lubelskiej

Uroczyste Zakończenie Sezonu Filharmonii Lubelskiej
Data rozpoczęcia 2019-06-14
Godzina rozpoczęcia 19:00
Miejsce Filharmonia im. Henryka Wieniawskiego, ul. M. Curie-Skłodowskiej 5
Organizator Filharmonia im. Henryka Wieniawskiego
Udział Płatny
Koszt udziału 50, 40, 30 zł
Kategoria Koncert

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Lubelskiej
Sara Dragan – skrzypce
Wojciech Rodek – dyrygent
Stefan Münch – słowo o muzyce

Program:

  • Henryk Wieniawski – Polonez A-dur op. 21
  • Johannes Brahms – Koncert skrzypcowy D-dur op. 77
  • Richard Strauss – Sinfonia domestica op. 53

Uroczyste zakończenie sezonu 2018/2019 obchodzić będziemy podczas niezwykłego koncertu, na którym, w roli instrumentu solowego, zabrzmią skrzypce. Tego wieczoru wystąpi – Sara Dragan – uczennica między innymi prof. Zakhara Brona w Zakhar Bron Academy w Interlaken (Szwajcaria) oraz w Escuela Superior de Musica Reina Sofia w Madrycie. Artystka ma na swoim koncie pół setki zwycięstw w konkursach skrzypcowych na całym świecie oraz niezliczone występy solowe z towarzyszeniem wybitnych europejskich orkiestr. Podczas koncertów będzie można usłyszeć XVIII-wieczne skrzypce Felice Barreta, na których artystka wykona Polonez A-dur op. 77 H. Wieniawskiego oraz Koncert skrzypcowy D-dur op. 77 J. Brahmsa. Ponadto w programie koncertu znajdzie się również „Sinfonia domestica” op. 53 – dzieło wielkiego, niemieckiego neoromantyka Ryszarda Straussa. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Lubelskiej poprowadzi Wojciech Rodek.

Koncert otwiera Polonez A-dur op. 21 – drugi i ostatni polonezem napisanym przez Henryka Wieniawskiego (nielicząc poloneza napisanego wspólnie z bratem – Józefem Wieniawskim). Oba utwory charakteryzuje wirtuozeria skrzypcowa, stąd polonez ten często posiada dookreślenie „brillante”. Premiera utworu miała miejsce w Petersburgu 17 marca 1870, dziesięć lat przed śmiercią Wieniawskiego. W następnych latach utwór stał się niezwykle popularny, o czym świadczą liczne wydania utworu.
Tego wieczoru zabrzmi również perła literatury skrzypcowej, jedyny koncert skrzypcowy Johannesa Brahmsa. Przez jednych doceniany i sytuowany w czołówce kompozycji tego gatunku, obok dzieł: L. van Beethovena, M. Brucha, czy F. Mendelssohna-Bartholdy’ego, przez innych zaś uznawany za mało atrakcyjny, czy wręcz za „nie możliwy do zagrania” (H. Wieniawski). Kompozytor nawiązuje w nim do spuścizny Ludwiga van Beethovena, zwłaszcza do Koncertu skrzypcowego w tej samej tonacji (D-dur). Dedykowany przyjacielowi i skrzypkowi Josephowi Joachimowi swoją premierę miał 1 stycznia 1879 roku pod batutą samego kompozytora. Budowa koncertu mieści się w trzyczęściowym schemacie: Allegro non troppo;  Adagio; Allegro giocoso, ma non troppo vivace — Poco più presto.
Koncert wieńczy poemat symfoniczny – „Sinfonia domestica” op. 53 – Richarda Straussa, przedostatnie dzieło Straussa tego gatunku. Określenie „domestica” (z łac. domowa) staje się jasne w świetle wypowiedzi samego autora: Mój kolejny poemat będzie przedstawiał dzień z życia mojej rodziny. Po części liryczny, po części żartobliwy – potrójna fuga połączy [tematy] Tatę, Mamę i Dziecko. Dzieło to, oparte na autobiograficznych wątkach programowych, stanowi kontynuację poematów powstałych w podobnym, autorefleksyjnym duchu co Ein Heldenleben (Życie bohatera). Kompozytor przedstawia w nim jeden dzień z życia rodziny w sposób odpowiadający neoromantycznemu, postwagnerowskiemu stylowi symfoniki Straussa – monumentalnego w swej budowie i orkiestracji z jednocześnie zachowaną proporcją środków technicznych. Strauss w swym dziele zawiera m. in.: tematy muzyczne nawiązujące do postaci ojca, matki i dziecka, muzyczne przedstawienia zabawy z dzieckiem, kołysankę, scenę miłosną rodziców, małżeńską kłótnie i pogodzenie się. Dzieło składa się z czterech części: Allegro („Wprowadzenie i rozwinięcie trzech głównych grup tematycznych”), Scherzo („ Szczęśliwi rodzice, zabawy dziecka, kołysanka”), Adagio(„Scena miłosna, marzenia i troski”), Finał („Przebudzenie i wesoły spór, pojednanie i radosne zakończenie”).

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej