Warsztaty z cyklu "Przestrzenie Sztuki: Dialog Przestrzeni - Przestrzeń Dialogu "

Maria Wrońska - "Tchnienie"/ 'Breath'

Tchnienie- tytuł warsztatu odnosi się do pracy z zastaną przestrzenią. Podstawą działania stanowi przebywanie w niej, oswajanie się z nią i stopniowe wnikanie w jej charakter. Budowanie własnych znaczeń w oparciu o te sytuacje stanowi pretekst do nawiązania dialogu. Nasza wewnętrzna przestrzeń staje wobec tej na zewnątrz, ta z kolei ma wpływ na nasze w niej bycie. Ta wymiana stanowi fundamenty porozumienia między nami. Ona mówi do nas swoim językiem , który staramy się odczytać , my zaś tworzymy własny który nas do niej zbliża. Toczymy rozmowę.



Tomasz Opania - "Pomiędzy Tobą - pomiędzy Mną" / 'Between You - between Me'

„Pomiędzy Tobą - pomiędzy Mną” jest refleksją na fakt ciągłego przebywania na granicy zdarzeń. Zdarzeń czasowych i przestrzennych. Towarzyszy nam nieustanne przekraczanie progów, przechodzenie z jednej rzeczywistości w inną. Poznawanie jej i przyzwyczajanie po to by mogła stać się miejscem odbicia w kolejną - jeszcze nie zbadaną. To proces, który odbywa się na własny użytek każdego z nas. Istotą problemu zawartego w tytule jest konfrontacja zajętej, określonej przez nas przestrzeni z tą przynależną do drugiej osoby. Celem warsztatu jest szukanie styku tych przestrzeni, punktu granicznego, otarcia, części wspólnej. Chciałbym zaprosić do współpracy osoby, które zechcą pracować z drugim człowiekiem , nawet gdyby miała to być jego druga natura.


Alicja Kupiec - "Energia przedmiotu" / 'Energy of Object'

Ustawiam uczestników w pozycji obserwatora, doświadczającego za pomocą bryłki gliny, elementu plastycznej materii, odtwarzającej kadr miejsca, faktury, elementów przestrzeni.
Powstałe gliniane elementy stają się przefiltrowaną przez dotyk, decyzję, świadomość zakodowaną informacją konkretnego miejsca i czasu.
Zwracam uwagę zarówno na moment decyzji nad kształtem drobnej formy – uformowanej naturalnie (zaciśnięta dłoń? ślady papilarne? rozgniecenia?),
decyzji wyboru miejsc, procesem poszukiwań, uwrażliwienia, skupienia uwagi,
jak i konfrontacji gotowych, ukształtowanych przedmiotów.
Poszerzam możliwość wyboru „temperatury” miejsca przez zróżnicowanie, podział rodzaju gliny na podstawowe kolory – biel, czerwień, czerń, z całą warstwą symboliczną, ładunkiem energetycznym, który ze sobą niosą.
Działania mają w pierwszym etapie charakter indywidualny, zamykają się w kręgu człowiek – glina – miejsce.
Oprócz tworzenia ceramicznych modułów oczekuje się gromadzenia komentarzy, pewnego rodzaju „analizy” zdarzenia. Kolejnym etapem jest spotkanie powstałych cząstek w jednej przestrzeni. Tworzą one naznaczony wewnętrzną energią, potencjałem dotykanych miejsc układ. Stają się swoistą mapą, obiektem zbudowanym z wykadrowanych elementów przestrzeni zewnętrznej.
Decyzją uczestników pozostaję charakter układu – miarowy, rytmiczny, narracyjny, prowadzony ustaloną logiką chaos, bezwład, czy intymny, wyizolowany i osobny.
W ostatnim etapie (tzw. „ekspozycyjnym”) pojawia się obszar wyimaginowany, oparty na istniejącym w rzeczywistości. Istotą stają się relacje pomiędzy obiektami, których stosunek do przestrzeni jest na nowo definiowany.



Paweł Korbus - 'Scream if You wann’a Faster, Scream if You wann’a Higher, Scream if You wann’a Deeper'

Postać, człowiek-bryła, nosiciel- idzie, pełznie miastem. Idzie ulicą, dąży we własnym kierunku, tańczy własny taniec, niesie bagaż – bryłę – balast – rzeźbę. Porusza się oszczędnie, minimalistycznie ale wchodzi w interakcje z przechodniami, publicznością, wpisuje się w architekturę i życie miasta.
Działanie jest otwarte na przypadek, ukierunkowane ku ludziom i działaniu ale postać funkcjonuje w kanale poza głównym nurtem – pełznie na styku chodników i fasad, w miejscach gdzie wiatr nawiewa śmieci. Może wejdzie do fontanny, może do kościoła, może przejedzie się tramwajem.
Postać nic nie widzi. Czuje, słucha, jest obecna. Tancerz – performer reaguje, improwizuje.
Tancerz – ODMIENIEC
jednostka oderwana od całości, umiejscowiony w pokoju–rzeźbie owinięty w kokon, nosi uniform ochronny; stworzona bariera jest częścią jego samego, jak część ciała, jak część świadomości, mutacja; manifest Ja, przesłanie– przeniesienie; paradoksalnie umiejscowiony, ma kontakt; funkcjonuje na manowcu rzeczywistości;
Tancerz ZAKAŻONY
inny; pięknie cuchnący dziwoląg o egzotycznej urodzie; zainfekowany światem; świadomy rzeczywistości, tańczy z naroślą taniec życia, nosi narośl, która jest (w)nim;
Tancerz CZUJĄCY
jest paradoksalną częścią rzeczywistości; w interakcji ze światem zewnętrznym, jest tricksterem; dotyka, postrzega świat, nie hamuje uczuć, poddaje się własnym impulsom; poddany samemu sobie, trwa, tańczy, reaguje, wychodzi na spotkanie z przypadkiem, wystawia się, łamie zasady, jest punktem w cyklu tworzenia i niszczenia; piękny dziwoląg, odstępuje od reguły, wytrąca z bezwładności;
Nie ma aktorów, nie ma sceny, nie ma spektaklu, światła nie zapalają się i nie gasną;
Działanie trwa około pięciu godzin w przestrzeni miasta niezależnie od warunków atmosferycznych.






Kuratorka warsztatów: Jolanta Męderowicz

Dokumentacja fotograficzna i wideo: Diana Korczewska, Maria Winiarska, Magdalena Rejmak



Udział bezpłatny.