Miejska Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego, Instytut Historii Sztuki KUL, Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych oraz Galeria Labirynt zapraszają na wykład Jacka Jaźwierskiego.
Wykład J.M.W. Turner w Tate Gallery: modernistyczne reinterpretacje romantyzmu – romantyczne kreacje modernizmu będzie próbą nakreślenia stuletniej historii „odkrywania” późnego malarstwa Turnera zdeponowanego po śmierci artysty w podziemiach Tate Gallery. Proces ten dokonywał się w rytm modernizowania pojęcia sztuki i oznaczał stopniową akceptację obrazów Turnera jako obiektów artystycznych i włączanie ich do muzealnego obiegu. Z drugiej strony obrazy te nie pozostały bez wpływu na kształtowanie się sztuki nowoczesnej, dostarczając malarzom od Moneta do Rothki zachęty i inspiracji do śmiałych poszukiwań.
Jacek Jaźwierskiest historykiem sztuki, adiunktem w Instytucie Historii Sztuki KUL. Zajmuje się angielską teorią sztuki i estetyką XVII-XIX wieku; interesują go przede wszystkim problemy odbioru malarstwa i roli wyobraźni w dziedzinie sztuki.
Tworzenie kolekcji sztuki jest „pisaniem” pewnej historii. Kolekcja dzieł malarstwa, rzeźby, grafiki, jak też nowych form sztuki współczesnej jest gotowym repertuarem „rzeczowników, przysłówków, czasowników”, trzeba je tylko umiejętnie ułożyć w zdania, stworzyć wyrazistą wypowiedź. Oczywiście kolekcja sztuki, w tym sztuki współczesnej, może pełnić rozmaite funkcje: reprezentacyjną, historyczną, a nawet inwestycyjną. W okresie modernizmu posiadanie kolekcji sztuki stało się ambicją nie tylko kolekcjonerów i miłośników sztuki, ale też muzeów, centrów sztuki, galerii publicznych i prywatnych, w końcu miast, regionów i narodów. W ślad za tym podstawową funkcją kolekcji publicznej jest dziś jej funkcja edukacyjna. Kolekcja jest jej doskonałym narzędziem, gdyż posługuje się oryginałami, udostępnionymi publiczności w przemyślanej formie i przestrzeni.
Niejako na mocy definicji jest ona szczególnym zbiorem dzieł, który winien mieć charakter nieprzypadkowy, uzasadniony, wyjątkowy i spójny. Wystawa kolekcji sztuki może być zwierciadłem czasu, określonego momentu historycznego, jego odbiciem w najbardziej reprezentatywnym kształcie.
Kolekcje tworzą kanony, ale też je przełamują, opowiadają historię sztuki (czasem zbyt arbitralnie), ale też stawiają pytania, otwierają horyzonty interpretacji sztuki, nobilitują artystów, popularyzują i ukazują ich dzieła w powiązaniach kontekstualnych, w końcu – chronią dzieła przed zapomnieniem, a często też dosłownie – przed zniszczeniem, stając się strażnicami dziedzictwa kulturowego.
Tegoroczna edycja otwartych wykładów z historii sztuki poświęcona jest szeroko rozumianemu kolekcjonowaniu sztuki. Zapraszamy do wspólnego przemyślenia rozmaitych sposobów prezentacji zbiorów sztuki, jak też zagadnień towarzyszących kolekcjonowaniu. Przyjrzymy się między innymi postaci konesera – znawcy sztuki, zadaniom kolekcji, ich rewolucyjnym przemianom w dobie nowoczesności czy dylematom archiwizowania i dokumentowania efemerycznych form sztuki współczesnej.
Jak co roku wykłady poprowadzą badacze sztuki z ośrodków akademickich i wystawienniczych – Instytutów Historii Sztuki KUL i UW, Instytutu Sztuk Pięknych UMCS, Muzeum Lubelskiego i Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
