Anna Konik (ur. 1974) należy do grona polskich artystów nowej generacji. Uprawia fotografii i tworzy wideo instalacje o skomplikowanej strukturze narracyjnej. Skończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych broniąc dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. W 2009 r. była nominowana do nagrody Paszport Polityki m. in. "za umiejętność wnikliwego rejestrowania tego, co trudne w ludzkiej egzystencji" (Katarzyna Włodarska) oraz za "dojrzałość i odwagę poruszania niepopularnych tematów - ludzi wykluczonych, starych, samotnych, zdziwaczałych" (Monika Małkowska).
Praca "Toys" (2000) ma formę dwukanałowej instalacji wideo, której towarzyszą elementy rzeźbiarskie - lateksowe odlewy kończyn ludzkich. Filmy są rejestracją życia ludzi chorych na schizofrenię, zarazem są próbą wniknięcia w ich osobny i złożony sposób odczuwania. Artystka oswaja świat trudnych i spychanych na społeczny margines przeżyć i emocji, zarazem uświadamia kulturowe uwarunkowania pojęć "normalności" i "nienormalności".
