W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.
Wystawa: W głębi XV
Data rozpoczęcia 2017-11-25
Data zakończenia 2017-12-13
Miejsce Galeria "Przy Bramie", Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Lublinie, ul. Grodzka 34/36
Udział Bezpłatny
Kategoria Wystawa

Krzysztof Bartnik
Chris Hernandez
Karolina Jarosławska
Klaudia Ka


Projekt W GŁĘBI zakłada zestawienie ze sobą w formie wystawy rezultatów twórczości różnych artystów biorących w nim udział, odnoszących się do tego samego źródła inspiracji - natury. Stosowane w ich obrazach motywy zaczerpnięte z bezmiernie bogatego świata przyrody ożywionej i nieożywionej to tylko jeden z aspektów szeroko rozumianej przez nich natury. Równie ważnym jest dla nich własna osobowość pozwalająca na specyficzną integrację myśli, uczuć i zachowań. Nie tylko w świecie realnym, ale też świecie kreowanych malarskich sytuacji. To osobowość, jej naturalne predyspozycje uzupełnione doświadczeniem i czynnikiem intelektualnym, decydują o przyjętych w twórczości rozwiązaniach formalnych, na które z kolei, niebagatelny wpływ ma trzeci wymiar natury. Stanowi go użycie w realizacji obrazu stosownych materiałów i narzędzi w odpowiedni sposób.

Formy abstrakcyjne czy cytowane fragmenty rzeczywistości zostają w obrazach wyizolowane z pierwotnego otoczenia i poddane głębokiej malarskiej analizie. Analiza ta prowadzi z jednej strony do symplifikacji i syntezy form, zredukowanych czasami jedynie do płaszczyzny obrazu (Karolina Jarosławska, Krzysztof Bartnik), ale też staje się pretekstem do przedstawienia rzeczywistych struktur w sposób skrupulatny i realistyczny, służący bardziej poetyce obrazu, wskazujący na głębię emocji i myśli(Klaudia Ka). Prezentowane malarstwo to również fascynacja mikro i makrokosmosem. Obserwacja nietypowych dla codzienności struktur i procesów prowadzi do rozważań nad istotą rzeczy, ich powstawaniem, celowością istnienia i rozpadem (Chris Hernandez). 

Mimo różnicy efektów formalnych, wynikających z wypracowania przez każdego z twórców indywidualnej artystycznej formuły, punktem stycznym wszystkich postaw jest kontemplacyjne podejście do własnych tematów. Wysiłek twórczy staje się w ten sposób swoistą pracą badawczą wokół klasycznego rozumienia piękna opartego na sprawdzonych zasadach harmonii, ale też momentami ociera się o ukazanie tych wartości wobec ich zaprzeczenia: destrukcji, brzydoty, arytmii… 

Zrealizowane prace stanowią formę dialogu prowadzonego między ich twórcami. Projekt powstał nie tylko w wyniku rozmów o teorii zjawisk, ale przede wszystkim jako dialog odbywający się na poziomie obrazu w którym istnieje możliwość porozumiewania się bez słów.

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej