W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Lublin w europejskim projekcie APPROACH

Lublin w europejskim projekcie APPROACH

 

Logo projektu APPROACH.       Logo programu Erasmus+.       

 

Wizualizacja Lublina ok. 1350 - widok ogólny na miasto w murach i wzgórze zamkowe od południa.

Projekt ‘Urban Timemaps - Applicable Representation of City Centres with Heritage Importance’ (akronim APPROACH) – ‘Prezentacja centrów miast historycznych w formie zdigitalizowanej’ jest realizowany w ramach programu Erasmus +. Koordynatorem jest miasto Edynburg, reprezentowane przez organizację Edinburgh World Heritage Trust.

Projekt ma na celu popularyzację wiedzy o zabytkach i dziedzictwie historycznym z wykorzystaniem nowoczesnych technologii. Nastawiony jest na działania edukacyjne łączące najnowsze możliwości techniki z wiedzą o kulturze i ochronie zabytków. W założeniach projektu leży wymiana doświadczeń oraz budowanie nowego kompleksowego i wielosektorowego partnerstwa przez różnego rodzaju instytucje oraz organizacje zajmujące się zarządzaniem, ochroną i popularyzacją dziedzictwa kulturowego, architekturą, urbanistyką, planowaniem przestrzennym etc. Projekt zakłada współpracę instytucji odpowiedzialnych za ochronę i promocję dziedzictwa kulturowego oraz zarządzanie przestrzenią historyczną, w szczególności ze szkołami średnimi oraz uczelniami wyższymi (kierunki: m. in. architektura, urbanistyka, historia sztuki). Zakłada pomoc w rozwoju podstawowych przemysłów kreatywnych, takich jak m. in. przemysł filmowy, telewizyjny, muzyczny, wydawniczny lub gier elektronicznych, nastawionych na popularyzację wiedzy w zakresie ochrony i promocji dziedzictwa kulturowego, ze szczególnym uwzględnieniem zastosowania nowych technologii cyfrowych.

Lublin - zdjęcie lotnicze.

Fot. Piotr Maciuk

Powyższe działania mają służyć podniesieniu kompetencji i rozszerzeniu metod nauczania, a także popularyzacji nowych atrakcyjnych sposobów nauki na różnych poziomach edukacji młodzieży. Stanowić to będzie realizację zadań własnych Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków określonych w regulaminie organizacyjnym urzędu.

W ramach projektu Biuro MKZ zyska możliwość przygotowania bogatej oferty edukacyjnej,użącej promocji wiedzy o zabytkach i dziedzictwie kulturowym miasta. Udział w projekcie pozwoli na kontynuację działań podejmowanych dotychczas przez Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków w atrakcyjnej i nowoczesnej formie, powstałej w oparciu o innowacyjne techniki i najnowsze możliwości technologiczne we współpracy z uczniami szkół średnich oraz studentami. Uczestnictwo w projekcie w ramach Erasmus + przyniesie ponadto wartość dodaną w postaci podniesienia kompetencji urzędników biorących udział w projekcie (uczestnicy wizyt studyjnych, warsztatów, konferencji organizowanych w ramach projektu), a także zaangażowania innych interesariuszy i przez to wzmocnienia działań mających na celu rozwój partycypacji społecznej.

DOKUMENTY PROGRAMOWE

PARTNER AGREEMENT

GRANT AGREEMENT

PARTNERZY PROJEKTU

Loga wszystkich partnerów projektu.

Produktem finalnym projektu są modele 3D wybranych obszarów historycznych miast partnerskich projektu (Edynburg, Lublin, Budapeszt, Granada), prezentujące wybrane fazy rozwoju przestrzennego.

GRANADA model na stronę tytułową.   BUDAPESZT model na stronę tytułową.

LUBLIN model na stronę tytułową.   EDYNBURG model na stronę tytułową.

WYBRANE FAZY ROZWOJU PRZESTRZENNEGO LUBLINA

Miasto Lublin skoncentrowało się na głównych fazach rozwoju przestrzennego. Zostały one wybrane na postawie dostępnych materiałów archiwalnych, w szczególności tych o charakterze pisemnym (inwentaryzacje, opisy, ilustracje), materiałów ikonograficznych i kartograficznych. Stan badań architektonicznych oraz archeologicznych, które dotyczyły historycznego wyglądy budynków i miasta, został poddany weryfikacji i analizie.

I około 1350 roku – okres po otrzymaniu praw miejskich
Okres między XIII a XIV wiekiem to okres wielkich zmian Lublina. Zmian, które miały miejsce mimo zagrożeń zewnętrznych takich, jak najazdy plemion ruskich, litewskich czy mongolskich, które nękały Lublin i okolice. W tym czasie na Wzgórzu Zamkowym, rozpoczęto i kontynuowano proces tworzenia miejskiej osady na podstawie prawa niemieckiego. Pierwsza faza tego procesu została zakończona w drugiej połowie XIII wieku. Zmiana dotyczyła zabudowań wzdłuż ulicy Grodzkiej. Obszar charakteryzowały: rynek o kształcie trapezu, sieć ulic dostosowana do warunków terenowych oraz istniejącego układu przestrzennego. Przełożyło się to na charakterystyczny półokrągły oraz promieniujący układ ulic, podzielony na części z większymi działkami, który czasami jest widoczny do dnia dzisiejszego. Po ataku Mongołów w 1341 roku, miasto było otoczone murami z dwoma bramami: Bramą Krakowską oraz Bramą Grodzką dzięki królowi Kazimierzowi Wielkiemu. Kompleks klasztoru Dominikanów zlokalizowany wewnątrz murów miejskich także uległ powiększeniu. Król wybudował ponadto kamienną fort na Wzgórzu Zamkowym.

II około 1650 roku – czasy nowożytne.
Lublin stał się atrakcyjny miejscem dla nowo przyjezdnych z powody przywilejów handlowych zdobytych przez mieszczan w latach 1392 oraz 1448, umożliwiających organizację 4 jarmarków w ciągu roku. Ponadto, miasto było zlokalizowane na szlaku handlowym pomiędzy Wschodem a Zachodem Europy, na drodze od Krakowa do Wilna. Wraz z nowymi osadnikami różnych narodowości, do Lublina w połowie XIV wieku przybyli Żydzi i osiedlili się pod Wzgórzem Zamkowym, na lub w pobliżu Podzamcza. Napływ nowych mieszkańców wpłynął na rozwój przedmieść – szczególnie zachodniej części, czyli Krakowskiego Przedmieścia. W tym rejonie ufundowano nowe kościoły oraz instytucje miejskie: kościół Matki Boskiej Zwycięskiej oraz Klasztor Brygidek (jako wotum dziękczynne króla Władysława Jagiełły za zwycięstwo w bitwie pod Grunwaldem), kościół Świętego Ducha ze szpitalem, kościół i klasztor Bernardynów. Rozbudowa w tym rejonie miała charakter nieregularny i rozproszony. Na przedmieściach, głównie na terenach wiejskich zlokalizowanych przy rzekach Czechówka i Bystrzyca, działały młyny królewskie i radnych miejskich, browary oraz zakłady do produkcji słodu. Nowymi obszarami do zabudowy były ziemie wzdłuż Krakowskiego Przedmieścia, od Bramy Krakowskiej do nowej linii obronnej. U stóp Wzgórza Staromiejskiego oraz zamku, rozrastała się osada zamieszkana zarówno przez Żydów, jak i chrześcijan (Podzamcze). Koniec wieku XV i cały wiek XVI to Złota Era Lublina. W 1578 roku Lublin stał się siedzibą Trybunału Koronnego – naczelnego sądu odwoławczego dla szlachty w Małopolsce. Fakt ten znacząco wpłynął na rozwój miasta, w szczególności jego przedmieść. W następnych dwóch stuleciach, miasto wewnętrzne nie przeszło znaczących zmian i powoli jego znaczenie malało. Mury obronne popadały w ruinę i nie było funduszy na ich naprawę. W pierwszej połowie XVII wieku, fortyfikacje drewniane zostały rozszerzone. Nowa linia nasypu, uwzględniająca nową bramę, została przesunięta 200 metrów w zachodnią stronę. Pod koniec XVII wieku nowa linia fortyfikacji miejskich została wybudowana z kilkoma murowanymi bastionami wzdłuż ulicy Lipowej. Siedemnastowieczny Lublin był gęsto zaludnionym miastem, które składało się z miasta w murach oraz przedmieścia, gdzie znajdowały się dzielnice i majątki ziemskie. Rozwój przedmieść odbywał się dzięki działaniom szlachty oraz magnaterii, która przybywała do Lublina z powodu istnienia tu Trybunału Koronnego. Zamieszkiwali oni w dworach na dużych działkach otoczonych ogrodami.

III około 1790 roku – miasto po upadku pierwszej Rzeczpospolitej
W drugiej połowie XVII wieku, na przedmieściach wybudowano nowe domy i kilka kościołów: Franciszkanie, Bonifratrzy oraz Karmelici. Na początku XVIII wieku, Lublin doświadczył walk, pożarów, epidemii oraz gwałtownego upadku handlu. Mimo ciężkich czasów, szlachta wciąż fundowała budynki o charakterze religijnym: kościoły Kapucynów oraz Wizytek na Krakowskim Przedmieściu, kościół Braci Misjonarzy na Żmigrodzie oraz kościół Trynitarski wewnątrz murów. Pod koniec XVIII wieku, średniowieczne mury obronne zostały zburzone.

IV około 1850 roku – miasto Królestwa Polskiego
W 1820 roku, miejski system ulic w starych przedmieściach został zmieniony. Drogi do Lubartowa, Warszawy i Zamościa, które zbiegały się przy Bramie Krakowskiej, były szkieletem nowego systemu. Droga warszawska, stworzona na bazie istniejącego Krakowskiego Przedmieścia, stała się centrum przyszłego miasta oraz znacząco wpłynęła na nowy układ miejski. Poza murami miejskimi powstały nowe place miejskie, z jednym przed kościołem Jezuitów, obok nowego ratusza, a także plac wojskowy, który był poprzednikiem dzisiejszego Placu Litewskiego. Od zachodu, za linią XVII-wiecznych fortyfikacji, gdzie kończyła się oś głównej ulicy, w 1837 roku powstał park miejski zwany Ogrodem Saskim. W pierwszej połowie XIX wieku, budynki przemysłowe były rozrzucone w mieście, jako że większość fabryk i małych zakładów było zlokalizowanych w zabudowanych przedmieściach. Intensywny rozwój przemysłu w drugiej połowie XIX wieku koncentrował się w Lublinie głównie na obszarach poza historycznymi granicami, w sąsiedztwie linii kolejowej, otwartej w 1877 roku po prawej stronie Bystrzycy. Jedynie fabryka wag W. Hessa była zlokalizowana w północnej części miasta, wzdłuż drogi do Lubartowa i w znacznej odległości od kolei.


WYBRANY OBSZAR

Proponowana delimitacja historycznej części miasta uwzględnia cztery podstawowe jednostku rozwoju przestrzennego miasta, miasto w murach, zamek z podzamczem (do rzeki Czechówka), Krakowskie Przedmieście w okolicy fortyfikacji od końca XVI wieku do lat dwudziestych XVII wieku, Wzgórze Żmigród. Wybrany obszar to około 0,75 km². Na terenie tym usytuowane są najcenniejsze oraz najbardziej symboliczne (od końca XIII do pierwszej połowy XX wieku), a także najcenniejsze z punktu widzenia wartości historycznej, zabytki miasta. Wybrany obszar zawiera też okolicę prezentującą charakterystycznę topografię miasta.

Granice obszaru wskazanego do realizacji projektu.
Granice obszaru Lublina objętego projektem, wrysowane na Mapie Wielkiego Lublina z 1928 roku.

ZAPRASZAMY NA OFICJALNĄ STRONĘ PROJEKTU
http://urbantimemaps.com/  

Oficjalna strona projektu.

    Logo Facebook.

CO NOWEGO W PROJEKCIE

DZIAŁANIA EDUKACYJNE

SPOTKANIA PROJEKTOWE