Przestrzeń miejska
- Strona główna
- Inwestycje Lublina
- Architektura
- Architektura zieleni
- Zabytki
- Planowanie przestrzenne
- Rewitalizacja
- Modelowa Rewitalizacja Lublina
- Lubelska Księga Standardów
- Mobilność
Inwestycje Lublina
- Dworzec Metropolitalny
- Aleje Racławickie
- Pętle przesiadkowe
- Termomodernizacje szkół
|
Logo inicjatywy międzyrządowej |
Logo inicjatywy unijnej |
BROSZURY
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Lista Dziedzictwa Europejskiego została zainicjowana przez Francję podczas Europejskich Spotkań Kulturalnych, które odbyły się w Granadzie w kwietniu 2006 roku. Lista, stworzona na wzór słynnej listy UNESCO, służy tworzeniu swoistej mapy miejsc i obiektów istotnych dla tożsamości europejskiej i przez to wzmacniających tę tożsamość.
Znak Dziedzictwa Europejskiego (ZDE) otrzymują te obiekty, zarówno materialne jak i niematerialne, które posiadają zasadnicze znaczenie dla historii i dziedzictwa kulturowego Europy.
Wśród pierwszych obiektów zgłoszonych do Listy Dziedzictwa Europejskiego znajdowały się m.in. Akropol, opactwo w Cluny, Mur Berliński, dom Roberta Schumanna.
W 2007 roku ZDE otrzymało Miasto Lublin – obiekty związane z podpisaniem w 1569 r. Unii polsko-litewskiej: kościół p.w. św. Stanisława wraz z klasztorem dominikanów, kościół Świętej Trójcy na zamku, pomnik Unii Lubelskiej. Miasto Lublin jest symbolem europejskich idei integracyjnych, ponadnarodowego dziedzictwa demokracji i tolerancji oraz dialogu kultur między wschodem i zachodem.
W związku z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1194/2011/UE z dnia 16 listopada 2011 r. ustanawiającą działanie Unii Europejskiej na rzecz Znaku Dziedzictwa Europejskiego (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 303/3 z 22 listopada 2011 r. wszystkie miejsca, którym dotychczas przyznano ZDE, musiały ponownie złożyć aplikację o jego uzyskanie.
W dniu 19 grudnia 2014 r. panel międzynarodowych ekspertów ponownie przyznał Miastu Lublin Znak Dziedzictwa Europejskiego. Komisja Europejska decyzją z 10 marca 2015 r. (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 2015/C83/03) potwierdziła przyznanie Znaku Lublinowi. Uroczyste wręczenie przyznanego Znaku będzie miało miejsce w Solvay Library w Brukseli, w dniach 15-16 kwietnia 2015.
Dziedzictwo idei Unii Lubelskiej zawartej między Polską i Litwą w 1569 roku, reprezentowane przez zachowane w krajobrazie Lublina zabytki: pomnik Unii Lubelskiej na Placu Litewskich, kaplicę Św. Trójcy i klasztor oo. dominikanów, będące świadkami zawarcia Unii i ją upamiętniające, zostało zarekomendowane Komisji Europejskiej w grudniu 2014 roku do wyróżnienia Znakiem Dziedzictwa Europejskiego. Rekomendacji dokonał powołany przez Komisję Europejską panel ekspertów, na podstawie aplikacji przygotowanej wspólnie przez pracowników Urzędu Miasta Lublin, Muzeum Lubelskiego i oo. Dominikanów.
Oprócz Unii Lubelskiej eksperci zarekomendowali Komisji 15 miejsc z całej Europy, spośród 36 zgłoszonych przez państwa Unii Europejskiej. Oprócz Lublina Polski rekomendowane zostały Konstytucja 3 Maja i Stocznia Gdańska.
Znak Dziedzictwa Europejskiego ma służyć podkreślaniu symbolicznej wartości obiektów, które odegrały znaczącą rolę w historii i kulturze Europy, budowaniu Unii Europejskiej. Jego zadaniem jest również poprawa rozumienia przez obywateli europejskich historii Europy i procesu budowania Unii, a także ich wspólnego, a jednocześnie różnorodnego dziedzictwa kulturowego, w powiązaniu z wartościami demokratycznymi i prawami człowieka. Przyznanie Znaku będzie miało istotne znaczenie dla promocji wartości dziedzictwa Lublina i wiedzy o roli naszego miasta w historii Europy.
Raport panelu ekspertów z 19 grudnia 2014 r. można przeczytać pod linkiem: http://ec.europa.eu/programmes/creative-europe/actions/heritage-label/documents/2014-panel-report.pdf, zaś decyzję Komisji Europejskiej z dnia 10 marca 2015 r. pod linkiem: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=OJ:JOC_2015_083_R_0003&from=FR
Dodatkowe informacje o Znaku Dziedzictwa Europejskiego można odnaleźć na oficjalnej stronie Komisji Europejskiej:
Krótki opis miejsc i miast, którym przyznano ZDE odnajdziecie Państwo pod linkiem:
W tym miejscu w 1899 r. odnaleziono największe skupisko kości neandertalczyków w Europie, około 900 szczątków blisko 80 osób, jak również kości różnych zwierząt sprzed ponad 125 tysięcy lat. Znalezisko z Krapiny było badane przez specjalistów z całego świata, których wyniki wpłynęły na różne teorie naukowe dotyczące rozwoju człowieka, powstania naszej cywilizacji i trybu życia wspólnot w Europie w okresie plejstoceńskim. Obecnie w pobliżu stanowiska archeologicznego znajduje się muzeum człowieka neandertalskiego w Krapinie, które w interaktywny sposób prezentuje początki życia na ziemi i ewolucję gatunku ludzkiego.
In 1899 at this site were found the largest number of Neanderthal fossil bones in Europe, some nine hundred human remains from about eighty individuals, as well as bones of various animals dating back 125 000 BC. Experts from all over the world have conducted research on the collection and their interpretation of the Krapina findings influenced different scientific theories about human development, the genesis of our civilisation and about how human communities in Europe lived during the Pleistocene period. Next to the archaeological site, the Krapina Neanderthal Museum presents today and in an interactive way the origin of life on Earth and the evolution of humankind.
Na centrum starożytnych Aten składa się blisko sto zabytków stanowiących niezwykle ważny zespół architektoniczny od ponad 3000 lat. Jest to doskonały przykład ilustrujący rozwój starożytnej architektury. Centrum starożytnych Aten odtwarza historyczny krajobraz wydarzeń, które odegrały rolę w kształtowaniu istotnych elementów tożsamości europejskiej, od rozwoju sztuki klasycznej i teatru, aż po demokrację, filozofię, logikę, równość praw i naukę.
The Heart of Ancient Athens is a complex of up to a hundred monuments constituting an architectural ensemble of outstanding significance over a period of more than 3,000 years. It is an outstanding example of ancient architectural development. The Heart of Ancient Athens comprises a historical landscape where events which helped shape some of the most essential aspects of European identity took place, from the development of classical art and theatre, to democracy, philosophy, logic, equal rights and sciences.
Park Archeologiczny Carnuntum we wschodniej Austrii przywraca do życia rzymską historię. Carnuntum było ważną osadą rzymską założoną w połowie pierwszego wieku n.e. na skrzyżowaniu szlaków handlowych Dunaju. Stała się ona jednym z ważniejszych miast w Cesarstwie Rzymskim. 400 lat życia Rzymian w Carnuntum odzwierciedla historyczny okres, który znacząco ukształtował i wpłynął na rozwój Europy.
The Archaeological Park Carnuntum in the east of Austria brings Roman history to life. Carnuntum was an important Roman settlement founded in the middle of the first century AD at a crossing point of trade routes on the Danube. It became one of the most important cities in the Roman Empire. The 400 years of Roman life in Carnuntum reflect a period of history that deeply influenced and shaped Europe’s development.
Założone w 910 r. opactwo w Cluny stało się duchowym i administracyjnym centrum jednej z największych sieci monastycznych w historii Europy, ułatwiając przepływ ludzi, książek, koncepcji artystycznych i wiedzy naukowej przez granice krajów. W konsekwencji przez całe średniowiecze zakon kluniacki miał znaczne wpływy w chrześcijańskiej części zachodniej Europy.
Founded in 910, the Abbey of Cluny grew to become the spiritual and administrative centre of one of the largest monastic networks in European history, facilitating the circulation of people, books, artistic ideas and scientific knowledge across national borders. Consequently, the Cluniac order exerted an important influence on the Christian world of Western Europe throughout the Middle Ages.
Muzeum archidiecezjalne zajmuje się ochroną dzieł sztuki archidiecezji ołomunieckiej. Należące do niego kolekcje można podziwiać w Domu Kapituły w Zamku Przemyślidów w Ołomuńcu, miejscu odzwierciedlającym tysiącletnią historię miasta. Do zamku przynależy częściowo zachowany Pałac Biskupi i fragmenty dawnego pałacu książęcego, posiada on również elementy w stylu barokowym oraz rokoko. Zamek Przemyślidów w Ołomuńcu i Muzeum Archidiecezjalne są centralnym punktem morawskiej obecności w historii Europy. Miejsce to, będące wczesnym ośrodkiem chrześcijaństwa, podkreśla zaangażowanie arcybiskupów morawskich w mecenat sztuki i chroni dzieła nim objęte. Obiekt jest także doskonałym przykładem zachowania dziedzictwa kulturowego w regionie.
The Archdiocesan Museum is devoted to the conservation of works of art of the Olomouc Archdiocese. Its collections are shown in the Chapter Deanery at the Premyslid Castle, a location representing thousand years of history, from the remnants of the Bishop's and Prince's Palaces to Baroque and Rococo. The Olomouc Premyslid Castle and Archdiocesan Museum are a focal point of Moravian presence in European history. It is an early centre of Christianity, a place that preserves and highlights the high level of artistic patronage of the archbishops of Moravia, and a fine example of heritage conservation in the region.
Archiwum Korony Aragońskiej, założone w roku 1318, służyło jako scentralizowany system depozytowy pamięci administracyjnej, ekonomicznej i politycznej Królestwa Aragonii. Na przestrzeni kolejnych stuleci w archiwach zbierano i przechowywano dokumenty, które były wydawane przez administrację państwową i inne instytucje, pozwalając nam dziś na na odtworzenie historii regionu i ważnych wydarzeń z historii Europy. Archiwum Korony Aragońskiej jest jedną z najstarszych instytucji archiwalnych w Europie i posiada jedne z najcenniejszych kolekcji dokumentów średniowiecznej Europy.
Founded in 1318, the Archives of the Crown of Aragon served as a centralised deposit system for the administrative, economic and political memory of the Crown of Aragon's monarchy. Over the following centuries, the archives drew their stocks from the documents that were generated by the administrative apparatus of the State and other entities, allowing us today to reconstruct the history of the region and of great events in European history. The Archives of the Crown of Aragon are one of the oldest archival institutions in Europe and comprises some of the most valuable collections of documents from Medieval Europe.
Dom Wielkiej Gildii został wybudowany na zlecenie Wielkiej Gildii w 1410 r. Związek Hanzeatycki handlarzy niemieckich był jedną z najważniejszych organizacji handlowych w czasach średniowiecza, która odegrała ważną rolę w historii handlu i wymian kulturowych w średniowiecznej Europie Północnej. Dom Wielkiej Gildii, typowy przykład architektury hanzeatyckiej, jest budynkiem publicznym, w którym już od średniowiecza miały miejsce niezliczone wymiany kulturowe i handlowe. Obecnie w Domu mieści się Muzeum Historii Estonii, którego ekspozycje przedstawiają historię Estonii w kontekście europejskim.
The Great Guild Hall was commissioned by the Great Guild and built in 1410. This association of German Hanseatic merchants was one of most important trading organisations of the medieval era times and played an important role in the history of trade and cultural exchanges in medieval northern Europe. The Great Guild Hall, a typical example of Hanseatic architecture, is a public building in which countless trade and social exchanges have taken place since the Middle Ages. Today the Hall hosts the Estonian History Museum which presents Estonian history in its European context.
Przylądek Sagres jest bogatym kulturowo i historycznie miejscem położonym w południowo-zachodniej części półwyspu Iberyjskiego. Składa się on z szeregu istotnych pozostałości archeologicznych, struktur miejskich i pomników świadczących o strategicznym położeniu i znaczeniu tego miejsca na przestrzeni wieków. W XV w. Przylądek Sagres stał się siedzibą Księcia Henryka Żeglarza, z której kreślił on plany morskich wypraw. Punkt ten był kluczowy w erze „wielkich odkryć geograficznych”, które zapoczątkowały ekspansję europejskiej kultury, nauki, badań i handlu w kierunku Atlantyku i terenów śródziemnomorskich, torując europejskiej cywilizacji drogę do wpływów na skalę światową, które ukształtowały współczesny świat.
The Sagres Promontory is a rich cultural and historical landscape located at the south-west corner of the Iberian Peninsula. It comprises a series of significant archaeological remains, urban structures, and monuments testifying its strategic location and importance over the centuries. The Promontory became the headquarters of Prince Henry the Navigator for his projects of maritime expansion during the fifteen century, a key location of the Age of Discoveries that marked the expansion of European culture, science, exploration and commerce both towards the Atlantic and the Mediterranean, setting European civilisation on its path to the global projection that came to define the modern world.
Biblioteka Uniwersytetu w Coimbrze została założona przed rokiem 1513. W jej skład wchodzi jeden z najbardziej imponujących i innowacyjnych budynków bibliotecznych w Europie z początku osiemnastego wieku, biblioteka Joanina. Od wieków biblioteka ta była „biblioteką publiczną” Była ona jedną z pierwszych bibliotek w Europie, która wprowadziła katalogi tematyczne (w 1743 r.) i zawsze pozostawała nieugięta pod naciskami cenzury w wiekach ciemnych. W bibliotece przechowuje się liczne dokumenty o znaczeniu europejskim.
The General Library of the University of Coimbra was established before 1513 and contains one of the most remarkable and innovative library buildings of Europe of the early eighteenth century, the Joanina Library. The library has defined itself as a “public library” for centuries. It was one of the first libraries in Europe to provide subject catalogues (1743) and never allowed any censorship in darker periods. It holds many documents of European significance.
Budowę kompleksu pałacowo-parkowego Hofburg rozpoczęto w 1240 r. Był on rezydencją dynastii Habsburgów, która panowała w wielu regionach Europy przez około 700 lat. Monarchia Habsburgów była wieloetnicznym i wieloreligijnym imperium, wywierającym silne wpływy na politykę, administrację, społeczeństwo i ekonomię terenów, które obecnie należą m.in. do Austrii, Węgier, Republiki Czeskiej, Polski i Słowenii. W dniu dzisiejszym Pałac Hofburg jest siedzibą prezydenta Austrii, pięciu światowej klasy muzeów i innych instytucji kultury.
Initiated in 1240, the Imperial Palace is a complex of buildings and gardens which used to serve as the residence of the Habsburgs, a ruling family of large parts of Europe during some 700 years. The Habsburg Empire was a multi-ethnical and a multi-religious empire that had a strong political, administrative, social and economic impact on territories that include or are part of today's Austria, Hungary, Czech Republic, Poland, Slovenia, … Today, the Imperial Palace is home to the seat of the Austrian Federal President, five world-class museum organisations as well as other cultural institutions.
Unia lubelska to porozumienie zawarte w roku 1569 łączące Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie, w wyniku którego powstała tzw. Rzeczpospolita Obojga Narodów, posiadająca jednego wspólnego monarchę, wspólny parlament i walutę. Unia lubelska jest wyjątkowym przykładem demokratycznego połączenia dwóch państw, które doprowadziło do pokojowego i integracyjnego współistnienia dwóch narodów o odmiennych tożsamościach etnicznych i religijnych.
The Union of Lublin, established in 1569, tied together the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania, creating the so-called Commonwealth of Both Nations, characterized by a single monarch, a common parliament and one currency. The Union of Lublin is an exceptional case of the democratic integration of two countries, which led to the peaceful and inclusive coexistence of people of different ethnic and religious backgrounds.
Pokój westfalski obejmuje wszystkie traktaty pokojowe wynegocjowane i zawarte w miastach Münster i Osnabrück w 1648 r. Traktaty te położyły kres wojnie trzydziestoletniej (1618-1648), w którą zaangażowane były wszystkie Europejskie potęgi. U źródła wojny leżał nie tylko konflikt pomiędzy państwami, lecz także spór na tle religijnym. Ponadto konflikt wyznaczył koniec wojny o niepodległość Niderlandów od Hiszpanii (1568-1648). Pokój westfalski był przełomowym wydarzeniem w rozwoju państwowości i prawa międzynarodowego. Niezwykle ważne było to, że pokój został zawarty dzięki dyplomatycznym negocjacjom, a nie poprzez użycie siły. Obowiązujące do dziś zasady nakreślone w traktatach znacznie wpłynęły na ustrój dzisiejszej Europy.
The Peace of Westphalia describes the totality of the peace treaties that were negotiated and agreed upon in the cities of Münster and Osnabrück in 1648. These Treaties brought an end to the Thirty Years' War (1618-1648), in which all major European powers were involved and which was not only a conflict between states, but also between religions. Moreover, the conflict also concluded the Dutch War of Independence (1568-1648) from Spain. The Peace of Westphalia was a seminal event in the development of the state and of international law. It's a key event as peace was achieved through diplomatic negotiations, not through force. The principles there developed remain in effect and decisively shaped the order of today's Europe.
Konstytucja 3 maja z 1791 r., uchwalona przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów, odzwierciedla wpływy oświeceniowe, które uznawały prymat rozumu, prawa i wolności. Była to pierwsza demokratycznie uchwalona ustawa zasadnicza w Europie. Jest ona symbolem demokratycznej, pokojowej przemiany politycznej.
The 3 May 1791 Constitution adopted by the Polish–Lithuanian Commonwealth reflects enlightenment influences which gave primacy to reason, law and freedom. It was the first constitution democratically adopted in Europe and is a symbol of the democratic and peaceful transformation of a political system.
Historyczny kompleks budynków, w których mieści się Uniwersytet w Tartu, został zaprojektowany na początku dziewiętnastego wieku w myśl słów „Uniwersytet w mieście, uniwersytet w parku”. Reprezentuje on wartości akademickie w czasach oświecenia. Łącząc naukę z kształceniem, kompleks odzwierciedla europejskie tradycje w dziedzinie edukacji. Uniwersytet zawsze pozostawał ostoją postępowych idei, nawet jeśli po jego utworzeniu w roku 1632 przez szwedzkiego króla Gustawa II Adolfa był on przekazywany z rąk do rąk władz rożnych krajów panujących wówczas na terenie obecnej Estonii, takich jak Szwecja, Polska, Niemcy oraz Rosja.
The historic ensemble of the University of Tartu is a campus designed at the beginning of the nineteenth century under the motto "A university in the city, a university in the park". It embodies the ideas of a university in the Age of Enlightenment. Linking science and learning and reflects the European tradition in education. Established in 1632 by the Swedish King Gustav II Adolf, and though it changed hands between the various political powers in the region including Sweden, Poland, German and Russia, Tartu University has always remained a beacon of progressive ideas.
Wybudowany w średniowieczu zamek Hambach zyskał ważną pozycję w XIX wieku. Po okresie represji politycznych blisko 30 000 osób z Niemiec, Francji i Polski zebrało się w Hambach 27 maja 1832 r. w celu demonstracji (Hambacher Fest). Uczestnicy wyrazili swoje poparcie dla praw podstawowych, wolności politycznych i równości, jak również dla tolerancji i demokracji w Niemczech i w Europie, czyniąc z zamku symbol wolności obywatelskich w Europie.
Built in the Middle Ages, Hambach Castle gained outstanding importance in the 19th century. Following a period of political repression, around 30,000 people from Germany, France and Poland came together at the castle on 27 May 1832 to celebrate the Hambach Festival (Hambacher Fest). The attendants spoke out for fundamental rights and political freedoms and for equality, tolerance and democracy in Germany and Europe, making the castle a symbol of the struggle for civil liberties in Europe
Karta zniesienia kary śmierci została uchwalona w roku 1867, a oryginalny dokument jest przechowywany w Archiwum Narodowym Torre do Tombo w Lizbonie, Portugalii. Jest to jeden z pierwszych przykładów trwałego zniesienia kary śmierci ujętego w krajowym porządku prawnym w Europie. Karta ta promuje wartości, które są obecnie wyrażone w ramach praw podstawowych Unii Europejskiej.
The Charter of Law of Abolition of the Death Penalty was approved in 1867 and is preserved in the National Archives of Torre do Tombo in Lisbon, Portugal. It is one of the first examples of the permanent suspension of the death penalty being codified in a national legal system in Europe. It promotes values that are today part of the Fundamental Rights of the European Union.
Akademia Muzyczna im. Franciszka Liszta została założona w 1875 r. przez samego wybitnego kompozytora i muzyka. Jest to instytucja wielodyscyplinarna, pełniąca funkcje ośrodka kształcenia, międzynarodowego uniwersytetu muzycznego i miejsca spotkań muzycznych. Wysuwa na pierwszy plan nasze muzyczne dziedzictwo, podtrzymując ducha otwartości, kreatywności i innowacji oraz zachowując europejski i międzynarodowy charakter. Akademia znajduje się w budynku wybudowanym w roku 1907 przez Flórisa Korba i Kálmana Giergla, uznawanym za arcydzieło węgierskiej architektury secesyjnej. W skład budynku wchodzą między innymi Muzeum i Centrum Badań Franciszka Liszta, Instytut Kodály i Muzeum Kodály.
The Franz Liszt Academy of Music was established in 1875 by the outstanding composer and musician himself. It is a multi-faceted institution: an educational institution, an international university of musical arts and a venue. It brings our music heritage to the fore whilst holding true to its spirit of openness, creativity and innovation and its European and international character. The Academy is housed in a 1907 building by Flóris Korb and Kálman Giergl, which is considered to be a masterpiece of Hungarian Secession. It integrates inter alia the Franz Liszt Memorial Museum and Research Centre, the Kodály Institute and the Kodály Museum.
Organizacja Mundaneum jest przełomową instytucją w historii rozwoju intelektualnego i struktur społecznych w Europie. Jej założyciele, Henri La Fontaine i Paul Otlet, byli orędownikami pokoju poprzez dialog i wymianę wiedzy na poziomie europejskim i międzynarodowym za pośrednictwem zapytania bibliograficznego. Celem Mundaneum było zebranie wszelkich informacji dostępnych na świecie bez względu na zastosowany nośnik (książki, gazety, kartki pocztowe...) i w celu zakwalifikowania ich według systemu uniwersalnej klasyfikacji dziesiętnej, który opracowali. Mundaneum nie tylko podłożyło podwaliny pod nauki informatyczne, ale jest również uważane za prekursora dzisiejszych wyszukiwarek internetowych.
The Mundaneum is a landmark in the intellectual and social fabric of Europe. Its founders, Henri La Fontaine and Paul Otlet, were advocates of peace through dialogue and sharing knowledge at European and international level with the means of bibliographic enquiry. The Mundaneum's aim was to gather all information available in the world, regardless of its medium (books, newspapers, postcards…), and to classify it according to a system they developed, the Universal Decimal Classification. The Mundaneum provide the foundations of present-day information science and is considered today as precursors of internet search engines.
Pałac Pokoju ilustruje historię pokoju w Europie. Przed otwarciem pałacu w roku 1913 Haga była gospodarzem pierwszej światowej konferencji pokojowej w 1899 r., będącej punktem kulminacyjnym działań ruchu pokojowego w dziewiętnastym wieku, wspieranego przez licznych europejskich intelektualistów. Od roku 1913 w Pałacu Pokoju odbywały się międzynarodowe konferencje pokojowe, których celem była regulacja wyścigu zbrojnego oraz rozstrzyganie międzynarodowych konfliktów w drodze rozejmu. Tego rodzaju działania są tam podejmowane po dziś dzień, jako że Pałac Pokoju jest siedzibą wielu instytucji sądowych (Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, Stałego Trybunału Arbitrażowego, Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego). Budynek ten, często nazywany „siedzibą prawa międzynarodowego”, jest symbolicznym wyrazem wartości pokoju i sprawiedliwości.
The Peace Palace traces the history of peace in Europe. Before the Palace opened in 1913, the Hague was host to the First World Peace Conference in 1899 – the culmination of the nineteenth century peace movement nurtured by many European intellectuals. The Peace Palace hosted international peace conferences from 1913 onwards, which aimed to regulate the arms race and to settling international disputes through arbitration. This work continues today as the Peace Palace is the seat of many judicial institutions (the International Court of Justice, the Permanent Court of Arbitration, the Hague Academy of International Law); it embodies the values of peace and justice and is often called "the seat of international law".
Residencia de Estudiantes to dziś rezydencja, miejsce konferencji i wymiany poglądów, w którym niegdyś na debatach i dyskusjach spotykali się jedni z najważniejszych przedstawicieli sztuki, filozofii i nauki okresu międzywojennego w Europie. Podtrzymując wartości wolnej myśli, współpracy i wymiany, Residencia de Estudiantes pozostaje ośrodkiem o znaczeniu europejskim, wspierającym wymianę, dialog, komunikację i zrozumienie między pokoleniami, kulturami i dyscyplinami naukowymi takimi jak sztuka, nauki humanistyczne i przyrodnicze.
Serving as a residence, a conference venue and a place for the exchange of ideas, some of the leading personalities of European inter-war arts, philosophy and science gathered here for debate and dialogue. Upholding the values of free-thinking, cooperation and exchange, the Residencia de Estudiantes remains a centre renowned throughout Europe for encouraging exchange, dialogue, communication and understanding among generations, cultures, and disciplines such as the arts, humanities and sciences.
Cmentarz wojenny nr 123 założony w roku 1918 na wzgórzu Pustki powstał w miejscu jednej z największych bitew pierwszej wojny światowej na froncie wschodnim pomiędzy armią austro-węgierską i niemiecką oraz armią rosyjską. Bitwa pod Gorlicami jest również nazywana Małym Verdun. Cmentarz jest miejscem ostatniego spoczynku żołnierzy, którzy walczyli po stronie tych trzech sił zbrojnych i którzy pochodzili z terenów, które dziś są częścią Austrii, Węgier, Niemiec, Polski, Ukrainy, Rosji i Słowenii, oraz z innych środowisk religijnych i kulturowych. Cmentarz wojenny nr 123 jest miejscem pamięci odzwierciedlającym ideę ekumenizmu, zapewniając jednakowe traktowanie wszystkim poległym bez względu na ich przynależność religijną lub etniczną i fakt, po której stronie walczyli.
Wartime cemetery No 123, established in 1918 on the Pustki hill is the scene of one of the largest battles of World War I on the Eastern front between the Austro-Hungarian and German armies and the Russian Army: the battle of Gorlice, also called the Verdun of the East. The cemetery is the final resting place for soldiers from these three armed forces, coming from territories that are part of today’s Austria, Hungary, Germany, Poland, Ukraine, Russia, Slovenia,.. and from different religious and linguistic backgrounds. The World War I Eastern Front Cemetery No 123 is a place of remembrance embodying the idea of ecumenism, with its identical treatment of the fallen, regardless of their military, ethnic or religious affiliation.
W dwudziestoleciu międzywojennym Kowno stało się nowoczesnym, prężnym i dynamicznym centrum kulturowym kraju. Wielu obywateli Litwy, którzy studiowali w innych krajach, przywiozło ze sobą do Kowna nowe doświadczenia i pomysły, które zaowocowały intrygującą mieszkanką nowoczesnych tendencji i dawnych tradycji. Przyczyniło się do prężnego rozwoju kraju, widocznego w architekturze miasta z tamtego okresu. Krajobraz miejski Kowna w latach 1919-1940 obfitował w przykłady tendencji architektonicznych międzywojennej Europy i wpływów modernizmu. Dziś jest to wyjątkowy okaz dziedzictwa kulturowego pochodzącego ze złotego okresu tego miasta, kiedy Kowno było tymczasowo stolicą Litwy.
During the interwar period, the city of Kaunas developed into the modern, vibrant and dynamic cultural centre of the country. Many Lithuanians, who studied in other European countries, brought back new knowledge and ideas to Kaunas, where a fruitful mix of modernist tendencies and old traditions prompted the country's prosperous development in the city's architecture of the period. Kaunas of 1919-1940 has an urban landscape exuberantly reflecting Europe’s interwar architecture and the modernism movement representing today the outstanding heritage of a flourishing golden period when the city of Kaunas was temporarily the capital of Lithuania.
Obóz Westerbork służył jako obóz dla żydowskich uchodźców prześladowanych przez nazistów aż do roku 1942. Następnie został przekształcony w obóz przejściowy, z którego Żydzi, Romowie i Sinti byli deportowani do obozów koncentracyjnych. Po II wojnie światowej w obozie przetrzymywano Holendrów podejrzewanych o kolaborację z nazistami. W późniejszym okresie był on schronieniem dla osób powracających do Holandii z byłej kolonii, Holenderskich Indii Wschodnich, między innymi dla dużej grupy Molukańczyków. Obóz Westerbork jest ściśle powiązany z kluczowymi aspektami historii Europy takimi jak okupacja, prześladowania, dekolonizacja i wielokulturowość. Obecnie na terenie byłego obozu znajduje się muzeum i miejsca pamięci.
Camp Westerbork served as a refugee camp for Jews persecuted by the Nazis until 1942, and then became a transit camp from which Jews, Roma and Sinti were deported to Nazi extermination and concentration camps. After World War II, Dutch nationals suspected of collaborating with the Nazis were imprisoned in the camp. Later, it hosted people returning to the Netherlands from the former Dutch colony of the East Indies, among them a large group of Moluccans. Camp Westerbork has links to crucial topics in European history such as occupation, persecution, migration, decolonisation and multiculturalism. A museum and monuments of remembrance can today be found on the site of the former camp.
W czasie drugiej wojny światowej szpital Franja był tajnym szpitalem prowadzonym przez słoweńskich partyzantów w ramach doskonale zorganizowanego ruchu oporu przeciwko nazistowskim okupantom. Szpital ten jest ważnym symbolem męstwa i opieki medycznej, jak również solidarności i braterstwa w trudnych czasach drugiej wojny światowej pomiędzy lokalną ludnością, personelem szpitala i zranionymi żołnierzami z różnych krajów, również tymi walczącymi po stronie wroga. Obecnie w budynku szpitala otwarto muzeum promujące solidarność, wartości demokratyczne i prawa człowieka.
The Franja Hospital was a secret World War II hospital run by the Slovenian partisans as part of a broadly organized resistance movement against the occupying Nazi forces. It is a notable symbol of human fortitude and medical care, and of the solidarity and companionship in hardship – between the local population, hospital staff and wounded soldiers of different nationalities including enemy combatants – that existed during the Second World War. Today, it has been turned into a museum promoting solidarity, democratic values and human rights.
Od momentu jej powstania po zakończeniu drugiej wojny światowej, dzielnica europejska w Strasburgu jest siedzibą Rady Europy, Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Parlamentu Europejskiego. Miejsce to jest świadectwem integracji europejskiej i symbolizuje ochronę praw człowieka, demokrację i praworządność.
Since its creation after the Second World War, the European District of Strasbourg is the home to the Council of Europe, its European Court of Human Rights and the European Parliament of the European Union. It bears witness to European integration, the defence of human rights, democracy and the rule of law.
Muzeum Casa de Gasperi jest miejscem urodzenia Alcide de Gasperiego (1881–1954), który pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych i premiera Włoch w latach 1945–1953. Był on zwolennikiem planów Roberta Schumana, które doprowadziły do powstania Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Alcide de Gasperi uznawany jest obecnie za jednego z „ojców założycieli Europy” i siłę napędową, która umożliwiła stworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Jego dom został przekształcony w muzeum podkreślające jego wkład w budowanie Europy po II wojnie światowej.
Museo Casa De Gasperi is the birthplace of Alcide de Gasperi (1881-1954) who served as Foreign Affairs Minister and Italian Prime Minister from 1945 to 1953 and who supported Schuman's plans which led to the creation of the European Coal and Steel Community. De Gasperi is recognised today as one of the "Fathers of Europe" and an inspiring force in the creation of the European Economic Community. His house is now a museum highlighting his contribution to the construction of Europe after World War II.
Robert Schuman (1886–1963) uważany jest za jedną z najważniejszych postaci w historii tworzenia Unii Europejskiej, „ojca założyciela Europy”. W swojej deklaracji z dnia 9 maja 1950 r., obchodzonego corocznie jako Dzień Europy, położył on podwaliny pod Europejską Wspólnotę Węgla i Stali i tym samym pod wszystkie instytucje europejskie, które zostały później utworzone. Dokument ten utorował drogę do powojennej europejskiej integracji. Robert Schuman kupił dom w Scy-Chazelles w 1926 r., gdzie zamieszkał po przejściu na emeryturę w 1960 r. Obecnie znajduje się tam muzeum z licznymi przedmiotami, które należały do Roberta Schumana i które dowodzą jego zaangażowania w ideę europejską.
Robert Schuman (1886-1963) is considered as one of the founding figures of the European Union, a "Father of Europe". Through his declaration of 9 May 1950, commemorated annually as Europe Day, he laid the foundations for the European Coal and Steel Community and for all the European institutions to come. The document paved the way towards post-war European integration. He bought the house in 1926 and, from 1960 onwards, spent the years of his retirement there. Today it hosts a museum and contains many objects that belonged to Robert Schuman and which prove his attachment to the European ideal.
Ze Stoczni Gdańskiej wywodzi się „Solidarność”, ruch społeczny i związek zawodowy, który zjednoczył obywateli w pokojowej walce o wolność i prawa człowieka. Jest to miejsce o wyjątkowym znaczeniu dla demokratycznych przemian w Europie. Ruch narodził się w wyniku strajku robotników w 1970 r., krwawo stłumionego przez komunistyczne władze. Dziesięć lat później nowa fala strajków zmusiła rząd do ustępstw i podpisania w 1980 r. historycznych porozumień sierpniowych z Lechem Wałęsą. Od tego momentu „Solidarność” stale promowała demokrację i swobody obywatelskie w Polsce i przyczyniła się do powstania podobnych ruchów społecznych w krajach Europy Wschodniej w latach osiemdziesiątych.
The historic Gdańsk Shipyard was the birthplace of "Solidarność", a social movement and trade union that united citizens in peaceful fight for freedom and human rights. This place is crucial to the origins of democratic transformations in Europe. The movement's origins date back to the workers' strike of 1970, which was bloodily suppressed by the socialist authorities. Ten years later, a new wave of strikes prompted the government to give in and sign the historic August Agreements in 1980 with Lech Wałęsa. From this moment on, "Solidarity" continuously promoted democracy and civil liberties in Poland and triggered similar social movements across Eastern European countries in the 1980s.
Park ten upamiętnia obywatelską inicjatywę pokojowej manifestacji w ramach pikniku paneuropejskiego, który odbył się 19 sierpnia 1989 r. Tymczasowe otwarcie granicy węgiersko-austriackiej podczas manifestacji umożliwiło ucieczkę na Zachód blisko 600 obywatelom Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Wydarzenie to było symbolicznym początkiem upadku Żelaznej Kurtyny. Upadek Żelaznej Kurtyny, która dzieliła Europę na dwa obszary ideologiczne i ekonomiczne, doprowadził do zjednoczenia Niemiec, a później do rozszerzenia UE na wschód w 2004 r. Park upamiętniający piknik paneuropejski jest symbolem Europy po roku 1989, Europy zjednoczonej i wolnej od granic.
The Memorial Park commemorates the civil initiative of the Pan-European Picnic peace demonstration held on 19 August 1989. The temporary opening of the Hungarian-Austrian border during the demonstration gave nearly 600 citizens of the German Democratic Republic the opportunity to flee to the West, an event which marked the beginning of the destruction of the Iron Curtain. Having divided Europe ideologically and economically into two separate areas, the fall of the Iron Curtain led to the reunification of Germany and the EU's Eastern enlargement in 2004. The Memorial Park stands for the post-1989 borderless and unified Europe.
Na terenie byłej kopalni Bois du Cazier sportretowano klasę robotniczą i imigrantów w Walonii (Belgia) w XX wieku. W 1956 r. cała kopalnia była sceną katastrofy, w której śmierć poniosły 262 osoby 12 narodowości. Eksploatacja kopalni zakończyła się w 1967 r., a w 2002 r. jej teren przekształcono w muzeum poświęcone przemysłowi węglowemu, hutniczemu i szklarskiemu. Miejsce to przypomina o solidarności okazanej w następstwie katastrofy z 1956 r., która była również przyczynkiem do utworzenia organu ds. zdrowia i bezpieczeństwa Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.
The Bois du Cazier coal mining site portrays the working classes and immigration to Wallonia (Belgium) in the 20th century. In 1956, the entirety of the site, from the pithead to the slag heaps, was the scene of a disaster in which 262 people of 12 different nationalities died. Whilst mining activity stopped in 1967, since 2002 the site has been transformed into a museum dedicated to the coal, iron and glass industry. It recalls European solidarity as demonstrated in the aftermath of the 1956 disaster which also triggered the creation of a health and safety body by the European Coal and Steel Community.
Były nazistowski obóz koncentracyjny w Natzweiler i ok. 50 podległych mu obozów pracy działało w latach 1941–1945 po obu stronach Renu, leżącego wówczas na terytorium Trzeciej Rzeszy, zaś obecnie na terytorium Francji i Niemiec. W obozach tych więzione były ofiary terroru nazistowskiego ze wszystkich prawie europejskich krajów. Wiele z ofiar pracy przymusowej było członkami ruchu oporu. Dziś znajduje się tam miejsce pamięci i edukacji obywatelskiej.
The former Natzweiler Nazi concentration camp and its c. 50 satellite work camps operated between 1941 and 1945 on both banks of the Rhine which then belonged to the Third Reich and now is part of present-day France and Germany. In the Natzweiler network of camps, prisoners from almost all European countries were subject to Nazi terror. Many of the prisoners were originally resistance fighters who were exploited in forced labour. It is today both a place of remembrance and citizen’s education.
Forteca Cadine jest przykładem fortyfikacji należących do systemu obronnego złożonego z około 80 tego typu zabudowań z okresu 1860–1915 w regionie Trydentu. Upamiętnia ona historyczne podziały, konflikty wojskowe i zmieniające się granice i stanowi konieczny kontekst dla lepszego zrozumienia wartości otwartych granic i swobodnego przepływu.
Fort Cadine, a representative fortification of the defensive system of about 80 such monuments built between 1860 and 1915 in the Trento region, is a reminder of historical divisions, military conflicts and changing borders, and provides the necessary context to better understand the value of open borders and free circulation.
Miejsce pamięci w Sighet znajduje się w byłym więzieniu stalinowskim w Sighet, w którym więziono uczniów, studentów i chłopów biorących udział w ruchu oporu (1948–1950), przeciwników politycznych, dziennikarzy i duchownych (1950–1955) oraz zwykłych przestępców do lat 70. Dziś jest to miejsce pamięci ofiar komunizmu, gdzie pokazuje się rozwój reżimów komunistycznych w Rumunii i innych krajach Europy Wschodniej oraz ich wpływ. Wystawa skupia się na represjach reżimów komunistycznych w Europie w XX wieku, pokazując wynikające z nich śmierć i cierpienie, wewnątrz murów więziennych i poza nimi.
The Sighet Memorial is housed in a former Stalinist prison in Sighet that was used to imprison schoolchildren, students and peasants from the resistance (1948-1950), political opponents, journalists and clergymen (1950-1955) and common criminals until the seventies. It is today a memorial to the victims of communist regimes and displays the development and effects of communist regimes in Romania and other countries of Eastern Europe. The Memorial provides insight on the repression by communist regimes in Europe throughout the 20th century, including the resultant death and suffering experienced inside and outside the prison walls.
Zbudowana w 1850 r. synagoga przy ulicy Dohány jest największą synagogą w Europie i drugą największą synagogą na świecie. Kompleks obejmuje muzeum i archiwa, miejsce pamięci poświęcone 10 tys. Żydów węgierskich poległych w walce w I wojnie światowej, ogród pełniący funkcję cmentarza dla ofiar Holokaustu oraz ogród pamięci Raoula Wallenberga. Kompleks sakralny synagogi przy ulicy Dohány jest symbolem integracji, pamięci i otwarcia na dialog.
Built in the 1850s', the Dohány Street Synagogue is the largest synagogue in Europe and the second largest one in the world. Its surroundings include a museum and archives, a memorial for 10,000 Jewish Hungarian soldiers who lost their lives in WWI, a garden used as a cemetery for the victims of the Holocaust as well as the Wallenberg Memorial Park. The Dohány Street Synagogue Complex is a symbol of integration, remembrance and openness to dialogue.
Kościół pamięci w Javorcy jest jedyną w swoim rodzaju budowlą secesyjną wzniesioną w górach przez żołnierzy frontu w dolinie Isonzo podczas I wojny światowej, aby upamiętnić poległych żołnierzy niezależnie od ich pochodzenia i kultury. Kościół i krajobraz kulturowy wokół niego nadal symbolizują apel o pojednanie oraz jednoczącą moc wspólnego aktu twórczego.
Javorca Memorial Church is a unique piece of Art Nouveau built in the mountains by soldiers of the WWI Isonzo Front to remember fallen soldiers regardless of their origin and culture. Today the church and its cultural landscape continue to symbolise this call for reconciliation and the unifying power of collaborative artistic creation and construction.
Obiekty dziedzictwa muzycznego w Lipsku obejmują dziewięć miejsc reprezentujących różne epizody w muzycznej historii miasta – kościoły, instytucje oświatowe, siedziby zespołów muzycznych oraz budynki i instytucje, z którymi związani byli poszczególni kompozytorzy. W miejscach tych odbywały się w Lipsku od XIII w. różnorakie wydarzenia muzyczne, i tym samym reprezentują one dynamiczną ciągłość szczególnej europejskiej muzycznej tradycji i obywatelskiego zaangażowania.
Leipzig’s Musical Heritage Sites is a series of nine locations in Leipzig representing various episodes in its musical history including churches and educational institutions, ensembles and individual composers. They showcase the range of musical activities which have taken place in Leipzig since the thirteenth century. This site embodies the dynamic continuity of a specific European tradition in music and civic engagement.
Schengen jest wioską leżącą nad Mozelą, w miejscu gdzie stykają się granice Luksemburga, Niemiec i Francji. To tutaj, na statku, podpisano układ z Schengen (1985 r.) i konwencję wykonawczą do układu z Schengen (1990 r.). W wiosce wiele miejsc przypomina o podpisaniu układu, w tym Centrum Europejskie w Schengen wraz z muzeum. Od momentu podpisania układu Schengen stało się synonimem swobodnego przepływu w Europie.
Schengen is a village situated at the banks of the Moselle River, in the border triangle of Luxembourg, Germany and France. It is here that the Schengen Agreement and the Schengen Implementation Convention were signed on a river cruise ship in 1985 and 1990. In the village, several places recall the Agreement, including the European Centre of Schengen with its museum. Schengen has become the eponym of free movement in Europe since the signature of the Schengen Agreement.
Traktat z Maastricht (1991–1992) był kamieniem milowym w integracji Europy: to właśnie w Maastricht 12 państw członkowskich postanowiło przystąpić do unii gospodarczej i walutowej prowadzącej do wprowadzenia waluty euro, wzmocnienia reprezentacji demokratycznej i rozszerzenia kompetencji o nowe obszary, takie jak kultura. Budynek władz prowincji, w którym negocjowano traktat i podpisano go dnia 7 lutego 1992 r., gości obecnie centrum dla zwiedzających i sale wystawowe.
The Maastricht Treaty (1991-1992) was a milestone for European integration: it was in Maastricht that the then 12 Member States agreed to proceed with the economic and monetary union leading to the introduction of the Euro, to reinforce the democratic representation, and to extend the competences to new areas such as culture. The Province building in which the treaty was negotiated and then signed on 7th February 1992 is today its visitor and exhibitions centre.
39. Archaeological Area of Ostia Antica (Włochy)
Obszar archeologiczny Ostia Antica to miejsce, w którym krążyły towary, mieszały się różne kultury i religie. Jako brama do Rzymu Ostia była tyglem różnych ludzi, którzy żyli pod Imperium Rzymskim i miejscem o dalekosiężnym wpływie na ziemię, w basenie Morza Śródziemnego i poza nim. Dowody handlu, wymiany i zróżnicowanej populacji są nadal widoczne w mozaikowych podłogach, pozostałościach archeologicznych i inskrypcjach pogrzebowych.
The Archaeological Area of Ostia Antica is a place where goods circulated and different cultures and religions mingled. As a gateway to Rome Ostia was a melting pot of the different people who lived under the Roman Empire and a place with far-reaching influence on land, across the Mediterranean basin and beyond. Evidence of the trade, the exchanges and the diverse population is still visible today in the mosaic floors, the archaeological remains and funeral inscriptions.
40. Underwater Cultural Heritage of the Azores (Portugalia)
Podwodne dziedzictwo kulturowe Azorów przedstawione na przykładzie 30 wraków statków świadczy o roli Azorów w historii Europy jako „wąskiego gardła świata” w żegludze międzykontynentalnej na przestrzeni wielu stuleci. Wraki Azorów dostarczają materialnych dowodów ekspansji Europejczyków przez oceany i wczesnych punktów wyjścia do globalizacji w zakresie handlu, działań wojskowych, migracji itp. Wraki statków są przedstawiane jako kapsuły czasowe europejskiej historii, symboliczne dla różnych czasów i różnych terytoria. Wymiar europejski, charakter transgraniczny oraz rola i miejsce w historii Europy są dobrze wyrażone w narracji witryny.
Azores’ Underwater Cultural Heritage as represented through the sample of these 30 shipwrecks bears witness to the role of the Azores in European history as “the world’s bottleneck” for transcontinental sailing over many centuries. The Azores’ shipwrecks provide material evidence of the expansion of Europeans across oceans and the early starting points to globalisation in terms of trade, military actions, migration, etc. The shipwrecks are presented as time capsules of European history, symbolic of different times and different territories. The European dimension, the cross-border nature, and the role and place in European history are well articulated in the site’s narrative.
41. Colonies of Benevolence (Belgium, Holandia)
Colonies of Benevolence jest pionierem nowego publicznego podejścia prywatnego opartego na inwestycjach w rolnictwo na jałowej ziemi, zapewniających dostęp do edukacji i zatrudnienia oraz z jednej strony zachowujących „pokój i porządek” w społeczeństwie, ale także „fałszywe założenia dotyczące zdolności do tworzenia” a produktywność ludzi i ziemi ”z drugiej strony. 175 lat ich historii ujawnia długą ewolucję myśli europejskiej dotyczącej osób marginalizowanych społecznie i ich ledwo uznanych praw pełnych członków społeczeństwa, zapisanych obecnie w art. I.2 Konstytucji Europejskiej.
The Colonies of Benevolence pioneered a new public private approach based on investments in agriculture on barren land, providing access to education and employment, and preserving ‘peace and order' in society on the one hand, but also “false assumptions about the make-ability and productivity of people and land” on the other. The 175 years of their history reveal the long evolution in European thought concerning socially marginalised people and their scarcely recognised rights as full members of society, enshrined now in Article I.2 of the European Constitution.
42. Living Heritage of Szentendre (Węgry)
Szentendre cechuje duch wieloetnicznej i religijnej tolerancji, odporności miejskiej i kreatywności od końca XVII wieku, wynikający z jej transgranicznego położenia. Połączenia wzdłuż Dunaju i płodne współżycie mieszkańców Węgier i Serbii oraz innych kultur zaowocowały miejscem pokojowego współistnienia, integracji i produktywnej wymiany, kształtując niepowtarzalny projekt architektoniczny. Mieszanie się kultur wschodnich i zachodnich w emblematycznym miejscu wolności artystycznej w czasach reżimów totalitarnych determinuje ducha miasta, a żywe dziedzictwo można dziś doświadczyć.
Szentendre is characterised by the spirit of multi-ethnic and religious tolerance, urban resilience and creativity since the end of the 17th century, deriving from its cross-border location. The connections along the Danube river and the prolific cohabitation of its Hungarian and Serbian population and other cultures resulted in a place of peaceful coexistence, integration and productive exchange, shaping a unique architectural design. The blending of Eastern and Western cultures in an emblematic locality of artistic freedom during totalitarian regimes determines the spirit of the town and the living heritage can still be experienced today.
43. Kynžvart Castle – Place of diplomatic meetings (Czechy)
Ze względu na swoją własność bardzo znanej postaci historycznej, kanclerza Metternicha, zamek Kynžvart był miejscem wielu dyskusji i negocjacji europejskiej dyplomacji. Zamek stanowi miejsce pamięci europejskiej dyplomacji, uważnej w poszukiwaniu równowagi między głównymi państwami europejskimi. Na tym koncentruje się strona, a nie osobiste zaangażowanie w historię Metternicha, którego własna rola powinna być przedmiotem krytycznej dyskusji.
Due to its ownership by a very well-known historical figure, Chancellor Metternich, Kynžvart Castle was the location for many discussions and negotiations of European diplomacy. The castle represents a place of memory of European diplomacy attentive to the search for a balance between the main European States. This is the focus of the site rather than the personal involvement in history of Metternich – whose own role should be the subject of critical discussion.
44. Site of Remembrance in Łambinowice (Polska)
Miejsce Pamięci w Łambinowicach ma ponadnarodową grawitację, ponieważ obozy były wykorzystywane przez różne państwa i ze względu na pochodzenie samych jeńców wojennych. Witryna świadczy o perspektywach tysięcy Europejczyków na ważne europejskie wydarzenia historyczne, od wojny francusko-pruskiej po masowe migracje po II wojnie światowej. Odgrywa ważną rolę w upamiętnianiu, studiowaniu - poprzez popularne i porównawcze badania - oraz interpretowaniu mniej znanych fragmentów historii Europy. Aplikacja podkreśla potrzebę spojrzenia na różne perspektywy i nawiązania połączenia z teraźniejszością.
The Site of Remembrance in Łambinowice has transnational gravitas because the camps were used by different states and because of the provenance of the POWs themselves. The site bears witness to the perspectives of thousands of Europeans on important European historical events, starting from the Franco- Prussian War up to the mass-migrations after WW II. It plays an important role for commemorating, studying - by popular and comparative research - and interpreting these lesser known parts of Europe’s history. The application emphasises the need to look into different perspectives and establish a link with the present.
45. Zdravljica - the Message of the European Spring of Nations (Słowenia)
„Zdravljica” jest reprezentatywna dla roku 1848 - Wiosny Narodów lub Roku Rewolucji, ważnego ruchu w historii Europy. Rola literatury pisanej w językach narodowych lub mniejszościowych w rozpalaniu uczuć nacjonalistycznych i kształtowaniu postulatów zniesienia cenzury i prawa do wolności wypowiedzi znalazła odzwierciedlenie w całej Europie. Podczas gdy osiągnięcia literackie autora wiersza, Franciszka Prešerena, mają centralne znaczenie dla stworzenia narodu słoweńskiego poprzez język i literaturę, wiersz promował jednocześnie przesłanie pokojowego współistnienia narodów.
Pozytywny odbiór wiersza i jego transmisja w całej Europie poprzez tłumaczenia niemieckie i skandynawskie od lat 60. i 80. XIX wieku oraz angielski i inne języki od połowy XX wieku sprawiły, że wiersz był szeroko znany. Ponadto promuje ducha integracji międzynarodowej rzadko spotykanego w hymnie narodowym.
"Zdravljica" is representative of 1848 - the Spring of Nations or Year of Revolution, an important movement in European history. The role of literature, written in national or minority languages, in kindling nationalist feelings, and shaping demands for the removal of censorship and the right of freedom of expression, was reflected across Europe. Whilst the literary achievements of the poem’s author, France Prešeren, are of central importance to the creation of a Slovenian nation via language and literature, the poem simultaneously promoted the message of peaceful coexistence of nations.
The positive reception of the poem and its transmission across Europe through German and Scandinavian translations since the 1860s/ 1880s, and English and other languages since the mid-20th century, made the poem widely known. In addition, it promotes an international inclusive spirit rarely found in a national anthem.
46. Werkbund Estates in Europe (Austria, Czechy, Niemcy, Polska)
Werkbund Estates in Europe 1927–1932 rozpoczęło się jako eksperyment architektoniczny, ale wywarł głęboki wpływ na modernistyczną architekturę XX wieku, pozwalając architektom z różnych krajów europejskich wcielić w życie swoje modernistyczne teorie. Estates są przejawem europejskiego pochodzenia tego ruchu z istotnymi zmianami w 5 krajach. Osiedla Werkbund zajmują ważne miejsce w historii architektury w Europie, ale ewolucja osadnictwa w czasie odzwierciedla także różne sytuacje polityczne i społeczne między Wschodem a Zachodem. Ich aspiracje społeczne, emancypacyjne, estetyczne i techniczne oraz wyciągnięte wnioski pozostają źródłem inspiracji do dnia dzisiejszego, w którym kilka krajów europejskich walczy również o zapewnienie odpowiednich mieszkań socjalnych swoim społeczeństwom.
The Werkbund Estates in Europe 1927-1932 started as an architectural experiment but had a profound influence on 20th century modernist architecture by allowing architects from different European countries to put their modernist theories into practice. The Estates are a manifestation of the European origins of this movement with substantial developments in 5 countries.
The Werkbund Estates have an important place in the history of architecture in Europe, but the evolution of the settlements over time also reflects the various political and social situations between the East and the West. Their social, emancipatory, aesthetic and technical aspirations and the lessons learnt remain a source of inspiration for the present day where several European countries are also struggling to provide adequate social housing for their populations.
47. Chambon-sur-Lignon Memorial (Francja)
Strona składa się z interpretacji / historii na temat różnych działań oporu przeciwko nazistom podczas II wojny światowej. Obejmuje przestrzeń pamięci z świadectwami byłych uchodźców i Sprawiedliwych (nie-Żydów, którzy ryzykowali życiem, aby pomóc Żydom podczas Holokaustu), sale na wystawy i działania edukacyjne; oraz ogród pamięci zaprojektowany przez Louisa Benecha, artystę krajobrazu. Niezwykła rola mieszkańców Chambon została doceniona dyplomem honorowym Instytutu Yad Vashem (Jerozolima) w 1990 roku.
W latach trzydziestych grupa duchownych protestanckich i osób zaangażowanych w europejskie i międzynarodowe sieci pokojowe spoza Francji przeprowadziła się do Chambon-sur-Lignon. W połączeniu z postawami ówczesnego burmistrza i innego duchowieństwa, aby przeciwstawić się nazistom i reżimowi Vichy, pomogło to ukształtować Chambon-sur-Lignon i okoliczne wioski w miejsce czynnego oporu i schronienie dla ludzi, których reżim szukał wyeliminować. W związku z tym ta strona ma ważne wymiary materialne i niematerialne.
The site consists of an interpretative/history trail on various resistance activities against the Nazis during WWII. It includes a memorial space with testimonies from former refugees and the Righteous (non-Jews who risked their lives to help Jews during the Holocaust), rooms for exhibitions and educational activities; and a memory garden designed by Louis Benech, the landscape artist. The extraordinary role played by the inhabitants of Chambon was recognised by means of an honorary diploma from the Institute Yad Vashem (Jerusalem) in 1990.
In the 1930s a group of Protestant clergy and people involved in European and international peace networks from outside France moved to Chambon-sur-Lignon. Combined with the attitudes of the then mayor and other clergy to stand up against the Nazis and the Vichy regime, this helped to shape Chambon-sur-Lignon and the surrounding villages into a place of active resistance and a refuge for those people these regimes sought to eliminate. As such this site has important tangible and intangible dimensions.
48. The Three Brothers (Łotwa)
Ochrona dziedzictwa i koncepcje, które stanowiły podstawę jego praktyki, odegrały kluczową rolę w budowaniu oporu wobec zniszczenia kultury łotewskiej podczas okupacji sowieckiej oraz w utrzymywaniu związku z Europą i wartości wolności w tym okresie. „Trzej Bracia” byli w centrum tego ruchu.
Po uzyskaniu niepodległości w latach 1989/90 wysoki priorytet nadano polityce dziedzictwa opartej na zasadach zachowania dziedzictwa kulturowego opracowanych w Europie. Trwa to do chwili obecnej, z nowym wymiarem polityk dziedzictwa zintegrowanym z długoterminową wizją opartą na przykładzie ochrony historycznej Rygi przed negatywnymi skutkami nadmiernego wykorzystywania rozwoju gospodarczego. W rezultacie „Trzej Bracia” stali się symbolem systemów ochrony dziedzictwa kulturowego i ich „miękkich sił” w Europie.
Heritage preservation and the concepts that informed its practice were instrumental in building resistance to the destruction of Latvian culture during the Soviet occupation, and for sustaining the link with Europe and the value of freedom during this period. The “Three Brothers” was at the centre of this movement.
After independence in 1989/90, high priority was given to heritage policy, which was based on the principles for cultural heritage preservation developed in Europe. This continues up to the present, with the new dimension of heritage policies integrated into a long-term vision based on the example of protecting historic Riga from negative impacts of over-exploitative economic development. As a result, the "Three Brothers" have become a symbol of cultural heritage protection systems and their ‘soft powers’ in Europe.
MAPA MIEJSC UHONOROWANYCH ZDE
W dniach 20-22 marca 2015 roku gościliśmy w Lublinie dwóch dziennikarzy – Luca Dumoulin oraz Pierra Holland – z belgijskiej firmy Mostra S. A., której Komisja Europejska powierzyła przygotowanie filmów przedstawiających miejsca uhonorowane Znakiem Dziedzictwa Europejskiego. Prezentacja filmów odbędzie się podczas uroczystości wręczenia Znaku przedstawicielom odznaczonych miejsc w Solvay Library w Brukseli, w dniu 15 kwietnia 2015 r.
Pracownicy Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków w Lublinie odwiedzili wraz z ekipą filmową miejsca związane z podpisaniem Unii Lubelskiej – Kaplicę Trójcy Świętej na Zamku, kościół i klasztor OO. Dominikanów oraz obelisk Unii Lubelskiej na Placu Litewskim.
Obok miejsc upamiętniających podpisanie Unii, dziennikarze filmowali Stare Miasto i historyczną przestrzeń Śródmieścia, w tym panoramy z donżonu zamkowego oraz ze wzgórza Czwartek.
W filmie ZDE znajdą się także wywiady z Michałem Karapudą, Dyrektorem Wydziału Kultury Urzędu Miasta Lublin oraz Anną Czajczyk, pracownikiem Muzeum Lubelskiego.
Ekipie filmowców towarzyszyli pracownicy Urzędu Miasta Lublin, a także uczniowie III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej oraz młodzi sportowcy trenujący na co dzień w Lubelskim Sportowym Klubie Taekwon-do.
Film "Znak Dziedzictwa Europejskiego 2015. Unia Lubelska (1569)":
https://www.youtube.com/watch?v=n7Gp5k5-kvQ&feature=youtu.be
Film "European Heritage Label 2015. The Union of Lublin (1569)":
https://www.youtube.com/watch?v=vaA9n4f58Tw&feature=youtu.be
Fotorelacja: K. Czerlunczakiewicz
W dniu 15 kwietnia 2015 r., w Solvay Library w Brukseli odbyła się uroczystość wręczenia Znaku Dziedzictwa Europejskiego 16 obiektom, które posiadają znaczenie dla historii i dziedzictwa kulturowego Europy.
Poniżej link do filmu z gali wręczenia Znaku Dziedzictwa Europejskiego. W 35 min. ma miejsce prezentacja kilkuminutowego filmu "Unia Lubelska" przygotowanego przez Luca Dumoulin oraz Pierra Holland, w 48 min. quiz wiedzy na temat miejsc ZDE, zaś w 51 min. wręczenie Znaku miastu Lublin. W 95 min. wykonywane jest tzw. family picture.
http://ec.europa.eu/avservices/video/player.cfm?ref=I101510
Fotorelacja: M. Bańka, H. Mącik, E. Scagnetti
W dniu 28 kwietnia 2015 roku, na lubelskim zamku, będącym siedzibą Muzeum Lubelskiego, miała miejsce konferencja prasowa poświęcona ponownemu uhonorowaniu Miasta Lublin Znakiem Dziedzictwa Europejskiego. Uczestniczyli w niej przedstawiciele instytucji, w gestii których pozostają obiekty reprezentujące w przestrzeni Lublina podpisanie Unii Lubelskiej. Muzeum Lubelskie, które zarządza Kaplicą Trójcy Świętej reprezentowali marszałek województwa lubelskiego, Sławomir Sosnowski oraz dyrektor Katarzyna Mieczkowska, kościół i klasztor dominikanów przeor Grzegorz Kluz, natomiast Urząd Miasta Lublin, który zawiaduje Pomnikiem Unii Lubelskiej, Prezydent Miasta Lublin, Krzysztof Żuk oraz Miejski Konserwator Zabytków w Lublinie, Hubert Mącik.
TABLICE ZDE W PRZESTRZENI
Uhonorowana Znakiem Dziedzictwa Europejskiego idea Unii Lubelskiej jest reprezentowana w przestrzeni Lublina przez zachowane w krajobrazie zabytki - pomnik Unii Lubelskiej na Placu Litewskim, Kaplicę Zamkową Trójcy Świętej oraz kościół i klasztor ojców dominikanów. W każdym ze wspomnianych miejsc, będących świadkiem zawarcia Unii i ją upamiętniających, została umieszczona tablica informacyjna ZDE. Ponadto, w związku z chęcią promowanie idei Znaku oraz uhonorowania nim Miasta Lublin, dodatkowe tablice zostały zamontowane w hallu ratusza, hali przylotów na lotnisku Lublin-Świdnik oraz w hali głównej dworca kolejowego. Tablica, którą umieszczono w ratuszu została przekazana przez Komisję Europejską, pięć pozostałych natomiast sfinansowano ze środków Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków.
GALERIA
SPOTKANIA
W dniach 3-4 lipca 2017 roku, w Lublinie i Warszawie, odbyło się międzynarodowe spotkanie przedstawicieli miejsc uhonorowanych Znakiem Dziedzictwa Europejskiego - "Celebration of two Unions. European Heritage Label - Study Visit in Lublin and Warsaw". Organizatorem pierwszego dnia spotkania było Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków Urzędu Miasta Lublin, natomiast drugi dzień zagospodarowała dyrekcja Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie.
Konferencja odbywała się w Trybunale Koronnym. Po przywitaniu gości przez Krzysztofa Komorskiego, Zastępcę Prezydenta ds. Kultury, Sportu i Partycypacji, jako "keynote speakers" głos zabrali profesor Jūratė Kiaupienė z Wilna, reprezentująca Litewski Instytut Historyczny z wykładem "Unia Lubelska w historycznej i kulturalnej pamięci Litwy" oraz profesor Ryszard Szczygieł z lubelskiego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, z wystąpieniem zatutułowanym "Unia Lubelska z 1569 roku i jej historyczne znaczenie". Następnie, poprzedzona wystąpieniem przedstawicieli Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, rozpoczęła się pierwsza część prezentacji miejsc ZDE. Mieliśmy przyjemność gościć przedstawicieli Archaeological Site of Carnuntum (Petronell-Carnuntum), Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Mundaneum (Mons) oraz Gminy Łużna, opiekującej się cmentarzem wojennym nr 123 Łużna-Pustki. Prezentacje kontynuowaliśmy po krótkiej przerwie kawowej, wówczas głos zabrali goście z Imperial Palace Vienna, Peace Palace (Hague), Krapina Neanderthal Museum and Hušnjakovo Site oraz Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.
Kolejnym punktem agendy spotkania była wizyta studyjna, podczas której uczestnikom spotkania zostały zaprezentowane miejsca upamiętniające zawarcie Unii Lubelskiej: Kaplica Trójcy Świętej na Zamku Lubelskim, kościół i klasztor oo. dominikanów oraz Pomnik Unii Lubelskiej na Placu Litewskim.
W drugim dniu spotkania udaliśmy się z naszymi gośćmi do Archiwum Głównego Akt Dawnych, gdzie dyrektor Hubert Wajs wraz ze współpracownikami zaprezentowali uhonorowaną Znakiem Dziedzictwa Europejskigo Konstytucję 3 Maja oraz akt podpisania Unii Lubelskiej. Podczas wystąpień omówiona została m. in. historia obydwu dokumentów, problematyka konserwatorska oraz działania edukacyjne i promocyjne.
WYKŁAD PROFESOR KIAUPIENE - polska wersja językowa, angielska wersja językowa
GALERIA FOTO
W dniach 11-14 lipca 2017 r. delegacja pracowników Urzędu Miasta Lublin – Katarzyna Czerlunczakiewicz oraz Michał Trzewik (Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków) uczestniczyła w międzynarodowej konferencji „Cultural Heritage 3.0: Audience and Access in Digital Era”, która miała miejsce w Tallinie i Tartu. Uczestnicy spotkania debatowali nad możliwościami, które oferuje technologia digitalizacji na polu upowszechniania dziedzictwa kulturowego, w szczególności zbiorów przechowywanych przez różnego rodzaju instytucje kultury, w tym muzea i biblioteki oraz archiwa samorządów zajmujących się ochroną zabytków. Jedne z fundamentalnych pytań jakie zadawali sobie uczestnicy konferencji to:
- jaka jest rola kultury i dziedzictwa kulturowego w budowaniu silniejszych więzi społecznych;
- jak zwiększyć ilość odbiorców zasobów dziedzictwa kulturowego oraz wzmocnić potencjał jednostek zajmujących się tą tematyką?
Obrady otworzył Minister Kultury Republiki Estonii, Indrek Saar oraz dyrektor generalny Edukacji i Kultury Komisji Europejskiej, Jens Nymand Christensen, po którym wykład otwierający wygłosił profesor Pier Luigi Sacco. Konferencja miała charakter dyskusji panelowej z aktywnym uczestnictwem wszystkich gości. W godzinach popołudniowych konferencja przybierała charakter warsztatów tematycznych, dotyczących m. in. zagadnienia dobrych praktyk w budowaniu oferty dla odbiorców zainteresowanych dostępem do zbiorów instytucji kultury oraz archiwów, problemów i wyzwań pojawiających się przy digitalizacji i udostępnianiu zbiorów, tworzenia narzędzi służących sprawnemu dostępowi do zdigitalizowanych materiałów, innowacyjnych technologii etc. Ponadto, warsztaty dały możliwość wymiany doświadczeń w przedmiotowej tematyce wśród uczestników spotkania.
Drugi dzień konferencji poświęcony był przede wszystkim zagadnieniu dziedzictwa kulturowego i jego wpływu na rozwój ekonomiczny poszczególnych miast i miejsc historycznych, a także traktowanie dziedzictwa jako motoru postępu i ich rozwoju, z silnym naciskiem na rozwój przemysłu turystycznego. Równolegle, w ramach zorganizowane zostało ponadto spotkanie przedstawicieli miejsc uhonorowanych Znakiem Dziedzictwa Europejskiego – „European Heritage Label Days 2017”. Warsztatowa forma konferencji miała za zadanie znalezienie wspólnego mianownika do prób sieciowania miejsc obdarowanych znakiem.
Podkreślić należy profesjonalne przygotowanie i prowadzenie spotkania, obrad poszczególnych dni konferencji, a także przemyślany układ wizyt studyjnych oraz dobrą organizację.
GALERIA FOTO
UPOWSZECHNIANIE - EDUKACJA - PROMOCJA
Do pobrania
-
unia_lubelska.pdf
Kolorowanka Unia Lubelska. 110.38 KB
W wrześniu 2015 roku, na ścianie szczytowej jednego z bloków przy ulicy Hutniczej, pojawił się mural przedstawiający tarczę herbową, a na niej zdwojone godło Polski oraz litewską "Pogoń". Zgodnie z zamysłem autora, gdańskiego artysty i współtwórcy Gdańskiej Szkoły Muralu, Pana Rafała Roskowińskiego, ma on upamiętniać zarówno Lublin jako miejsce podpisania Unii Lubelskiej, jak i przypominać o znaczeniu oraz wartościach tego niezwykle ważnego wydarzenia w historii Polski. Ponadto, mural powstał jako praca doktorska malarza, któremu zadaliśmy kilka pytań.
Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków: - Skąd pojawił się pomysł na mural dotyczący tematyki Unii Lubelskiej?
Rafał Roskowiński: - Chodziło o mural lubelski, mocno osadzony w historii Polski i miasta. Unia wydawała się odpowiednia, mało kontrowersyjna, przypominać ma, że nie mamy się czego wstydzić, że byliśmy potężny narodem, przed którym klękali książęta pruscy i moskiewscy
BMKZ: - Jakie są wymiary muralu, użyte farby i inne środki do jego wykonania?
RR: - Wymiary to 15 metrów wysokości, 11 metrów szerokości. Użyłem polskich farb marki Primacol.
BMKZ: - Jaka jest Pana zdaniem trwałość projektu, o ile nie będzie ingerencji w jego wygląd?
RR: - Minimum 30 lat.
BMKZ: - Jak wyglądała współpraca z okolicznymi mieszkańcami, czy udało się Panu zainteresować tematyką dzieła, czy mieli wiedzę o tym wydarzeniu?
RR: O wydarzeniu zostali poinformowani skutecznie. Moi "Tatarzy" [blok, na którym powstał mural zlokalizowany jest w dzielnicy "TatarY" - BMKZ] okazali się zainteresowani historią. Sukcesem była współpraca przy malowaniu wspólnie herbów klubów sportowych, Myślę, że są dumni z muralu na swojej dzielnicy.
Więcej informacji w bardzo ciekawej recenzji muralu - pracy doktorskiej artysty, którą znajdziecie Państwo poniżej:
Recenzja pracy doktorskiej Rafała Roskowińskiego - do pobrania.
Linki do informacji prasowych:
http://www.lublin112.pl/unja-lubelska-nowy-mural-powstal-lublinie-zdjecia/
http://lublin.tvp.pl/21504822/wyjatkowa-praca-doktorska-blokowy-mural
Międzynarodowemu spotkaniu przedstawicieli miejsc uhonorowanych Znakiem Dziedzictwa Europejskiego - "Celebration of two Unions. European Heritage Label - Study Visit in Lublin and Warsaw", które odbywało się w Lublinie w dniach 3-4 lipca 2017 roku, towarzyszyły liczne przedsięwzięcia służące promocji oraz popularyzacji idei ZDE. Jednym z nich było wyświetlenie logo ZDE na fasadzie Centrum Spotkania Kultur.
Lubelski deptak również został udekorowany w celu uświetnienia tak ważnego wydarzenia, jakim było europejskie spotkanie miejsc uhonorowanych ZDE.
Ponadto, przy obiektach będących świadkiem zawarcia Unii i ją upamiętniających, pojawiły się specjalnie przygotowane windery z logo ZDE.
WYKŁADY
Wykład "Unia Lubelska - dzieło wspólnego sejmu polsko - litewskiego w 1569 r." został wygłoszony przez prof. Ryszarda Szczygła na Zamku Lubelskim, w dniu 1 lipca 2016 roku z okazji rocznicy zawarcia Unii Lubelskiej.
GALERIA FOTO
W dniach 3-4 lipca 2017 roku, w Lublinie i Warszawie, odbyło się międzynarodowe spotkanie przedstawicieli miejsc uhonorowanych Znakiem Dziedzictwa Europejskiego - "Celebration of two Unions. European Heritage Label - Study Visit in Lublin and Warsaw". Organizatorem pierwszego dnia spotkania było Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków Urzędu Miasta Lublin, natomiast drugi dzień zagospodarowała dyrekcja Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie.
Konferencja odbywała się w Trybunale Koronnym. Po przywitaniu gości przez Krzysztofa Komorskiego, Zastępcę Prezydenta ds. Kultury, Sportu i Partycypacji, jako "keynote speakers" głos zabrali profesor Jūratė Kiaupienė z Wilna, reprezentująca Litewski Instytut Historyczny z wykładem "Unia Lubelska w historycznej i kulturalnej pamięci Litwy" oraz profesor Ryszard Szczygieł z lubelskiego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, z wystąpieniem zatutułowanym "Unia Lubelska z 1569 roku i jej historyczne znaczenie".
WYKŁAD PROFESOR KIAUPIENE - polska wersja językowa, angielska wersja językowa
WYKŁAD PROFESORA SZCZYGŁA - polska wersja językowa, angielska wersja językowa
WYDARZENIA
Dzień Unii Lubelskiej 2018
1 lipca 2018 r. przypada 449. rocznica zawarcia porozumienia pomiędzy stanami Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, podpisanego w 1569 roku na sejmie walnym w Lublinie. Literatura historyczna jednoznacznie określa „Unię lubelską” jako jedno z najważniejszych wydarzeń w historii Polski i Europy. To również jedno z najważniejszych wydarzeń w dziejach Lublina, które na stałe wprowadziło nazwę miasta do historii powszechnej Europy i świata. Mając na uwadze rangę i doniosłość tego wydarzenia, 22 października 2015 r. Rada Miasta Lublin podjęła Uchwałę nr 292/X/2016 w sprawie ustanowienia dnia 1 lipca Dniem Unii Lubelskiej. 30 czerwca i 1 lipca 2018 r. odbyły się w Lublinie uroczystości w ramach oficjalnych miejskich obchodów rocznicy zawarcia Unii Lubelskiej.
Program obchodów
Dzień Unii Lubelskiej
Niedziela, 1 lipca 2018:
godz. 10.30 – złożenie kwiatów pod pomnikiem Unii Lubelskiej (miejsce:Plac Litewski)
godz. 11.30 – złożenie kwiatów i zapalenie zniczy pod pomnikiem Polskich Profesorów Wyższych Uczelni Lwowa rozstrzelanych w 1941 r. przez niemieckiego okupanta (miejsce: pomnik przed Biblioteką UMCS, ul. I. Radziszewskiego 11)
godz. 14.15 – koncert Chóru "Echo" ze Lwowa (miejsce: Kościół Rektoralny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej w Lublinie, ul. Narutowicza 6)
godz. 15.30 - koncert Zespołu Pieśni i Tańca "Zgoda" z Wilna (miejsce: Filharmonia im. H. Wieniawskiego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 5)
godz. 18.00 - msza święta w 449. rocznicę Unii Lubelskiej (miejsce: Bazylika oo. Dominikanow pw. Św. Stanisława Biskupa Męczennika, ul. Złota 9)
godz. 19.00 – koncert Męskiego Zespołu Wokalnego "Kairos" – w programie: śpiewy cerkiewne, pieśni ormiańskie i żydowskie), (miejsce: Bazylika oo. Dominikanow pw. Św. Stanisława Biskupa Męczennika, ul. Złota 9)
Wydarzenia towarzyszące
Sobota, 30 czerwca 2018 r.:
godz. 10.00 – 18.00 – Dzień otwarty w Muzeum Lubelskim (wstęp bezpłatny na wystawy stałe), (miejsce: Muzeum Lubelskie, ul. Zamkowa 9)
godz. 14.45 i 15.45 – "Śladami Unii Lubelskiej" – spacery z lubelskimi przewodnikami (początek na dziedzińcu Muzeum Lubelskiego w Lublinie, ul. Zamkowa 9)
godz. 17.00 – koncert Chóru "Echo" ze Lwowa (miejsce: Muzeum Lubelskie, Galeria Malarstwa Polskiego, ul. Zamkowa 9)
godz. 19.00 – "Ocalony od zapomnienia" – koncert fortepianowy prezentujący twórczość Giedymina Rodkiewicza w wykonaniu Włodzimierza Lebieckiego (miejsce: Trybunał Koronny, ul. Rynek 1)
Noc Unii Lubelskiej, sobota 30 czerwca 2018 r., godz. 20.00 – 24.00
Powitanie uczestników Prologu Zjazdu Europejskimi Szlakami Sejmu Unii Lubelskiej "SEJMOGRAF 1569+"
Odkrywanie tajemnic Sejmu Unii Lubelskiej 1569 z przewodnikiem
Konkursy: popularny i specjalistyczny pt. "Sejm Unii Lubelskiej 1569"
Tajemnice kalendarza juliańskiego
Niespodzianka: "Zamek Królewski w Lublinie - reaktywacja?!" (c.d.)
Zwiedzanie Miasta Unii Lubelskiej po cichu (początek przed Bramą Krakowską)
Organizator: Miasto Lublin
Współorganizatorzy:
Fundacja "Via Jagiellonica"
Klasztor OO. Dominikanów w Lublinie
Kościół Rektoralny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej w Lublinie
Muzeum Lubelskie w Lublinie
Oddział Miejski PTTK im. A. Janowskiego w Lublinie
Organizacja Turystyczna "Szlak Jagielloński"
Organizacja Turystyczna "Szlak Kupiecki"
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział w Lublinie
Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej Oddział w Lublinie
Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna Oddział w Lublinie
Unia Szlaków "Zachód - Wschód"
Stowarzyszenie Unia Szlaków "Zachód - Wschód" zorganizowało w noc z 30 czerwca na 1 lipca 2018 r. wydarzenie służące promocji 449. rocznicy podpisania Unii Lubelskiej – 449. rocznica UNII LUBELSKIEJ: Europejskie Spotkanie „Zachód – Wschód”. Szczegółowy opis wydarzenia znalazł się na stronie stowarzyszenia:
- http://zachod-wschod.pl/event/sdsd-3/
W 2018 r. obchodziliśmy 449. rocznicę zawarcia Unii Lubelskiej, a tym samym utworzenia Rzeczpospolitej Obojga Narodów na wspólnym Sejmie polsko-litewskim w Lublinie.
Zaprosiliśmy wówczas Państwa na Europejskie Spotkanie „Zachód – Wschód” w Lublinie , obejmujące:
30 czerwca 2018 r. (sobota):
* godz. 10 – Prolog Zjazdu Europejskimi Szlakami Sejmu Unii Lubelskiej „SEJMOGRAF 1569+”,
z udziałem Stowarzyszenia „Roweraki” z Wohynia i okolic, które przez Przewłokę i Parczew przyjechało wraz z innymi zaprzyjaźnionymi rowerzystami do Lublina.
* godz. 20 – „Noc Unii Lubelskiej”,
rozpoczęcie przy Bramie Krakowskiej, zakończenie około północy.
W pogramie:
– powitanie uczestników Prologu Zjazdu Europejskimi Szlakami Sejmu Unii Lubelskiej „SEJMOGRAF 1569+”
– odkrywanie tajemnic Sejmu Unii Lubelskiej 1569 z przewodnikiem
– konkursy popularny i specjalistyczny pt. „Sejm Unii Lubelskiej 1569”,
realizowany na zlecenie Wydziału Kultury Urzędu Miasta Lublin,
z nagrodami Kasy Unii Lubelskiej i Fundacji „Via Jagiellonica”
– tajemnice kalendarza juliańskiego
– niespodzianka „Zamek Królewski w Lublinie – reaktywacja?!” (c.d.)
– zwiedzanie Miasta Unii po cichu.
1 lipca 2018 r. (niedziela):
* godz. 16 – Sejm Europejskiej Rzeczpospolitej Turystycznej „EUROPA 1569+”.
Regulamin uczestnictwa w naszych wydarzeniach:
1) Osoby niepełnoletnie mogą wziął udział w wydarzeniu tylko pod opieką osób prawnie upoważnionych.
2) Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do wykorzystania zdjęć z wydarzenia, z uwzględnieniem RODO.
Zapraszamy!
Unia Szlaków „Zachód – Wschód”
Fundacja „Via Jagiellonica”
Organizacja Turystyczna „Szlak Jagielloński”
Organizacja Turystyczna „Szlak Kupiecki”
Europejska Rzeczpospolita Turystyczna „EUROPA 1569+” (społeczność)
Europejskie Muzeum Sejmu Unii Lubelskiej „SEJMOGRAF 1569+”
PUBLIKACJE
Poniżej link do strony Marketingu Miasta Lublin, na której znajduje się wiele publikacji poświęconych Unii Lubelskiej:
BROSZURA UNIA LUBELSKA (1569) - Historyczny przykład wyjątkowej w dziejach Europy integracji dwóch krajów oraz moment przełomowy w rozwoju zasad demokratycznych.
Koncepcja broszury została opracowana merytorycznie przez lubelski zespół w składzie Małgorzata Kowalczyk, Hubert Mącik, Michał Trzewik, Marlena Wronka, natomiast redakcja językowa, opracowanie graficzne oraz skład pozostawały po stronie Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Broszura została przygotowana w trzech wersjach językowych: polskiej, angielskiej i niemieckiej. W 2015 roku, ze środków Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków, udało się sfinasować wydruk wszystkich wersji językowych.
Wersje językowe: polska (PL), angielska (GB), niemiecka (D)
Bibliografia (wybór) - Selected bibliography
-
Adamek T., Lubelsko-Lwowskie symbole Unii, „Res Historica” 2005, t. 20.
-
Baczkowski K., Dzieje Polski późnośredniowiecznej 1370–1506, Kraków 1999.
-
Bardach J., Krewo i Lublin. Z problemów Unii Polsko-Litewskiej, „Kwartalnik Historyczny” 1969, nr 3.
-
Bardach J., Unia Lubelska. Jej geneza i znaczenie, „Kultura i Społeczeństwo”, R 14/1970, nr 2.
-
Grzybowski S., Dzieje Polski i Litwy 1506–1648, Kraków 2000.
-
Halecki O., Dzieje Unii Jagiellońskiej, t. 2, Kraków 1919.
-
Historycy o Unii lubelskiej, „Mówią Wieki“ 1969, nr 6, s. 14–16.
-
Janowski P., Lubelska Unia, z 1 lipca 1569 roku, [w:] Encyklopedia Katolicka, Lublin 2006, t. XI, kol. 36-37.
-
- Kłoczowski Jerzy, Unia Lubelska, Lublin 1999.
-
Kolankowski L., Jagiellonowie i unia, Lwów 1936.
-
Lulewicz H., Gniewów o Unię ciąg dalszy. Stosunki polsko-litewskie w latach 1569–1588, Warszawa 2002.
-
Pełeński J., Inkorporacja ukraińskich ziem dawnej Rusi do Korony 1569 roku. Ideologia i korzyści. Próba nowego spojrzenia, „Przegląd Historyczny” 1974, nr 2, s. 242-260.
-
Śladecki D., Unia naszych przodków, „Forum Polonijne” 2004, nr 3.
-
Unia Lubelska, „Kalendarz Lubelski”, R. 25/1982, s. 54–56.
-
Unia Lubelska 1569 w dziejach Polski i Europy, pod red. Witusika A., Lublin 2004.
-
Unia Lubelska i tradycje integracyjne w Europie Środkowo-Wschodniej, pod red. J. Kłoczowskiego, P. Krasa i H. Łaszkiewicza, Lublin 1999.
-
Unia lubelska. Jej geneza i znaczenie, „Kultura i Społeczeństwo” 1970, nr 2, s. 119–136.
-
Wisner H., Unia lubelska i III Statut litewski z roku 1588, „Zapiski Historyczne”, t. 51, R. 198, z. 1
-
Witusik A., Radzik T., Hołd Pruski w Lublinie w 1569, [w:] Lublin w dziejach i kulturze Polski, Lublin 2000.
link : http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/docmetadata?id=8875&from=&dirids=1&ver_id=25183&lp=2&QI=!4D0EAAEE1CE97CE717CDF35CF80E3A15-97 -
Witusik A., Radzik T., Pamiętna Unia Lubelska 1569, [w:] Lublin w dziejach i kulturze Polski, Lublin 2000.
link : http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/docmetadata?id=8875&from=&dirids=1&ver_id=25183&lp=2&QI=!4D0EAAEE1CE97CE717CDF35CF80E3A15-97 - Witusik A., Unia lubelska. Trochę historii, „Kalendarz Lubelski” 1982.
link : http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/docmetadata?id=9322&from=&dirids=1&ver_id=60299&lp=6&QI=!4D0EAAEE1CE97CE717CDF35CF80E3A15-110
-
Historia Unii Lubelskiej i ciekawostki: http://www.sp6.lublin.pl/unia.htm
-
Przegląd unii Polsko-Litewskich: http://portalwiedzy.onet.pl/69507,,,,unia_polsko_litewska,haslo.html
-
Artykuł w Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Unia_lubelska
-
Artykuł na stronie Kresy,pl http://www.kresy.pl/historia,rzeczpospolita?zobacz/unia-lubelska
-
Artykuł na blogu Historia to moja pasja: http://historiatomojapasja.blogspot.com/2014/06/unia-lubelska-przyczyny-przebieg-i.html
-
Artykuł: Unia lubelska – początek Rzeczpospolitej Obojga Narodów: http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1162188,Unia-lubelska-%E2%80%93-poczatek-Rzeczpospolitej-Obojga-Narodow
-
Artykuł na stronie Teatru NN: http://teatrnn.pl/leksykon/node/1972/unia_lubelska_1569
-
Artykuł na stronie HistoriaPolski.pl: http://historia-polski.klp.pl/a-6192.html
-
Artykuł na stronie Historycy.Org: http://www.historycy.org/index.php?showtopic=306&mode=threaded&pid=23459
-
O obrazie Unia Lubelska Jana Matejki: http://www.wizyt.net/index.php?option=com_content&view=article&id=4111:historia-pdzlem-i-piorem-malowana-unia-lubelska-1569&catid=115:warto-wiedzie&Itemid=222
-
Encyklopedia Britannica https://www.britannica.com/event/Union-of-Lublin
-
Tekst Unii Lubelskiej: http://www.law.uj.edu.pl/~khpp/fontesu/1569.htm
-
Historia Unii Lubelskiej: https://www.youtube.com/watch?v=dya4nH8PemI
-
Historia Unii Lubelskiej na wesoło : https://www.youtube.com/watch?v=ozI9YQoeFxE
-
Unia lubelska Powstanie Rzeczypospolitej Obojga Narodów Pierwsze bezkrólewia:
https://www.youtube.com/watch?v=VbqjwlXdHys -
Historia Unii Lubelskiej: https://www.youtube.com/watch?v=mHlfArFKqpo
-
Humorystycznie o Unii Lubelskiej: https://www.youtube.com/watch?v=22qX2pj4evE
-
Prof. Jerzy Kłoczowski o Unii Lubelskiej: http://teatrnn.pl/leksykon/node/2252/unia_lubelska_%E2%80%93_echa_unii_lubelskiej_w_europie?quicktabs_1=0&quicktabs_2=1
-
Znak Dziedzictwa Europejskiego 2015. Unia Lubelska 1569: https://www.youtube.com/watch?v=n7Gp5k5-kvQ
-
Historia Unii Lubelskiej: https://www.youtube.com/watch?v=Z4XwBV14IgET
-
Obraz Jana Matejki – Unia Lubelska: https://www.youtube.com/watch?v=k_FxqqjQMVA
-
Kalendarz Historyczny 27.VI Unia Lubelska – Wspaniałe Dziedzictwo:
https://www.youtube.com/watch?v=ejfRe3jyR10 -
Unia Lubelska 1569 w przewodnictwie i grach - Lublin - stolica Rzeczpospolitej Turystycznej odc. 20: https://www.youtube.com/watch?v=DDRPh9TUgd8
-
Kalendarz Historyczny 26.V Unia Lubelska - Szansa na polską mocarstwowość:
https://www.youtube.com/watch?v=TBz7RBSKFDw -
Wypowiedź historyk Jolanty Choińskiej-Miki - Dzieje zacieśniania związków polsko-litewskich i podpisanie Unii Realnej w 1569 roku, konsekwencje zawarcia Unii Lubelskiej:
http://archiwum.nina.gov.pl/film/unia-lubelska-86 - Promocja książki Unia Lubelska, Unia Europejska na Zamku Lubelskim:
https://www.youtube.com/watch?v=oPgxRAOjjoo - Prof. Edward Opaliński - Unia Lubelska 1569. Trudna droga do sukcesu:
https://www.youtube.com/watch?v=8qb2ywaAc1U -
438 rocznica Unii Lubelskiej: https://www.youtube.com/watch?v=cnglo5dario
-
Od Unii Lubelskiej do Unii Europejskiej (5 części):