Kamienica pod numerem 2 nazwana została kamienicą Klonowica. W końcu XVI wieku była własnością teścia poety, Jana Wiślickiego. Tu zamieszkiwał rajca, burmistrz, poeta i pisarz lubelski Sebastian Fabian Klonowic, zwany Acernusem. Następnymi właścicielami kamienicy byli przedstawiciele rodziny Krokierów, z którymi przyjaźnił się bywający w Lublinie Jan Kochanowski. Wystawiano tu jego Odprawę posłów greckich. Zapewne też w tej to kamienicy poeta zakończył życie. W 1785 roku tę kamienicę i sąsiednią oraz kamienicę przy ulicy Olejnej zakupił lubelski bankier i kupiec Dawid Heyzler. Zasłużony dla Lublina, na sejmie w roku 1790 otrzymał szlachectwo wraz z herbem własnym Szyna. Nowy właściciel dokonał przebudowy kamienicy w duchu klasycystycznym. Budynek zyskał pięcioosiową, monumentalną fasadę, szeroką sień i arkadowy dziedziniec. Podczas kolejnego remontu kamienicę ozdobiono sgraffitową dekoracją, na której artysta malarz Jan Wodyński uwiecznił związanych z miastem — Sebastiana Klonowica, Jana Kochanowskiego, Wincentego Pola i Biernata z Lublina.
W latach osiemdziesiątych przeprowadzono remont generalny kamienicy, następnie w latach 2001 i 2006 dokonano renowacji elewacji budynku wraz z odnowieniem dekoracji sgraffitowej.
