Murowany kościół przy Trakcie Lwowskim wybudowano w latach 1635–1649 w miejscu drewnianej świątyni pw. św. Wawrzyńca. Kościół posiada cechy renesansu lubelskiego. Jest jednonawowy, orientowany, z węższym od nawy, półkoliście zamkniętym prezbiterium przyległym od wschodu. Usytuowany obok budynek klasztorny oo. franciszkanów wzniesiono na palach dębowych pod koniec XVII w. Po opuszczeniu klasztoru przez lubelskich franciszkanów w 1817 r., budynek przekształcono na magazyn i szpital wojskowy. W pierwszej połowie XIX wieku, po wykupieniu zabudowań przez Antoniego Domańskiego, mieściła się tu fabryka sukna, a następnie fabryka mydeł i świec. W 1927 roku – kolejny właściciel – Żyd Tadeusz Weisberg, po przejściu na katolicyzm ofiarował zabudowania klasztorne salezjanom. Podczas prac remontowych w pierwszej połowie XX w. świątynię podzielono na trzy kondygnacje. Taki kształt zachowała do dzisiaj.
