przekład: Agnieszka Lubomira Piotrowska
reżyseria: Małgorzata Bogajewska
scenografia: Maciej Chojnacki
opracowanie muzyczne: Rafał Kowalczyk
reżyseria światła: Krzysztof Sendke
współpraca scenograficzna: Ryszard Warcholiński
obsada: Sambor Czarnota, Kamil Maćkowiak, Dobromir Dymecki
Czeczenia. Wspomnienia przy alkoholu. Przetrącona psychika człowieka chorego na dzikość, skażonego wojną w sensie duchowym, niezdolnego do funkcjonowania poza strachem, okrucieństwem i przemocą. Weteran wojny w Czeczenii chwali się swoimi przerażającymi czynami na terenach okupowanych. Żyje w poczuciu nieustannego zagrożenia i ten stan próbuje wywołać u innych. Jak osaczone zwierzę atakuje, by uprzedzić domniemany atak.
Przykład konfliktu rosyjsko-czeczeńskiego każe się zastanowić, skąd się biorą kaci wszystkich wojen. Kim są? Co sprawia, że człowiek przestaje być człowiekiem, a zmienia się w bestię? Ale jest też drugi, nie mniej ważny aspekt wojny. Stanowisko cywilów. Politykę uprawiają politycy, nie zwykli ludzie, którzy przecież na nic nie mają wpływu – zwykliśmy się usprawiedliwiać. Na ile jednak brak sprzeciwu, milcząca zgoda decydują o obliczu współczesnego świata?
Władimir Zujew to młody (rocznik 1976) rosyjski poeta, muzyk i dramatopisarz, wokalista i gitarzysta grupy „Meteofront”.
