Równe – to 250-tysięczne miasto na Ukrainie, stolica obwodu i ważny regionalny ośrodek oświatowy i kulturalny. Leży nad rzeką Uście.
Pierwsze wzmianki o Równem datowane są na XIII wiek. W drugiej połowie XIV wieku miasto znalazło się w obszarze Wielkiego Księstwa Litewskiego, a w 1569 — w granicach Korony. Do początku XVII wieku należało do dóbr książąt Ostrogskich, potem zaś do Lubomirskich, którym zawdzięczało swój rozwój.
Po 1921 roku Równe weszło w skład II Rzeczpospolitej i było największym miastem w województwie wołyńskim. Ponad 60% jego mieszkańców stanowili Żydzi. 1939 rok był dla Równego, podobnie jak dla innych miejscowości na Kresach, początkiem końca dotychczasowej rzeczywistości. Po dwuletniej okupacji sowieckiej (1939–41), w czasie której z miasta deportowano na Syberię i do Kazachstanu wielu Polaków, do Równego wkroczyli Niemcy. W październiku 1941 utworzyli w mieście duże getto żydowskie, w którym zebrali Żydów z samego Równego i okolic. Do 1944 roku w mieście zginęło kilkadziesiąt tysięcy miejscowych Żydów, rozstrzelanych m.in. w Sosenkach pod Równem (1941). W czasie II wojny światowej miały miejsce także liczne zbrodnie na polskiej ludności miasta. 18 listopada 1943 policja ukraińska i gestapo zamordowały w Równem 1864 osoby, w tym ok. 100 członków AK.
Po okresie okupacji niemieckiej, Równe zostało przyłączone do Związku Radzieckiego, a od 1991 roku znajduje się w granicach Ukrainy.
Równe nazywane jest "bursztynową stolicą Ukrainy" ze względu na bogate złoża oraz wyroby jubilerskie z tego surowca.
Miasto jest gospodarzem wielu imprez kulturalnych, m.in. Międzynarodowego Młodzieżowego Festiwalu Tradycyjnej Kultury Ludowej "Drewlańskie Źródła";w mieście znajduje się wiele obiektów, świadczących o obecności Polaków w historii miasta, m.in. Gimnazjum czy budynek Poczty Polskiej;Równe jest także centrum sportu żużlowego na Ukrainie; przed wojną w mieście funkcjonowało kilka polskich klubów sportowych, m.in. Sokół Równe i Hallerczyk Równe.
W mieście znajdują się dwie wyższe uczelnie, dwa teatry, muzeum historyczno-krajoznawcze, drewniana cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej z XVIII w., pomnik ofiar faszyzmu z 1968 r, modernistyczny kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła; Sobór Zmartwychwstania Pańskiego z końca XIX wieku, czy synagoga z pocz. XIX wieku.
Z pewnością miłym akcentem jest restauracja „Lublin”, działająca w tym mieście, jako efekt współpracy miasta Lublin i miasta Równe.