W związku z artykułami „Dojenie miejscowych inwestorów” (Nowy Tydzień w Lublinie) oraz „Kto krytykuje, ten płaci?” (Kurier Lubelski)

Szanowny Pan
Piotr Morlewski
Redaktor Naczelny
„Nowego Tygodnia w Lublinie”

Szanowny Panie Redaktorze,

Uprzejmie proszę o opublikowanie na łamach „Nowego Tygodnia w Lublinie” poniższego wyjaśnienia, odnoszącego się do artykułu „Dojenie miejscowych inwestorów” („NTL” z 22-28 września 2008 r.).

***
Nawiązując do artykułu „Dojenie miejscowych inwestorów” („NTL” z 22-28 września 2008 r.) o nowej opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego dla Przedsiębiorstwa Handlowo–Usługowo–Transportowego „Transhurt” Spółka z o.o. w Lublinie, wyjaśniam:

Nieruchomości, o których mowa w publikacji, będące przedmiotem ustalenia wysokości opłaty, stanowią własność Skarbu Państwa, a „Transhurt” jest ich wieczystym użytkownikiem.

Zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) użytkownik wieczysty ponosi opłaty roczne ustalone w oparciu o operat szacunkowy wykonany przez rzeczoznawcę majątkowego. Operat ma odzwierciedlać rzeczywistą wartość gruntu. Opłaty mogą być aktualizowane nie częściej niż raz w roku. Jest to opłata roczna płacona do 31 marca danego roku.

Przedsiębiorstwo Handlowo–Usługowo–Transportowe „Transhurt” Spółka z o.o. ponosiło opłatę ustaloną w oparciu o operat szacunkowy wykonany w 1993 roku (czyli 15 lat temu), przy przyjęciu ceny 1 m2 w kwocie 22,50 zł. Jest bezsporne, że wzrost wartości nieruchomości od tego czasu do 2007 roku (kiedy został wykonany nowy operat szacunkowy) w przypadku nieruchomości przeznaczonych pod działalność handlową lub pod budownictwo wielorodzinne jest znaczący.

Wszystkie podmioty, również „Transhurt” są traktowane jednakowo - na równych prawach. Taki sam tryb postępowania został zastosowany dla wszystkich wieczystych użytkowników gruntów Skarbu Państwa, którym wypowiedziano dotychczasową opłatę roczną. Znajduje on oparcie w obowiązujących przepisach prawa, które nie przewidują innej możliwości ustalenia opłaty, aniżeli w oparciu o wykonany operat szacunkowy. Poprawność wykonania operatu może być oceniona jedynie przez powołany do tego organ. Ustalenie opłaty za użytkowanie wieczyste nie jest karą, lecz czynnością wynikającą z ustawy o gospodarce nieruchomościami. Właściciel nieruchomości nie może odstąpić od aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste. Przepisy w zakresie ustalania opłat użytkowania wieczystego nie przewidują - tak po stronie właściciela, jak i użytkownika wieczystego - żadnych ulg ani zwolnień. Podstawą ewentualnych działań prowadzących do ustalenia niższej opłaty jest wyłącznie zakwestionowanie ustalonej w operacie szacunkowym wartości nieruchomości, podlegającej wycenie.

Fakty w sprawie, której poświęcony jest artykuł, są następujące:

W ramach prowadzonej przez Skarb Państwa aktualizacji w 2006 roku Prezydent Miasta Lublin, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa zaproponował Spółce nową wysokość opłaty rocznej, przyjmując cenę 1 m2 w wysokości 102,78 zł, zgodnie z wykonanym na ten cel operatem szacunkowym. Postępowanie przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym, prowadzone w wyniku odwołania od oferty, nie doprowadziło do polubownego załatwienia sprawy. Spółka zakwestionowała prawidłowość wykonania operatu szacunkowego. Fakt ten został potwierdzony orzeczeniem Komisji Opiniującej przy Regionalnym Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Majątkowych w Lublinie. Skutkowało to umorzeniem postępowania w sprawie aktualizacji. Rzeczoznawca majątkowy w ramach zawartej z Urzędem Miasta umowy wykonał nowy operat szacunkowy z uwzględnieniem zaleceń ww. Komisji. Na podstawie tego operatu, który musi uwzględniać aktualnie obowiązujące ceny nieruchomości (a te od rozpoczęcia procedury znacznie wzrosły), dokonano ponownej aktualizacji.

Przedsiębiorstwo Handlowo–Usługowo–Transportowe „Transhurt” Spółka z o.o. ponownie złożyło odwołanie od nowej oferty do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Nie zostało ono uwzględnione, a wniosek został oddalony. Z treści orzeczenia wynika, iż SKO nie znalazło podstaw do zakwestionowania wykonanego przez rzeczoznawcę majątkowego operatu szacunkowego. Orzeczenie SKO zostało przez Spółkę zaskarżone do sądu powszechnego, przed którym nadal toczy się postępowanie.

Sugerowanie w publikacji, w tym także w cytowanych tam wypowiedziach, że poruszamy się w materii, w której możliwe są „zwolnienia” czy „ulgi”, że wysokość nowej opłaty zależy od widzimisię urzędnika, a nawet są jego odwetem za „zadzieranie z nim”, świadczy co najmniej o nieznajomości prawa i braku argumentów ze strony Pana Prezesa, gdy mówi o wartości nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym „Transhurtu”.

Warto zauważyć, że sama Spółka w 2006 roku z własnej inicjatywy nabyła w tym samym rejonie grunt będący na dzień transakcji gruntem rolnym, płacąc za niego cenę niewiele odbiegającą od ustalonej rok później na zlecenie naszego Urzędu. Ponadto, gdy również na swój wniosek Spółka szacowała grunt będący w użytkowaniu wieczystym dla potrzeb działalności gospodarczej, wartość tej nieruchomości (samego prawa użytkowania wieczystego) była znacznie wyższa niż ustalona w operacie szacunkowym zlecanym przez Urząd.

Wyjaśnić też trzeba, że wartość nieruchomości uzależniona jest od położenia, kształtu i przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego, co powoduje, iż nie jest ona jednakowa dla wszystkich nieruchomości sąsiednich. Na wartość nieruchomości nie mają natomiast żadnego wpływu kondycja finansowa firmy ani też zakres i rodzaj prowadzonej przez nią działalności. Dlatego też dla każdej nieruchomości wykonywany jest odrębny operat szacunkowy. Zarzut użytkownika wieczystego, iż nieruchomości sąsiednie zostały wyszacowane niżej niż jego, jest nieuzasadniony.

Reasumując, nie można zgodzić się ze stanowiskiem przedstawiciela Spółki, wieczystego użytkownika, iż ustalenie nowej opłaty rocznej zostało podyktowane naszym negatywnym do Niego stosunkiem.

Należy też stwierdzić, że tytuł Państwa publikacji i np. niefrasobliwe mieszanie w niej podatków z opłatami za wieczyste użytkowanie dowodzą braków w wiedzy w zakresie przepisów o użytkowaniu wieczystym. Szkoda, bo można by przy tej okazji taką wiedzę nieco upowszechnić. W żadnym też wypadku problematyki stosowania prawa o gospodarce nieruchomościami nie można wiązać z problematyką wspierania przedsiębiorców przez miasto. Wspieranie przemysłu i działalności gospodarczej, rozwój miejsc pracy nie mogą oznaczać łamania prawa przy ustalaniu opłaty za użytkowanie wieczyste dla jakiegokolwiek przedsiębiorcy.