W roku 2007 mija 20 lat od śmierci wybitnego polskiego malarza kolorysty Eugeniusza Eibischa. Znany głównie jako malarz martwych natur, pozostawił też liczne portrety i pejzaże. Obrazy Eugeniusza Eibischa rozsiane są po całym świecie w muzeach i kolekcjach prywatnych. Pokazywane m.in. w Paryżu, Lozannie, Osace, w Polsce nie miały szczęścia do dużych wystaw. Ostatnia indywidualna wystawa prac Eugeniusza Eibischa została zorganizowana jeszcze za życia artysty w 1967 roku przez Muzeum Narodowe w Warszawie. Od tamtej pory nazwisko i twórczość artysty zostały jakby trochę zapomniane. Dopiero w 1994 roku przypomniała ją kameralna wystawa w Galerii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
O związkach Artysty z Lublinem wiedzą właściwie tylko specjaliści. Ceniony za granicą, cieszący się zainteresowaniem na aukcjach sztuki, w rodzinnym Lublinie prawie nieznany. Stąd inicjatywa muzeum mająca na celu przypomnienie dorobku artysty podziwianego za bogactwo soczystych barw, przemyślaną i logiczną kompozycję, za niezwykły dramatyzm. Pomimo osiągnięcia sławy za życia - co przecież nie często zdarza się w świecie sztuki - pozostał człowiekiem skromnym. Po przejściu na emeryturę sztuka jego była częściej obecna na wystawach zagranicznych niż w kraju.
Organizatorom nie udało zgromadzić wszystkich prac Eugeniusza Eibischa, dotyczy to zwłaszcza tych, które znalazły się poza granicami naszego kraju. Zebrane na ekspozycji obrazy stanowią reprezentatywny przegląd twórczości artysty z uwzględnieniem wszystkich dających się wyodrębnić wątków tematycznych i stylowych.
Wystawę przygotował Dział Sztuki Muzeum Lubelskiego według scenariusza st. kustosz Doroty Kubackiej, która pełni funkcję jej kuratora. Wystawie towarzyszy pełny katalog prezentowanych prac, zawierający esej o twórczości E. Eibischa autorstwa p. Mirosławy Paroszkiewicz, noty katalogowe opracowane przez p. D. Kubacką i barwne fotografie prac.