Obchody Katyńskie 2010 w Toronto.
Pamiętajmy i bądźmy dla siebie lepsi
W tym roku przypada 70 rocznica mordu katyńskiego, dokonanego w kwietniu 1940 roku przez sowieckie NKWD na oficerach Wojska Polskiego, funkcjonariuszach Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej i polskiej elicie intelektualnej, w miejscach zagłady na terenie Związku Sowieckiego, z których nie wszystkie zostały dotąd odkryte. Katyń pod Smoleńskiem, który został pierwszy odkryty, stał się symbolem miejsca tej ludobójczej zbrodni.
Jak co roku, 11 kwietnia, w niedzielę przypadającą około oficjalnie ogłoszonego dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej, którym jest 13 kwietnia, społeczność Toronto uczestniczyła w uroczystościach zorganizowanych przez KPK Okręg Toronto.
Tragiczny bieg wydarzeń dnia poprzedniego, zamienił tę uroczystość w podwójnie bolesną dla narodu polskiego. W katastrofie samolotu Tupolew 154M, zginęli wszyscy, którzy udawali się do Katynia, aby oddać hołd pomordowanym 70 lat temu. Na pokładzie był Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński wraz Małżonką Marią i około 95 najważniejszych osób w państwie. Do katastrofy doszło o godzinie o 8.56 czasu polskiego na lotnisku wojskowym w Smoleńsku.
Po mszy św. w Domu Kopernika, którą odprawił o. Jan Szkodziński OMI, pochód sztandarowy wyruszył pod pomnik Katyński, gdzie czekał już zgromadzony tłum ludzi.
Uroczystość rozpoczęto od odegrania hymnów narodowych i odmówienia modlitwy. Prowadzący obchody pan Juliusz Kirejczyk, wiceprezes KPK OT, powitał i przedstawił reprezentantów Rodziny Katyńskiej, KPK, Konsulatu Generalnego RP, przedstawicieli rządu kanadyjskiego, organizacje polonijne, weterańskie i harcerskie oraz setki ludzi przybyłych, aby oddać podwójny hołd ofiarom Katynia. Nieprzebrane ilości kwiatów, wieńców i zniczy wcześniej położonych, a później oficjalne składanych, piętrzyły się przed pomnikiem.
Po ceremonii składania wieńców, czytany był apel poległych przez młodzież harcerską. Odczytywanym nazwiskom towarzyszyły werble, a na zakończenie odegrany był „Last Post”. Już wcześniej podczas mszy św, dało sie zauważyć młodzież harcerską, kiedy podchodzili do weteranów trzymających sztandary, aby dać im przez chwilę spocząć.
Z głównym przemówieniem wystąpił prezes KPK OT, pan Jan Cytowski. Po wstępie nawiązującym do zbrodni sprzed 70 lat i tragedii dnia poprzedniego, przedstawił haniebne aspekty tej na zimno zaplanowanej i wykonanej z szatańską dokładnością przez NKWD zbrodni, która była częścią większego planu eksterminacji najbardziej twórczych warstw społeczeństwa. Przez ponad pół wieku władze komunistyczne usiłowały wymazać mord Katyński z historii i świadomości Polaków. Tylko dzięki determinacji i odwadze pojedynczych ludzi i środowisk, pomimo prześladowań, podtrzymywali oni pamięć o zamordowanych na Wschodzie....Kończąc, powiedział: „Pamiętając o ofiarach ludobójstwa na narodzie polskim, dzisiaj ponadto łączymy się z naszym narodem w bólu i trosce o Polskę. Zróbmy wszystko, aby pamiętano o tym wszędzie, w szkołach na lekcjach historii i na uniwersytetach. Zwłaszcza po wczorajszej tragedii, ta pamięć to nasz obowiązek. To także możliwość, choćby częściowego spłacenia długu wdzięczności, jaki mamy wobec tych, którzy oddali życie za Polskę.”
Pan Jerzy Barycki, p/o prezes KPK: „Zebralismy sie tutaj pod pomnikiem katyńskim, żeby oddać hołd w 70 rocznicę bestialsko pomordowanym oficerom polskim w Katyniu i innych miejscach kaźni. Ciągle czekamy na uznanie zbrodni katyńskiej za ludobójstwo. Trzy dni temu w Katyniu spotkali sie premierzy Polski i Rosji. Jest to początek dialogu, koniecznego do ujawnienia całej prawdy, rehabilitacji pomordowanych i ukarania winnych ... Nie znamy przypadku w historii światowej, żeby dwóch prezydentów, obecny i były prezydent na uchodźstwie, oraz najwyżsi przedstawiciele rządu, sejmu, senatu, wspólnoty polskiej i specjalnych gości Prezydenta, zginęli w tragicznym wypadku samolotowym. Naród Polski i Polonia doznały straszliwej straty. Polonia Kanadyjska jest wstrząśnięta przez bezprzykładną skalę tej tragedii. Łączymy się z Narodem Polskim
w głębokim smutku i żałobie. Cześć ich pamięci!”
Konsul Generalny RP pan Marek Ciesielczuk: złożył kondolencje dla rodzin tych, którzy wczoraj zginęli, podziękował kanadyjskim przyjaciołom za ich poparcie i zapewnił o swoim poparciu w nadchodzących dniach. Katyń zapisał się tragicznymi zgloskami w historii narodu polskiego. Zebraliśmy się dzisiaj po to, aby uczcić pamięć ofiar zbrodni katyńskiej sprzed 70 lat, ale historia zatoczyła, jakże tragiczne koło. W tym samym miejscu po 70 latach naród polski, po raz drugi stracił swoją elitę, tak jak było to 70 lat temu. Pamiętajmy o tym, co się wtedy wydarzyło i pamiętajmy o tym, co się wydarzyło teraz. Wyciągnijmy z tego wnioski dla siebie. Nie możemy cofnąć historii, ale na pewno możemy, myśląc o tym co się stało, jednoczyć się nie tylko w bólu w czasie żałoby narodowej, ale też po jej zakończeniu. Pamiętajmy o tych, którzy odeszli i bądźmy dla siebie solidarni, albowiem solidarność jest tym uczuciem, tą wartością, która wyróżniała nas nas spośród innych nacji. Pamiętajmy o tym i bądźmy dla siebie lepsi, nie tylko w chwilach smutnych, ale w chwilach życia dnia codziennego.
Poseł do parlamentu federalnego z okręgu Burlington, Mike Wallace, reprezentujący premiera Stephena Harpera, kończąc swoje pełne głębokiego współczucia wystąpienie, wyraził żal za poniesione przez naród polski ofiary 70 lat temu i teraz. W prawdziwie serdecznych słowach, oddal honor polskiej elicie, ofiarom tragedii. Łącząc się w bólu, złożył hołd Prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu, jego Małżonce i tym, którzy razem z nimi zginęli. Zginął wielki Człowiek, który walczył godnie o demokrację i prawa człowieka dla swojego narodu w najtrudniejszych czasach. To wielka strata dla jego kraju, dla jego wielu przyjaciół, dla Kanady, a szczególnie dla polsko-kanadyjskiej społeczności.
Gerrard Kennedy MP, wielki przyjaciel Polonii, powiedział kilka słów po polsku, po czym kontynuował w języku angielskim: Drodzy przyjaciele, jestem z wami, by upamiętnić ofiary zbrodni katyńskiej i tragedii wczorajszego dnia. Dziś mamy smutny dzień. Jestem tu z moimi kolegami, Bonnie Crombie i Borysem Wrzesnewskim, aby solidaryzować się z narodem polskim, Polonią i ze wszystkimi ludźmi, którzy respektują odwagę, jaką trzeba było mieć, aby pamiętać Katyń przez te wszystkie lata. Kto chciałby, kto uwierzyłby, że będzie to druga tragedia z tym samym imieniem? Dziś w Domu Kopernika, ksiądz powiedział: „Ludzie planują, Bóg decyduje ”. Jest zbyt wcześnie, abyśmy decydowali, jakie jest znaczenie ostatniej tragedii. Ale nie jest za wcześnie rozpoznać odwagę rodzin, które tu były, rodzin, które straciły swoich bliskich w Katyniu, rodzin, które daleko od kraju zachowały idee żywej Polski, pozyskując serca i poparcie Kanady. Na całym świecie ludzie byli zainspirowani przez Solidarność, z której jedna
z nich, Anna Walentynowicz zginęła. Uwierzyli, że wiele rzeczy można osiągnąć. Nietrudno jest zauważyć, że odwaga aby pamiętać i odwaga, aby stworzyć i odtworzyć silną Polskę, ciągle tutaj żyje. Jutro w Parlamencie Kanadyjskim usłyszymy zapewnienie poparcia dla rządu polskiego, narodu polskiego i przyjaciół Polski na całym świecie. Silny kraj, wielki przyjaciel Kanady został zbudowany i będziemy nadal udzielać pomocy we wszystkich poczynaniach tego kraju.
Przedstawiciel parlamentu prowincji Ontario i oficjalnej opozycji w Ontario, poseł Frank Klees złożył najgłębsze kondolencje nie tylko w imieniu swoim i swoich kolegów, ale czul że może je złożyć w imieniu wszystkich członków legislatury Ontario. Ci, którzy wsiedli do samolotu, aby wspominać tamtych, którzy stracili życie 70 lat temu, nie wiedzieli, ze ich życie i utrata ich życia, ponownie sprowadzi uwagę całego świata do tragicznych wydarzeń Katynia. Nie wiemy, ale tylko możemy przypuszczać, że jedną z odpowiedzi na pytanie o tej tragicznej śmierci, jest ważność przypominania dzisiaj ludziom całego świata, jak wielkie znaczenie ma walka o wolność, niezależnie od tego, gdzie jesteśmy.
Poniesione ofiary życia, będą pamiętane w naszych umysłach i umysłach ludzi na całym świecie. Ofiara życia nie została stracona. Pozostanie po nich pamięć za to, co zrobili.
W imieniu legislatury Ontario, zapewnił, że są z nami pogrążeni w żałobie za tych, którzy zginęli wczoraj i za tych wielu, którzy zginęli tyle lat temu. Stoją tutaj, aby uczcić ich życie, ale będą też pamiętać o znaczeniu obrony wolności, będą kontynuować wołanie o odpowiedzi w naszym imieniu na pytania, które nie zostały odpowiedziane.
Poczty sztandarowe podczas mszy św., pochodu i zakończenia uroczystości prowadził pan Krzysztof Lubicz-Szydłowski, wiceprzewodniczący Komitetu Centralnego Organizacji Weterańskich. Na zakończenie uroczystości powiedział: „Naszym obowiązkiem żołnierzy Wojska Polskiego było walczyć za ojczyznę. Naszym obowiązkiem kombatanta od wielu lat, było stać przed tym pomnikiem, żeby pokazać nie tylko Polsce, ale Polonii, o co myśmy walczyli. Po tylu latach, dzisiaj mamy przekrój Polonii. Jest młodzież, która wie, co w przyszłości ma robić. Najważniejsze jest to, co jest w naszym hymnie narodowym: Jeszcze Polska nie zginęła, kiedy wy wszyscy żyjecie”
Pan Juliusz Kirejczyk podziękował wszystkim za tak liczne przybycie i tym którzy przyczynili się do zorganizowania obchodów.
Nad jedną wielką mogiłą, usłaną z wieńców i kwiatów popłynęła żałobna muzyka ze smyczków góralskich dla tych, których Katyń zawołał do siebie.
Dla Kongresu Polonii Kanadyjskiej
Krystyna Sroczyńska
Zdjęcia
Krzysztof Filaber
#img125189#
#img125190#
#img125191#
#img125192#
#img125193#