Wystawa i wizyta z Windsoru w Lublinie
28.07.200811:47
W dniu 31 lipca w Lublinie gościć będzie Pan Jerzy Barycki, Wiceprezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej, koordynator współpracy miast partnerskich Lublin - Windsor. Gość uczestniczyć będzie w szeregu spotkań: z władzami Lublina oraz z kierownictwem UMCS i Uniwersytetu Medycznego. Celem jego wizyty oraz tematem rozmów będzie przygotowanie wizyty delegacji z Lublina z okazji Polskiego Tygodnia w Windsor w listopadzie br., a także projekt przeniesienia kopii zdroju lubelskiego koziołka do Windsor, jako daru Lublina dla miasta Windsor.
Częścią prezentacji historii i dorobku Polonii Kanadyjskiej z Windsor jest wystawa: "100 lat polskiej społeczności w Windsor. Biały orzeł w Windsor." Jej oficjalne otwarcie nastąpi w dniu 31 lipca o godzinie 11.00, w Galerii Ratusz. Otwarcia dokonają Prezydent Lublina - Adam Wasilewski i Jerzy Barycki.
W tym roku przypada stulecie osadnictwa polskiego w Windsor. Wystawa jest swoistą prezentacją dokonań Polaków w tym mieście. Przedstawia jak bardzo kultywowana jest polska tradycja, kultura oraz wiara. Pokazuje także sukcesy i osiągnięcia Polaków w Kanadzie. Ekspozycja została przygotowana w języku angielskim i przesłana przez przedstawicieli Polonii w Windsor. Zostanie do niej dołączona broszura informacyjna w języku polskim. Wystawa będzie czynna do połowy sierpnia br.
Rys historyczny osadnictwa polskiego w Windsor, kanadyjskim mieście partnerskim Lublina.
"Pierwsza fala polskiej imigracji przybyła do Windsor na początku XX wieku. Jednak miasto zamieszkiwali już polscy imigranci z 1881 roku. Wśród nich był Aaron Meretsky, Żyd pochodzący ze Sztabinu w Polsce, który wyemigrował tu wraz ze swoją żoną Katarzyną z Gorset, stając się tym samym jednym z pierwszych polskich osadników. Historycznie, pierwsza chrześcijańska rodzina, która osiedliła się w Windsor, przybyła tu w 1908 roku, stanowiąc początek stuletniego już osadnictwa. Ruch imigracyjny drastycznie wzrósł na przełomie wieków spowodowany ciągłą dominacją obcych sił na terytorium państwa, które miało przekształcić się w suwerenną Polskę, po Pierwszej Wojnie Światowej. Rozwój przemysłowy w latach dwudziestych sprzyjał dalszej imigracji Polaków w mieście, którego dobrobyt związany był z przemysłem produkcyjnym i samochodowym. Większość polskiej ludności skupiona jest w centralnym regionie miasta wzdłuż ulic Langlois, Parent Ave., Ottawa St., Moy St. Oraz Walker Rd. Podobnie jak inne grupy etniczne zamieszkujące miejskie dzielnice, duża część polskiej społeczności jest silnie związana ze swoją parafią, rzymsko-katolickim kościołem pod wezwaniem Świętej Trójcy. W okolicy jest wiele sklepów spożywczych, piekarni i restauracji w stylu polsko-amerykańskim, które pozwalają mieszkańcom nie mającym polskich korzeni doświadczyć polskiej gościnności i zasmakować w naszej tradycji kulturowej. Z dala od tzw. epicentrum polskiej kultury, w rejonie Old Castle, znajdują się wielkie przedsiębiorstwa przemysłowe takie jak Gorski Bulk Transport, Victoria Steel oraz Eagle Press. Obecność większej części polskiej ludności w Windsor przypisywana jest amerykańsko-polskim osadom w regionie Wielkich Jezior. Podczas gdy obecni polscy imigranci przybyli do Windsor w dużej mierze po upadku sowieckiego bloku wschodniego, pierwsi polscy osadnicy osiedlili się w mieście kierowani tymi samymi pobudkami, co pierwsi francuscy kolonizatorzy w regionie Rzeki Detroit ponad trzysta lat temu. Większość zróżnicowanej etnicznie populacji w Windsor skupia się wokół stowarzyszeń biznesowych, religijnych oraz wielu innych organizacji, jednak każdy mieszkaniec miasta posiada własną historię. Powstanie i rozwój grupy etnicznej zwanej Polonią Windsor zawdzięczać należy ludziom, którzy założyli swoją lokalną społeczność, zachowując język i tradycję kulturową narodu."
Tłumaczenie z języka angielskiego fragmentu opisu wystawy przygotowanej przez społeczność polonijną w Windsor
Częścią prezentacji historii i dorobku Polonii Kanadyjskiej z Windsor jest wystawa: "100 lat polskiej społeczności w Windsor. Biały orzeł w Windsor." Jej oficjalne otwarcie nastąpi w dniu 31 lipca o godzinie 11.00, w Galerii Ratusz. Otwarcia dokonają Prezydent Lublina - Adam Wasilewski i Jerzy Barycki.
W tym roku przypada stulecie osadnictwa polskiego w Windsor. Wystawa jest swoistą prezentacją dokonań Polaków w tym mieście. Przedstawia jak bardzo kultywowana jest polska tradycja, kultura oraz wiara. Pokazuje także sukcesy i osiągnięcia Polaków w Kanadzie. Ekspozycja została przygotowana w języku angielskim i przesłana przez przedstawicieli Polonii w Windsor. Zostanie do niej dołączona broszura informacyjna w języku polskim. Wystawa będzie czynna do połowy sierpnia br.
Rys historyczny osadnictwa polskiego w Windsor, kanadyjskim mieście partnerskim Lublina.
"Pierwsza fala polskiej imigracji przybyła do Windsor na początku XX wieku. Jednak miasto zamieszkiwali już polscy imigranci z 1881 roku. Wśród nich był Aaron Meretsky, Żyd pochodzący ze Sztabinu w Polsce, który wyemigrował tu wraz ze swoją żoną Katarzyną z Gorset, stając się tym samym jednym z pierwszych polskich osadników. Historycznie, pierwsza chrześcijańska rodzina, która osiedliła się w Windsor, przybyła tu w 1908 roku, stanowiąc początek stuletniego już osadnictwa. Ruch imigracyjny drastycznie wzrósł na przełomie wieków spowodowany ciągłą dominacją obcych sił na terytorium państwa, które miało przekształcić się w suwerenną Polskę, po Pierwszej Wojnie Światowej. Rozwój przemysłowy w latach dwudziestych sprzyjał dalszej imigracji Polaków w mieście, którego dobrobyt związany był z przemysłem produkcyjnym i samochodowym. Większość polskiej ludności skupiona jest w centralnym regionie miasta wzdłuż ulic Langlois, Parent Ave., Ottawa St., Moy St. Oraz Walker Rd. Podobnie jak inne grupy etniczne zamieszkujące miejskie dzielnice, duża część polskiej społeczności jest silnie związana ze swoją parafią, rzymsko-katolickim kościołem pod wezwaniem Świętej Trójcy. W okolicy jest wiele sklepów spożywczych, piekarni i restauracji w stylu polsko-amerykańskim, które pozwalają mieszkańcom nie mającym polskich korzeni doświadczyć polskiej gościnności i zasmakować w naszej tradycji kulturowej. Z dala od tzw. epicentrum polskiej kultury, w rejonie Old Castle, znajdują się wielkie przedsiębiorstwa przemysłowe takie jak Gorski Bulk Transport, Victoria Steel oraz Eagle Press. Obecność większej części polskiej ludności w Windsor przypisywana jest amerykańsko-polskim osadom w regionie Wielkich Jezior. Podczas gdy obecni polscy imigranci przybyli do Windsor w dużej mierze po upadku sowieckiego bloku wschodniego, pierwsi polscy osadnicy osiedlili się w mieście kierowani tymi samymi pobudkami, co pierwsi francuscy kolonizatorzy w regionie Rzeki Detroit ponad trzysta lat temu. Większość zróżnicowanej etnicznie populacji w Windsor skupia się wokół stowarzyszeń biznesowych, religijnych oraz wielu innych organizacji, jednak każdy mieszkaniec miasta posiada własną historię. Powstanie i rozwój grupy etnicznej zwanej Polonią Windsor zawdzięczać należy ludziom, którzy założyli swoją lokalną społeczność, zachowując język i tradycję kulturową narodu."
Tłumaczenie z języka angielskiego fragmentu opisu wystawy przygotowanej przez społeczność polonijną w Windsor