W Akademickim Centrum Kultury "Chatka Żaka" trwają 21. Studenckie Konfrontacje Filmowe!
Po raz 21-wszy kino akademickie zaprasza w marcu na Studenckie Konfrontacje Filmowe. W tym czasie zdążyły się na dobre zadomowić na mapie cyklicznych wydarzeń kulturalnych Koziego Grodu.
Obok Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, gospodarza wydarzenia, w roli organizatora przeglądu występuje lubelskie Stowarzyszenie Filmowe CinéEuropa, organizator Letniej Akademii Filmowej w Zwierzyńcu, które wraz z Kinem Studyjnym „Chatka Żaka” UMCS i Dyskusyjnym Klubem Filmowym BARIERA przygotowuje program Konfrontacji. Niebagatelny wpływ na rozwój lubelskiej inicjatywy ma także cenne wsparcie Sieci Kin Studyjnych i Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, które obok Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych w najistotniejszy sposób przyczyniają się do rozwoju i promocji sztuki filmowej w całym kraju.
Program Studenckich Konfrontacji Filmowych jest unikalny co do jakości i dostosowany do oczekiwań wymagającej widowni środowiska akademickiego. Pomysłu na organizację wydarzenia dostarczyła smutna rzeczywistość, kiedy to większość – uznanych już przez międzynarodowe gremia jurorów za wartościowe i wyjątkowe – tytułów konsekwentnie omijała Lublin na swym dystrybucyjnym szlaku. Postanowiono zmienić ten stan rzeczy i przeprawiać przez Wisłę filmy, które dotąd mogli oglądać tu nieliczni i co zawsze było okupione długą podróżą na polskie i zagraniczne festiwale filmowe. Na afiszu Konfrontacji zatem znajdowały się tytuły, które dotąd nie trafiały na lubelskie ekrany a także często – dzięki sympatii dystrybutorów filmowych dla idei przeglądu – były udostępniane przed swymi ogólnopolskimi premierami na jednorazowe pokazy przedpremierowe. Z korzyścią dla obu stron, gdyż lubelscy kinomani mieli dzięki temu dostęp do najnowszej kinematografii europejskiej, a dystrybutorzy filmowi z ciekawością zaczęli śledzić recepcję swego katalogu u tak już wyrobionej lubelskiej widowni.
W programie tegorocznej odsłony przeglądu znalazło się 17 tytułów, z czego 15. reprezentuje kinematografie europejskie. Wśród nich uwagę zwróci kino niemieckie, w ostatnich latach przeżywające wyraźną jakościową hossę („Dziś jestem blondynką”, „Vincent chce nad morze”, „Jezus mnie kocha”, „Oh boy”). Nie zabraknie akcentów włoskich („Wielkie piękno”), rosyjskich („Długie i szczęśliwe życie”), czy najliczniejszych - skandynawskich („Mężczyzna prawie idealny”, „Dwa życia”, „Droga na północ”). Niezwykle ciekawie zapowiadają się podróże poza Europę – do Państwa Środka („Dotyk grzechu”) czy Iranu („Rękopisy nie płoną”). Najbardziej egzotyczną wydaje się jednak ta do Kazachstanu („Lekcje harmonii”).
