Film "Świat według błazna" doceniony

Film Grzegorza Linkowskiego "Świat według błazna" został doceniony na prestiżowym XVIII Festiwalu Mediów w Łodzi "Człowiek w Zagrożeniu". Dokument otrzymał nagrodę od Stowarzyszenia Filmowego "SMoK" należącego do Muzeum Kinematografii w Łodzi. Jury obradowało pod przewodnictwem Andrzeja Jakimowskiego, reżysera takich filmów jak "Sztuczki" czy "Zmruż oczy". Grzegorz Linkowski został także zaproszony przez Muzemum Kinematografii do zaprezentowania swojego autorskiego dorobku filmowego w cyklu prezentacji czołowych polskich dokumentalistów.
Nie są to pierwsze wyróżnienia dla filmu "Świat według błazna". Obraz zdobył już II nagrodę w kategorii filmów dokumentalnych na XXII Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie 2008, znalazł się w finale 48. Krakowskiego Festiwalu Filmowego i Normalni Festivalu w Pradze. Teraz walczyć będzie w finale Gdańsk DocFilm Festival "Digniti and Work". "Świat według błazna" Film dokumentalny, 27 min, Polska 2008 Scenariusz i reżyseria: Grzegorz Linkowski Zdjęcia: Jacek Knopp, Zbigniew Osiński, Ryszard Wiencek Muzyka: Przemysław Książek Grzegorz Czapla urodził się niepełnosprawny. Lekkie upośledzenie umysłowe skazało go na funkcjonowanie na marginesie społeczeństwa, choć jednocześnie nie pozbawiło własnego osądu rzeczywistości. Ten młody człowiek o skupionym spojrzeniu i niepewnym uśmiechu jest - pomimo, a może właśnie z powodu swego kalectwa - nieprzeciętnym obserwatorem świata i ludzi, zadziwiająco trafnie komentującym to, co go otacza. Świadom swoich ograniczeń, nigdy jednak nie wyzbył się marzeń, zarówno tych niebanalnych o podróży do Wenecji i przejażdżce gondolą, jak i tych zwyczajnych, ale w jego przypadku tak trudnych do zrealizowania: o własnym domu, dziewczynie, zdobyciu ciekawej pracy, usamodzielnieniu się, uniezależnieniu od pomocy innych. Nawet jeśli ci inni to bliska rodzina: brat, ciotka, dziadek, którzy go kochają i życzą mu jak najlepiej. Niestety, nie ma już wśród nich ukochanej matki Grzegorza. Jej śmierć chłopak przeżył tak mocno, że sam chciał skończyć ze sobą. Na szczęście, brat przekonał go, że poza matką ma jeszcze dla kogo i po co żyć. Więc Grzegorz stara się przez to życie przejść jak najlepiej. Jako ogrodnik z wykształcenia szuka dla siebie zajęcia w urzędzie pracy i poprzez ogłoszenia prasowe. Na razie bez skutku, ale nie traci nadziei. Utrzymuje się ze skromnej renty i próbuje realizować się poprzez sztukę. Jest aktorem teatru "Nasza Lepsza" działającego przy Środowiskowym Domu Samopomocy w Lublinie, a prowadzonego przez Joannę Marczewską i Krzysztofa Witaszka. Swoje spektakle teatr ten wystawia m. in. w Ośrodku Teatralnym w Skrzynicach. Zdobył wiele nagród w kraju i za granicą. Od lat współtworzy międzynarodowy ruch osób niepełnosprawnych "Nieprzetarty szlak". Wraz ze Zbyszkiem, Sławkiem, trzema Małgosiami, Moniką, Pawłem, Karoliną i Krzyśkiem Grzegorz tworzy nie tylko zespół teatralny, ale też grupę niezawodnych przyjaciół, wspierających się wzajemnie i rozumiejących się doskonale. Razem wystawiają inscenizację baśni Hansa Christiana Andersena "Nowe szaty cesarza", w której Grześ gra właśnie rolę królewskiego błazna. Cieszy go, że swoimi występami pomagają innym, podnoszą ich na duchu, rozweselają. To niby tak niewiele, ale w dzisiejszym zagonionym, obojętnym świecie wcale niemało. Poprzez takie działania ludzie zdrowi mogą przekonać się, że niepełnosprawni też coś potrafią, są przydatni w społeczeństwie. A tego Grzegorz pragnie najbardziej.