Singiel “Niewidzialna”, pochodzącej z Lublina Magdy Adamek znalazł na 3 miejscu listy przebojów Radia Rzeszów.
Pierwsze napisane przez nią utwory zostały bardzo pozytywnie przyjęte przez najbliższe środowisko muzyczne i za ich namową zaczęła je wysyłać do polskich radiostacji. Nagle zupełnie nieznana dziewczyna, dziewczyna znikąd nagle od kilkunastu tygodni znajduje się w pierwszej piątce Listy Przebojów Radia Rzeszów, podobnie w Radiu Lublin. Oczywiście nie można było wybrać gorszego czasu na debiut niż czasy COVID-a ale jednak, jak powiedział jej jeden z radiowców “na dobrą muzykę nie ma złych czasów”.
O swoim najnowszym utworze Magda mówi:
Wiele podróży mam już za sobą, wiele muzyki i wiatru we włosach. Piszę o tym co czuję, co słyszę i widzę w ludziach. O sobie i o innych, o uczuciach, które w każdym z nas gdzieś głęboko... O delikatności i tęsknotach. Mam nadzieję, że w moich piosenkach słuchacz znajdzie kawałek siebie. Bo przecież choć tak bardzo różni, jesteśmy bardzo do siebie podobni. “Niewidzialna” nie jest piosenką opartą na moich prywatnych doświadczeniach, choć w zasadzie mogłaby być o mnie i o każdym z nas, bo chyba każdy kiedyś doświadczył uczucia “niewidzialności” – kiedy jednego dnia jesteś dla kogoś całym światem, a za jakiś czas nagle stajesz się niewidzialna/niewidzialny, niezauważalna/niezauważalny. Kiedy ktoś kogo się kocha unika cię, udaje że cię nie widzi, to bardzo boli i jednocześnie zastanawia... Która z tych rzeczy była prawdziwa – tamta miłość, czy ta “niewidzialność”?
Magda Adamek (Magdalena Moyra Adamek) – urodzona w Lublinie wokalistka z wieloletnim doświadczeniem mieszkająca na stałe w Norwegii. Z wykształcenia pianistka. Śpiewa odkąd pamięta. Od zawsze pisała teksty, komponowała, tworzyła grafiki aż stało się to jej zdrowym sposobem na wyrażenie emocji i uczuć. Jej wakacyjny wyjazd do Norwegii zaowocował przeprowadzką i własną firmą. Żeby przetrwać w obcym kraju pracowała bardzo intensywnie, odkładając muzyczne pasje na bok. Mimo sukcesów nigdy nie znalazła spełnienia w zawodzie. Zawsze czuła się artystką – a nie ma nic gorszego od bycia artystką niespełnioną. Po wielu latach pracy ponad siły, mając na sobie wielkie obciążenie stresem związanym z prowadzeniem coraz to większej firmy – coś w niej pękło. Wypalenie zawodowe sprawiło, że zatrzymała się i zrewidowała swoje życie. To właśnie muzyka okazała się ratunkiem i schronieniem w tej trudnej sytuacji.
