„Art Song” (25 min)
- przerwa -
„Figures of Speech” (56 min)
łącznie: 101 min
Art Songs
Maya Lahyani (mezzosopran, Izrael), użyczyła swojego głosu do współpracy z Alonzo Kingiem przy powstawaniu “Art Songs”. Jako finalistka audycji do the Metropolitan Opera National Council oraz zdobywczyni tytułu Adler Fellowship przy Operze San Francisco, jest uznawana obecnie za jedną z najbardziej rozpoznawanych młodych śpiewaczek na świecie.
W opisie towarzyszącym premierze baletu w 2016 roku, King napisał: “Ponieważ ludzie są wyrazem Twórczego Słowa, głos dotyka nas w sposób najbardziej bezpośredni i najmocniejszy. Starożytni indyjscy kapłani Ryszi odkryli wpływ głosu na świat oraz relacji pomiędzy naturą a człowiekiem. Dźwięk i wynikające z niego wibracje są ziarnami myśli, które tworzą światy.” Ryszi, który był natchnionym poetą oraz twórcą hymnów, w swoich zapiskach zawierał uwagi dotyczące użycia poezji i głosu jako środka duchowego wyrazu.”
W swojej recenzji Jaimie Robles napisał po premierze spektaklu: “LINES Ballet po raz kolejny połączyło wyrafinowany i elegancki występ z tańcem na najwyższym poziomie oraz choreografią o nieskończonej dynamice. Jest to połączenie natury iście niebiańskiej.
Figures of speech
Stworzone we współpracy z poetą Bobem Holmanem, „Figures of Speech” oparte jest na informacjach zawartych w kolekcji nagrań poezji I pieśni tubylczych. Bazując na pesymistycznym założeniu, że ponad połowa z obecnie używanych języków na świecie (ponad 7000) ma zniknąć pod koniec obecnego stulecia, Alonzo King chce wykorzystać potęgę tkwiącą w tych zaginionych językach. Choreografia i muzyka występują komplementarnie względem siebie, gdyż Holman rozumie słowo w podobny sposób jak King traktuje ruch: nie tylko jako narzędzie komunikacji, ale również jako system świadomości. Dzięki temu w tym balecie możemy podejść do ruszającego się ciała, jak i mówiącego głosu traktując je jako sposób na uzyskanie pogłębionego stanu wiedzy o świecie. Jako widzowie możemy się jednak czuć zdezorientowani – jak obcy w osobliwej, sonicznej krainie – których tancerze poprowadzą w kierunku domu, jakby znali idealnie ten język.
Alonzo postrzega taniec jako coś więcej niż tylko sztukę wizualną. King kultywuje sztukę słuchania w tak samo intensywny sposób jak robiłby to poeta, stale wymagając od swoich tancerzy aby szlifowali swoje ruchowe komunikaty, poszukując w ten sposób pomysłów wydestylowanych do ich esencji. „Kiedy oglądam kogoś jak tańczy, mówi King, „słucham co mają do powiedzenia, zamiast patrzeć co robią”.
Wydarzenie jest częścią 22. Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca >>>
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
