Godz. 17.30: Witold Dąbrowski (Polska) - „Opowieści z Bramy”
Witold Dąbrowski - absolwent Wychowania Muzycznego na UMCS w Lublinie. Aktor - amator, związany z teatrem alternatywnym lat 80-tych (członek Teatru Scena 6). Od 1990 r. w Teatrze NN, jako muzyk i aktor w przedstawieniach. Od 1998 r. zastępca dyrektora Ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN". Na codzień animator kultury, organizator spotkań, wystaw, konferencji, festiwali. Opowiadacz. Od 2000 r. współautor (razem z Tomaszem Pietrasiewiczem) cyklu opowieści czerpiących z folkloru żydowskiego z literatury I.B. Singera (adaptacje opowiadań). Początkowo powstaje tryptyk chasydzki, gdzie opowiadaczowi na scenie towarzyszą muzycy. Z czasem do Singerowskich opowieści dołączane są śpiewane w jidysz piosenki oraz podania i legendy, a także pojedyncze relacje z kolekcji historii mówionych zbieranych w Ośrodku. Tak skonstruowana forma otrzymuje nazwę "Opowieści z Bramy". W 2010 roku Pietrasiewicz adaptuje na "scenę opowieści" najsłynniejszą książkę Singera "Sztukmistrz z Lublina", z którą Dąbrowski jeździ po Polsce, a raz w miesiącu opowiada w restauracji "Hades - Szeroka". I "Tryptyk chasydzki" i "Opowieści z Bramy" i "Sztukmistrz z Lublina" opowiadane są stale (kilkadziesiąt spektakli w roku) w Lublinie, w Polsce i za granicą; na scenach teatralnych, w domach kultury i szkołach, a także w prywatnych mieszkaniach.
„Opowieści z Bramy” - Spektakl z udziałem muzyków, na żywo akompaniujących opowiadaczowi. Historie literackie przeplatają się w nim z historiami prawdziwymi, przeczytanymi, zasłyszanymi, wysłuchanymi. A wszystkie one mają swoje szczególne miejsce w lubelskiej Bramie Grodzkiej - swoistej Arce Pamięci.
Godz. 19.00: Elena Guerrini (Włochy) - „Buntownicze ziarna"
Elena Guerrini - ur. w 1970 roku w Grosseto. Pisarka, reżyserka i aktorka. Studia na Wydziale Nauk o sztuce, muzyce i teatrze na Uniwersytecie w Bolonii. Przez 4 lata studiuje rownież kurs dramatopisarski w Centrum Muzyki i Spektaklu. Pracę aktorki rozpoczyna w 1994 roku w Teatrze Valdoca. Od 1996 do 2006 r. współtworzy Zespół Teatralny Compania Teatrale Pippo Delbono. Równolegle poszukuje własnej formy teatru. W 2002 roku tworzy spektakl Erotyczna kuchnia, rodzaj teatru uczestnictwa. W 2007 roku rozpoczyna współpracę z Armunia Festival Costa degli Etruschi, który proponuje Elenie swoją siedzibę w Castello Pasquini i współudzial w realizacji spektaklu Buntownicze Ziarna (Orti Insorti). Premiera odbyła się w 2008 r. Tekst zostaje opublikowany rok później w wydawnictwie Stampa Alternativa. Gra w wielu filmach i krótkich metrażach autorów włoskich oraz m.in. w filmie dokumentalnym "Ecce Homo", prezentowanym na Festiwalu w Cannes. Od 2007 r. jest autorką i dyrektorką Festiwalu A veglia ( Nie śpimy), który odbywa się we wrześniu w Toskanii. Spektakle i koncerty zaproszonych artystów odbywają się w domach mieszkańców, a przychodzący na nie widzowie przynoszą podarunki w zamian za kupno biletu. Zakłada Stowarzyszenie Stworzeń Kreatywnych. W ubiegłym roku prestiżowe wydawnictwo Garzanti publikuje jej książkę Bella Tutta!
„Buntownicze ziarna” - Od autorki: Spektakl o tradycji naszej toskańskiej cywilizacji wiejskiej, który zrodził się ze wspomnień o moim dziadku. Niczego nie kupował, używał wszystkich rzeczy do końca, a ziarnami kukurydzy uczył liczyć do stu innych parobków z Maremmy... na tej ziemi, gorzkiej i słonej, której nigdy nie porzucił, nawet wtedy, kiedy wszyscy prawie przenosili się do miast, zamieniali ziemię na cement, a potem przyjeżdżali „Fiatem 500”, żeby się we wsi pokazać... Spektakl jest opowieścią o postaciach rzeczywiście żyjących, z przypowieściami Zen, dowcipami i piosenkami z lat 70 –tych, starymi przepisami babki na dolegliwości i na podwieczorki, refleksjami poważnymi i ironicznymi o pracy, która jak ogrody, wymaga wytrwałości i cierpliwości... O naturze, jaka kiedyś była, o klimacie i kwiatach, o ziarnach i owocach, o modyfikacjach genetycznych i o postępie... O tych, którzy wymyślili krasnoludki i o tych, co rozbijają się po polnych drogach „suvami". I o polnych drogach, których jest coraz mniej... O rewolucyjnych ogrodnikach, Masanobu Fukuoka, japońskim teoretyku ogrodnictwa i o 82 letnim Pompilio, który sadził w Maremmie oliwne drzewa. O Pier Paolo Pasolinim i o końcu kultury wiejskiej, o Vandana Shiva i o stworzonym przez nią ruchu Navdanya w Indiach, który liczy ponad pół miliona osób tworzących banki roślin niemodyfikowanych genetycznie. I o Guglielmim, który był ogrodnikiem Italo Calvino, wybitnego pisarza włoskiego XX wieku.
Wstęp wolny
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
