Kiedy inni silą się na efekciarstwo mające zagwarantować krajowy lub zagraniczny sukces, oni konsekwentnie trzymają się drogi, jaką obrali na samym początku. Kroczą nią własnym, niespiesznym tempem. Rezultat? Zamiast pstrokatej, muzycznej wydmuszki skrojonej pod trendy, której blask za rok czy dwa zniknie, Oxford Drama - zespół ciągle młody scenicznym stażem i wiekiem swoich założycieli - stworzył styl trudny do pomylenia, na którego podstawie buduje jedną z najbardziej wartościowych dyskografii w polskiej muzyce ostatnich dekad.
W przeciwieństwie do wspomnianej wydmuszki, brzmienie duetu od chwili debiutu wypełnione jest po brzegi ambitną i uniwersalną warstwą liryczną, w której - bez krzty banału i infantylności - każdy ma szansę odnaleźć cząstkę siebie. Najnowszy album jest tego najlepszym potwierdzeniem.
Po dwóch świetnie przyjętych płytach - In Awe z 2015 i Songs z 2018 roku - przyszła pora na napisanie kolejnego rozdziału w historii wrocławskiej formacji. Trzeci długogrający album w dorobku Oxford Drama nosi tytuł What’s The Deal With Time?
Jak sami przyznają, kluczowe dla nich są poczucie zgodności z brzmieniem - językiem, instrumentami, stylistyką - które najlepiej ich określa, oraz swoboda, jaką otrzymują od siebie nawzajem. Gosia Dryjańska i Marcin Mrówka nie silą się na cokolwiek. Oxford Drama jest ich urządzonym po swojemu artystycznym parkiem rozrywki, gdzie dają upust fascynacjom, bez próby naśladownictwa i wpisywania w czyjekolwiek oczekiwania. - Piszemy piosenki, jakie sami chcielibyśmy usłyszeć w radiu - mówią.
